-
221.《依韵酬吴春卿二首其一·鹤》 宋·范仲淹
华亭孤立病时身,终日徘徊尚海滨。
露掌思高还警夜,芝田音断欲务春。
千年灵气何求药,八变奇姿已过人。
莫厌在阴犹寡和,九臯非晚见精神。 -
222.《爱月》 宋·梅尧臣
终夜每爱月,见月常苦稀。
不雨即云晦,何能揽光辉。
傥有一夕明,岂畏露湿衣。
素娥领玉兔,孤寡命亦微。
堂堂罕开耀,多是半掩扉。
曾负万家望,空是随人归。
一岁复一岁,白发思钓矶。 -
223.《川上田家》 宋·梅尧臣
斜光隔河明,入照桑柘下。
皋垅生麦苗,青青尚堪把。
远见牛羊归,相亲童稚野。
醉歌秋草间,颇与世家寡。 -
224.《次韵答黄仲夫七十韵》 宋·梅尧臣
春风不择草,万卉皆发萌。
盛夏一长养,秋实俱与成。
舂粒以蒸炊,刈枯以煎烹。
工师调五音,不问咸与韺。 -
225.《刘牧殿丞通判建州》 宋·梅尧臣
平生交游少,海内寡与期。
识君且恨晚,一见已将离。
人言何嗟别,曾此非旧知。
借曰匪我旧,亦既接音词。
譬彼空林鸟,止息偶同枝。
忽有振翮去,尚尔鸣声悲。
我今临流送,安顾俗所为。 -
226.《送韩持国》 宋·梅尧臣
曰予非才敏,乃与世寡游。
三四洛阳友,过半已成丘。
晚节五六人,文行皆洁修。
韩氏棣萼盛,於我为薰莸。 -
227.《闻尹师鲁赴泾州幕》 宋·梅尧臣
胡骑犯边来,汉兵皆死战。
昨闻卫将军,贤俊多所荐。
知君虑不浅,求对未央殿。
天子喜有言,轺车因召见。 -
228.《李审言相招与刁景纯周仲章裴如晦冯当世沈文》 宋·梅尧臣
自君命我饮,朝暮雨倾瓦。
城东与城北,大道泥没马。
敢忘主人勤,颠扑困驭者。
众客亦如期,陈肴藉兰若。 -
229.《约诸君游范园看杏花》 明·高启
去年春色近清明,万匝烟花夹晓城。
西苑相逢车马问,何人不是踏春行。
今年人迷去年道,风雨不来花自扫。
僧寺庭空半紫苔,侯家宅废皆青草。 -
230.《谢宣赐御草书急就章并朱邸旧集歌》 宋·王禹偁
臣闻伏羲画卦朴且淳,苍颉迼字初有文。
大篆小篆八分体,楷隶章草何纷纭。
因兹八法各有要,遂使六艺区以分。
其中最难惟草圣,玄妙功夫自天性。 -
231.《赠采访使合门穆舍人》 宋·王禹偁
经略十三州,东南帝不忧。
二年辞玉砌,几夜梦珠旒。
旌旆虽假适,江山是胜游。
风谣随处采,民瘼尽心求。 -
232.《又二首》 宋·刘克庄
难与拘儒论,无方即大方。
洞然皆我闼,隅竟在何乡。
惠说犹为寡,聃书不可量。
莫知崖内外,乌睹道藩傍。
血战蛮争角,狂行士望洋。
区区胶小见,肝胆画封疆。 -
233.《寄李常伯满粹翁》 宋·王令
我思古人不可见,独以两眼纸上求。
苦读才疲即伏枕,亦冀梦寐从之游。
每疑贤圣世间有,岂独古出今则不。
心之所藏弗面见,常恨世腹不可搜。 -
234.《寄和长安张强二机宜》 宋·邵雍
二公诗美过连城,欲报才非{左衤右爾}正平。
本谓柏舟终不遇,却惊华衮重为荣。
岷峨雨后方知峭。
风月霜馀始见清。
前有古人称寡和,阳春白雪岂虚名。 -
235.《讲古文联句》 唐·皎然
帝出于震,文明始敷。
--潘述
山岳降气,龟龙负图。
--裴济 -
236.《赠王顺之歌》 宋·晁补之
王郎见若不胜衣,眇然儒者未有奇。
我知王郎有奇处,议论涛海拏蛟螭。
由周而来逮五季,故事本朝能尽知。
不惟知之业有用,斟酌成败中无疑。 -
237.《苕霅行和于潜令毛国华》 宋·晁补之
苕溪清,霅溪绿。
溪水湾环绕天目,山间古邑三百家。
日出隔溪闻打衙,长官长髯帽乌纱。
不曾执板谒大尹,醉卧紫兰花影斜。 -
238.《同杨希仲吴子进李希孝张景良北关纳凉晚过大》 宋·晁补之
君不见少陵翁,昔时亦厌在泥滓。
青鞋布袜翁自喜,上关流水入城来。
青苹之末风未已,驾言出游我无酒。
张侯为致尊中旨,可怜筑室宁封池。 -
239.《县斋春书十二韵》 宋·寇准
县幽无俗事,公退只高吟。
江到荆门阔,山连蜀国深。
峡云长映日,蛮雨易成霖。
群雀鸣春院,饥猿叫夜岑。 -
240.《吕司空挽词三首》 宋·苏辙
少年轻富贵,一意在诗书。
共恨经纶晚,才收老病余。
寡言知德胜,善应本中虚。
卒相承平业,讴歌元祐初。