-
181.《纸被》 唐·徐夤
文采鸳鸯罢合欢,细柔轻缀好鱼笺。
一床明月盖归梦,数尺白云笼冷眠。
披对劲风温胜酒,拥听寒雨暖于绵。
赤眉豪客见皆笑,却问儒生直几钱。 -
182.《咏帘》 唐·徐夤
素节轻盈珠影匀,何人巧思间成文。
闲垂别殿风应度,半掩行宫麝欲薰。
绣户远笼寒焰重,玉楼高挂曙光分。
无情几恨黄昏月,才到如钩便堕云。 -
183.《秋日同觉公上人眺慈恩塔六韵》 唐·李洞
九级耸莲宫,晴登袖拂虹。
房廊窥井底,世界出笼中。
照牖三山火,吹铃八极风。
细闻槎客语,遥辨海鱼冲。
禁静声连北,江寒影在东。
谒师开秘锁,尘日闭虚空。 -
184.《寄东蜀幕中友》 唐·李洞
官亭池碧海榴殷,遥想清才倚画栏。
柳絮涨天笼地暖,角声经雨透云寒。
晓侵台座香烟湿,夜草军书蜡炬干。
为话门人吟太苦,风摧兰秀一枝残。 -
185.《庭竹》 唐·唐求
月笼翠叶秋承露,风亚繁梢暝扫烟。
知道雪霜终不变,永留寒色在庭前。 -
186.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
187.《湘江亭》 唐·孟宾于
独宿大中年里寺,樊笼得出事无心。
寒山梦觉一声磬,霜叶满林秋正深。 -
188.《湘江亭》 唐·孟宾于
独宿大中年里寺,樊笼得出事无心。
寒山梦觉一声磬,霜叶满林秋正深。 -
189.《甘露寺》 唐·孙鲂
寒暄皆有景,孤绝画难形。
地拱千寻嶮,天垂四面青。
昼灯笼雁塔,夜磬彻渔汀。
最爱僧房好,波光满户庭。 -
190.《游西山龙泉禅寺》 唐·伍乔
叠巘层峰坐可观,枕门流水更潺湲。
晓钟声彻洞溪远,夏木影笼轩槛寒。
幽径乍寻衣屦润,古堂频宿梦魂安。
因嗟城郭营营事,不得长游空鬓残。 -
191.《宿钟山知觉院》 唐·李中
宿投林下寺,中夜觉神清。
磬罢僧初定,山空月又生。
笼灯吐冷艳,岩树起寒声。
待晓红尘里,依前冒远程。 -
192.《赠江处士》 唐·徐仲雅
门在松阴里,山僧几度过。
药灵丸不大,棋妙子无多。
薄雾笼寒径,残风恋绿萝。
金乌兼玉兔,年几奈公何。 -
193.《再和》 唐·吴越人
我有嘉宾宴乍欢,画帘纹细凤双盘。
影笼沼沚修篁密,声透笙歌羯鼓干。
散后便依书箧寐,渴来潜想玉壶寒。
樱桃零落红桃媚,更俟旬馀共醉看。 -
194.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
195.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
196.《三字诗六首》 唐·寒山
寒山道,无人到。
若能行,称十号。
有蝉鸣,无鸦噪。 -
197.《中秋夜君山脚下看月》 唐·无可
汹涌吹苍雾,朦朣吐玉盘。
雨师清滓秽,川后扫波澜。
气射繁星灭,光笼八表寒。
来驱云涨晚,路上碧霄宽。 -
198.《顾渚行寄裴方舟》 唐·皎然
我有云泉邻渚山,山中茶事颇相关。
鶗鴂鸣时芳草死,山家渐欲收茶子。
伯劳飞日芳草滋,山僧又是采茶时。 -
199.《樵叟》 唐·贯休
樵父貌饥带尘土,自言一生苦寒苦。
担头担个赤瓷罂,斜阳独立濛笼坞。 -
200.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。