-
381.《玉帘泉》 清·笪重光
谁识银河水作帘,金轮峰下影长悬。
和烟笼月时开卷,带雨迎风有正偏。
海燕春寒窥复去,石萝秋老断还牵。
游人莫羡康王谷,陆羽茶经久失传。 -
382.《赠邹葆光道士》 宋·曹仙家
罗浮道士真仙子,跃出樊笼求不死。
冰壶皎洁水鉴清,洞然表里无尘滓。
叱咤雷霆发指端,馘邪役鬼篆飞丹。
朝吞露气松窗暖,夜礼星辰玉简寒。 -
383.《松风亭》 宋·曹翊
亭前山影漾江流,亭外云霞碍举头。
俯石下听松上籁,隔乡遥认水边舟。
四檐寒送沙汀雨,一径烟笼寺秋竹。
此曲此声应未变,抱琴期与故人游。 -
384.《答清江钱大尹问合皂山中景》 宋·陈孟阳
形如合皂对清江,吴汉神仙古道场。
玉像灵多民受赐,天书岁久墨犹香。
绛霞密锁灵仙馆,碧雾轻笼正一堂。
苍藓斓斑双鲤石,寒泉澄湛九龙塘。 -
385.《晓色》 宋·陈在山
荒鸡递寒鸣,寥廓弄清曙。
初阳未离海,薄云尚笼树。
沙明宿鹭惊,巷白行人语。
瓦瓶自持汲,正在月落处。 -
386.《王文孺臞庵》 宋·程敦厚
待月凝云关,垂竿钓雪滩。
虚窗摇冷翠,杰阁耸高寒。
笼养千龄鹤,炉烧九转丹。
不须论许一,心目自清安。 -
387.《和夫子三出西郊之作》 明·邓氏
幽人问水更携琴,好傍清池发妙音。
曲径横穿花意密,重台斜拂竹情深。
荒笼媚菊含金笑,疏木寒禽弄玉吟。
欲攀艳日留歌席,纵迫归心恋暮岑。 -
388.《滁上间日阴晴联句》 宋·刁绎
阴晴淮海气何殊,一昔风光互惨舒。
大块养春裨造化,繁云间日蔽居诸。
暖回沙碛催来雁,寒彻冰池怯上鱼。
山色晦明如代谢,花枝凉曝似相于。 -
389.《帘》 宋·杜衍
编竹状玲珑,庭闱尽处中。
不由经纬力,安有卷舒劲。
春画曾妨燕,寒宵岂隔风。
都堂重献赋,明处忆牢笼。 -
390.《融州老君洞敕赐真仙岩之图》 宋·杜应然
古号黔南今号融,真仙第一胜高嵩。
仙关标榜门增丽,圣像威灵民名崇。
帝赐御书藏宝阁,天生石像老仙翁。
瓶炉罗列非雕琢,幢盖周围夺巧工。 -
391.《寄盛夫人》 明·方氏
繁霜百岁冷春帏,常共寒灯泣落晖。
红泪已辞机上锦,白头尚着嫁时衣。
烟笼竹叶凉生案,雨湿梨花静掩扉。
杯酒楼头明月夜,迢迢梦绕楚天微。 -
392.《云溪杂咏》 宋·郭印
竹里虹桥见,葱葱翠气浮。
枝交笼短岸,叶落赴寒流。
索莫终年计,徘徊竟月留。
清凉宜避热,风色晚飕飕。 -
393.《范资政移镇杭州一百韵》 宋·金君卿
圣门高弟游渊源,当时所得惟十贤。
科张言行政与学,兼此四者谁能然。
公含天资得具美,出文入武材谟全。
轩昂盛时进以道,行高德钜齐回骞。 -
394.《寄题元长老林亭》 宋·李含章
闻说幽亭气象宽,何须基构入云端。
平瞻一郡连山翠,远瞩千门枕水寒。
风拂石床松子坠,雨笼莎径栗花乾。
遥知出定牵吟夜,只欠清猿啸碧湍。 -
395.《和祝镒韵》 宋·李弥正
劳车发危坂,倦艘失飞湍。
滔滔褦襶子,疾走殊未阑。
鹤仙摆名宦,结庐松江干。
笑拍萍风浮,瞬视草露溥。 -
396.《二十二日晚步天津次日有诗》 宋·吕公著
溪翁昨晚步天津,步到天津伫立频。
洛水只闻煎去棹,西风唯解促行人。
山川惨淡笼寒雨,楼观参差锁暮云。
此景分明谁会得,欲霜时候雁来宾。 -
397.《括苍山行》 宋·吕声之
微风吹雨湿栏干,薄雾笼晴事浅寒。
一树红梅墙外发,谁家美丽倩人看。 -
398.《大涤洞留题》 宋·裴良杰
杖屦乘闲历众山,俄惊凡迹到仙坛。
清潨潄玉一川媚,瑞气浮空两洞寒。
风入乔松琴弄操,烟笼远岫灶烧丹。
我今聊此凝双眼,徒觉壶中世界宽。 -
399.《和祖无择题袁州东湖卢肇石》 宋·任大中
宜阳刺史才,祖择之维杰。
大旱雨一方,尽使焦枯活。
公退趣尚深,水石探其绝。
长江北岸林,唐有卢子发。 -
400.《偈颂一百二十三首》 宋·释崇岳
雪雪,明明漏泄。
枯木开花,虚空迸裂。
无位真人彻骨寒,灯笼露柱眉毛结。
忽然晴,没可说,齐贺丰年好时节。