-
1.《题广爱寺楞伽山》 唐·李琪
善高天外远,方丈海中遥。
自有山神护,应无劫火烧。
坏文侵古壁,飞剑出寒霄。
何似苍苍色,严妆十七朝。 -
2.《汉宫春(己未中秋作)》 宋·周紫芝
秋意还深,渐银床露冷,梧叶风高。
婵娟也应为我,羞照霜毛。
流年老尽,漫银蟾、冷浸香醪。
除尽把,平生怨感,一时分付离骚。 -
3.《惜黄花》 宋·许将
雁声晚断。
寒霄云卷。
正一枝开,风前看,月下见。
花占千花上,香笑千香浅。 -
4.《惜黄花》 宋·许将
雁声晚断。
寒霄云卷。
正一枝开,风前看,月下见。
花占千花上,香笑千香浅。 -
5.《初入秦川路逢寒食》 唐·李隆基
洛阳芳树映天津,灞岸垂杨窣地新。
直为经过行处乐,不知虚度两京春。
去年馀闰今春早,曙色和风著花草。 -
6.《赤霄行》 唐·杜甫
孔雀未知牛有角,渴饮寒泉逢牴触。
赤霄悬圃须往来,翠尾金花不辞辱。
江中淘河吓飞燕,衔泥却落羞华屋。 -
7.《过凌霄洞天谒张先生祠》 唐·于鹄
戢戢乱峰里,一峰独凌天。
下看如尖高,上有十里泉。
志人爱幽深,一住五十年。
悬牍到其上,乘牛耕药田。 -
8.《过凌霄洞天谒张先生祠》 唐·于鹄
戢戢乱峰里,一峰独凌天。
下看如尖高,上有十里泉。
志人爱幽深,一住五十年。
悬牍到其上,乘牛耕药田。 -
9.《奉酬窦郎中早入省苦寒见寄》 唐·杨巨源
玄冥怒含风,群物戒严节。
空山顽石破,幽涧层冰裂。
题诗金华彦,接武丹霄烈。
旷怀玉京云,孤唱粉垣雪。 -
10.《送慈恩寺霄韵法师谒太原李司空》 唐·贾岛
何故谒司空,云山知几重。
碛遥来雁尽,雪急去僧逢。
清磬先寒角,禅灯彻晓烽。
旧房闲片石,倚著最高松。