-
1.《菩萨蛮·铜簧韵脆锵寒竹》 唐·李煜
铜簧韵脆锵寒竹,新声慢奏移纤玉。
眼色暗相钩,秋波横欲流。
雨云深绣户,来便谐衷素。
宴罢又成空,魂迷春梦中。 -
2.《南池杂咏五首·寒竹》 唐·皎然
袅袅孤生竹,独立山中雪。
苍翠摇动风,婵娟带寒月。
狂花不相似,还共凌冬发。 -
3.《南池杂咏五首·寒竹》 唐·皎然
袅袅孤生竹,独立山中雪。
苍翠摇动风,婵娟带寒月。
狂花不相似,还共凌冬发。 -
4.《琐窗寒(旅窗孤寂,雨意垂垂,买舟西渡未能也·赋此为钱塘故人韩竹闲问)》 宋·张炎
乱雨敲春,深烟带晚,水窗慵凭。
空帘谩卷,数日更无花影。
怕依然、旧时燕归,定应未识江南冷。
最怜他、树底蔫红,不语背人吹尽。 -
5.《题赵子昂竹石丛篁偏映寒云色,古石犹凝碧藓》 明·危素
曾是碧澜堂上月,独临苕水照王孙。
-
6.《种竹叹·向在成都,种竹满西园,偶苦寒疾朅》 宋·范成大
宣华种万竿,寒疾适相值。
玉麟种千竿,偶复须药饵。
僮奴狃今昨,竞道竹相祟。
如将圣作狂,似以儒为戏。 -
7.《东堂初寒创意作竹屏障门屏脚偶得朽梅枝截用》 宋·张耒
丈室新屏用此君,碧琅玕插古槎根。
白云一片当空下,护此寒堂宴坐人。 -
8.《东堂初寒创意作竹屏障门屏脚偶得朽梅枝截用》 宋·张耒
简册林中老蠹鱼,年来穷谪尚耽书。
竹屏风下凭乌几,画作柯山居士图。 -
9.《水竹野十咏·广寒世界》 宋·叶茵
鼻祖旧游地,留得老桂香。
有能培植之,此香传诸郎。 -
10.《水竹野十咏·峭壁寒潭》 宋·叶茵
百丈崖悬立,一泓流绿漪。
品题无好语,摹写冷泉诗。 -
11.《和竹元珍寒食次韵》 宋·孔武仲
羁旅看春色,清明客帝乡。
花开禁苑密,柳嫋御沟长。
玉勒无余地,细车有剩香。
尘埃不可久,归梦楚山傍。 -
12.《和傅寺丞竹稳之什·寒碧》 宋·陈宓
仙翰洒壁间,风雨来天外。
高词写爱景,妙趣几人会。
阶庭富桂枝,叶叶秋不坠。 -
13.《修竹宴客广寒游亭分韵得香字》 宋·黄庚
银桥疑驾海天长,金粟离离照玉觞。
影浸山河琼殿冷,舞分风露羽衣香。
亦知广莫元无野,却笑温柔别有乡。
间折一枝惊昨梦,素娥邻我授玄霜。 -
14.《永嘉迪古岩作亭梅竹间东阁为摘少陵天寒翠袖》 宋·释文珦
凛凛冰玉质,亭亭雪霜姿。
共此岁寒操,不与东风期。
群芳性苦殊,道人心自知。
悠然澹相对,千载有遐思。