-
421.《月下弹琴记集句诗(二十首)》 明·李桢
云想衣裳花想容,青春已过乱离中。
功名富贵若长在,得丧悲欢尽是空。
窗里日光飞野马,岩前树色隐房栊。
身无彩凤双飞翼,油璧香车不再逢。 -
422.《过玄明宫故址有伤往事六十韵》 明·马汝骥
白日登遥陌,玄明问故宫。
变桑徒霭霭,秀麦只芃芃。
伊昔虞廷上,兹阉汉幄中。
腹心推帝主,权位窃奸雄。 -
423.《九日同启泰石卿诸君登永宁寺台》 明·茅元仪
此岁登高在此台,树笼秋色入深杯。
黄花祗为形霜艳,红叶多因酬雁来。
寒水浅流如漱石,云山初暝似生苔。
一番隹会增惆怅,是到重阳忆几回。 -
424.《即事吊古》 明·莫如忠
驿路红梅始着丛,春光将半未全融。
蓬扉曙色经冬雪,麦陇余寒尽日风。
残劫有灰秦故国,疏钟笼月汉离宫。
古来无限兴亡慨,莫倚肴函百二雄。 -
425.《送贵草堂之武林千佛讲寺》 明·南洲法师
道公法中龙,高风凛僧史。
当年旧招提,颓落红尘里。
千佛久沉辉,数间犹共峙。
寒灯耿纱笼,雨藓蚀华戺。 -
426.《将归山中留别李二公勉》 明·沈应
三月风光尚夹衣,暖云笼日午行迟。
杏园却近桃花坞,寒食相兼上巳时。
芳草家家迷蛱蝶,棠梨树树转黄鹂。
几回欲共行春乐,南浦归舟已有期。 -
427.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
428.《送黄纪事济》 未知·王偁
宝剑双辘轳,锷吐青芙蓉。
临歧一脱赠,恍若腾蛟龙。
君行感我怀,起视云海空。
百年阅幻境,万里吹飞蓬。 -
429.《绝句(二首)》 明·王立中
梅粉凝娇不肯添,晚年笼瞑压重檐。
江南可是春寒甚,十日东风不卷帘。 -
430.《长安秋草篇(小引)》 明·王留
吴市畸人,燕都逐客,南冠寄食,西第佣书。
已伤飒飒三秋,更苦奄奄一病。
繁华耀日,难依桃李之荣;乱叶吟风,空逐梗萍之困。
睹兹衰草,倍触羁怀。 -
431.《次韵杨孟载观芍药作》 明·徐贲
轻阴酿绿寒犹薄,龟甲疏帘映朱阁。
美人偏有惜花心,新水银瓶送红药。
当阶惟恐流尘污,纤手笼春为花护。
一捻芳容饱弄娇,胭脂细结玲珑露。 -
432.《松寥阁与堪公夜坐看月晨起值花朝连春分纪事》 明·雪浪法师
自赴已公招,清言破寂寥。
茶全烹谷雨,春半及花朝。
薄雾笼寒月,微风上夜潮。
不知峰顶雪,还待几时消。 -
433.《无题》 明·张含
维摩丈室散花回,公子华筵向晚开。
锦里词华薛洪度,秦川歌舞赵阳台。
颓云宫髻笼香界,纤月城眉照玉杯。
舞罢罗裳《小垂手》,一枝豆蔻薄寒催。 -
434.《又效温飞卿》 明·邹亮
宓妃肌肤莹冰雪,体素含香敻清绝。
骊宫夜寒愁不眠,微步沧洲拾明月。
月光如练波茫茫,仙魂不归愁断肠。
湘娥含颦老龙泣,鲛人洒泪铜槃湿。
瑟瑟江风吹梦醒,翠袖笼寒袜罗冷。
白露无声满瑶草,烟水迢迢镜光晓。 -
435.《除忠州寄谢崔相公》 唐·白居易
提拔出泥知力竭,吹嘘生趣见情深。
剑锋缺折难冲斗,桐尾烧焦岂望琴?
感旧两行年老泪,酬恩一寸岁寒心。
忠州好恶何须问,鸟得辞笼不择林。 -
436.《夜过舒尧文戏作》 宋·苏轼
先生堂前霜月苦,弟子读书喧两庑。
推门入室书纵横,蜡纸灯笼晃云母。
先生骨清少眠卧,长夜默坐数更鼓。
耐寒石砚欲生冰,得火铜瓶如过雨。
郎君欲出先自赞,坐客敛衽谁敢侮。
明朝阮籍过阿戎,应作羲之羡怀祖。 -
437.《夜过舒尧文戏作》 宋·苏轼
先生堂上霜月苦,弟子读书喧两庑。
推门入室书纵横,蜡纸灯笼晃云母。
先生骨清少眠卧,长夜默坐数更鼓。
耐寒石砚欲生冰,得火铜瓶如过雨。
郎君欲出先自赞,坐客敛衽谁敢侮。
明朝阮籍过阿戎,应作羲之羡怀祖。 -
438.《王仲至侍郎见惠稚栝种之礼曹北垣下今百余日》 宋·苏轼
翠栝东南美,近生神岳阴。
惜哉不可致,霜根络云岑。
仙风振高标,香实陨平林。
偶随樗栎生,不为樵牧侵。 -
439.《王颐赴建州钱监求诗及草书》 宋·苏轼
我昔识子自武功,寒厅夜语樽酒同。
酒阑烛尽语不尽,倦仆立寐僵屏风。
丁宁劝学不死诀,自言亲受方瞳翁。
嗟余闻道不早悟,醉梦颠倒随盲聋。 -
440.《次韵子由所居六咏》 宋·苏轼
堂前种山丹,错落马脑盘。
堂后种秋菊,碎金收辟寒。
草木如有情,慰此芳岁阑。
幽人正独乐,不知行路难。