-
201.《五言》 唐·吕岩
悟了长生理,秋莲处处开。
金童登锦帐,玉女下香阶。
虎啸天魂住,龙吟地魄来。
有人明此道,立使返婴孩。 -
202.《同韩给事观毕给事画松石》 唐·皇甫冉
海峤微茫那得到,楚关迢递心空忆。
夕郎善画岩间松,远意幽姿此何极。
千条万叶纷异状,虎伏螭盘争劲力。 -
203.《府尹王侍郎准制拜岳,因状嵩高灵胜,寄呈三十韵》 唐·尉迟汾
雄雄天之中,峻极闻维嵩。
作镇盛标格,出云为雨风。
瑞时物不疠,顺泽年多丰。
加高冠四方,视秩居三公。 -
204.《菩萨蛮》 唐·牛峤
舞裙香暖金泥凤,画梁语燕惊残梦。
门外柳花飞,
玉郎犹未归¤
愁匀红粉泪,眉剪春山翠。 -
205.《临江仙》 唐·牛希济
峭碧参差十二峰,冷烟寒树重重。
瑶姬宫殿是仙踪。
金炉珠帐,香霭昼偏浓¤
一自楚王惊梦断,人间无路相逢。 -
206.《浣溪沙》 唐·顾夐
春色迷人恨正赊,可堪荡子不还家,细风轻露著梨花¤
帘外有情双燕扬,槛前无力绿杨斜,小屏狂梦极天涯。
红藕香寒翠渚平,月笼虚阁夜蛩清,塞鸿惊梦两牵情¤
宝帐玉炉残麝冷,罗衣金缕暗尘生,小窗孤烛泪纵横。 -
207.《虞美人》 唐·顾夐
晓莺啼破相思梦,帘卷金泥凤。
宿妆犹在酒初醒,翠翘慵整倚云屏,转娉婷¤
香檀细画侵桃脸,罗袂轻轻敛。 -
208.《菩萨蛮》 唐·欧阳炯
晓来中酒和春睡,四支无力云鬟坠。
斜卧脸波春,玉郎休恼人¤
日高犹未起,为恋鸳鸯被。 -
209.《生查子》 唐·孙光宪
寂寞掩朱门,正是天将暮。
暗澹小庭中,滴滴梧桐雨¤
绣工夫,牵心绪,配尽鸳鸯缕。
待得没人时,偎倚论私语。 -
210.《酒泉子》 唐·冯延巳
庭下花飞。
月照妆楼春事晚,珠帘风,兰烛烬,怨空闺¤
迢迢何处寄相思。
玉箸零零肠断,屏帏深,更漏永, -
211.《采桑子》 唐·冯延巳
小庭雨过春将尽,片片花飞。
独折残枝,无语凭阑只自知¤
玉堂香暖珠帘卷,双燕来归。
君约佳期,肯信韶华得几时。 -
212.《菩萨蛮》 唐·冯延巳
金波远逐行云去,疏星时作银河渡。
花影卧秋千,更长人不眠¤
玉筝弹未彻,凤髻黄钗脱。 -
213.《鹦鹉赋》 两汉·祢衡
时黄祖太子射,宾客大会。
有献鹦鹉者,举酒于衡前曰:“祢处士,今日无用娱宾,窃以此鸟自远而至,明彗聪善,羽族之可贵,愿先生为之赋,使四座咸共荣观,不亦可乎?”衡因为赋,笔不停缀,文不加点。
其辞曰:惟西域之灵鸟兮,挺自然之奇姿。
体金精之妙质兮,合火德之明辉。 -
214.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
215.《永州八记》 唐·柳宗元
始得西山宴游记自余为僇人,居是州。
恒惴慄。
时隙也,则施施而行,漫漫而游。
日与其徒上高山,入深林,穷回溪,幽泉怪石,无远不到。 -
216.《忆余杭·长忆吴山》 宋·潘阆
长忆吴山,山上森森吴相庙。
庙前江水怒为涛。
千古恨犹高。
寒鸦日暮鸣还聚。
时有阴云笼殿宇。
别来有负谒灵祠。
遥奠酒盈卮。 -
217.《十二时(秋夜)》 宋·柳永
晚晴初,淡烟笼月,风透蟾光如洗。
觉翠帐、凉生秋思。
渐入微寒天气。
败叶敲窗,西风满院,睡不成还起。 -
218.《渔家傲》 宋·欧阳修
叶有清风花有露。
叶笼花罩鸳鸯侣。
白锦顶丝红锦羽。
莲女妒。
惊飞不许长相聚。
日脚沈红天色暮。
青凉伞上微微雨。
早是水寒无宿处。
须回步。
枉教雨里分飞去。 -
219.《越溪春》 宋·欧阳修
三月十三寒食日,春色遍天涯。
越溪阆苑繁华地,傍禁垣、珠翠烟霞。
红粉墙头,秋千影里,临水人家。
归来晚驻香车。
银箭透窗纱。
有时三点两点雨霁,朱门柳细风斜。
沈麝不烧金鸭冷,笼月照梨花。 -
220.《玉楼春》 宋·杜安世
风解池冰蝉翅薄。
庭树枝枯笼翠萼。
背寒迎暖起犹慵,闲卷珠帘凭画阁。
晴景融融烟漠漠。
天际行人乖信约。
病容先怯见春来,长到恁时添瘦削。