-
241.《奉使契丹二十八首 伤足》 宋·苏辙
少年谬闻道,直往寡所疑。
不知避碍险,造次逢颠危。
中岁鲍忧患,进退每自持。
长存鄙夫计,未免达士嗤。 -
242.《新作南门》 宋·苏辙
于公决狱多阴功,自知有子当三公,高作里门车马通。
定国精明有父风,饮酒一石耳目聪。 -
243.《奉使契丹二十八首其十七伤足》 宋·苏辙
少年谬闻道,直往寡所疑。
不知避碍险,造次逢颠危。
中岁饱忧患,进退每自持。
长存鄙夫计,未免达士嗤。 -
244.《昔游诗》 宋·姜夔
濠梁四无山,坡陀亘长野。
吾披紫茸毡,纵饮面微赭。
自矜意气豪,敢骑雪中马。
行行逆风去,初迹略沾洒。 -
245.《昔游诗 其十二》 宋·姜夔
濠梁四无山,坡陀亘长野。
吾披紫茸毡,纵饮面微赭。
自矜意气豪,敢骑雪中马。
行行逆风去,初迹略沾洒。 -
246.《莱孙歌》 宋·刘子翚
屯田词,考功诗,白水之白锺此奇。
钩章棘句凌万象,逸兴高情俱一时。 -
247.《赠周宗道六十四韵》 明·刘基
天弓拨其弦,平地跃虎狼。
腥风扇九泽,浊雾干太阳。
琐琐蚊与虻,亦沸如蜩螗。
帝阍隔蓬莱,弱水不可航。 -
248.《上云乐》 明·刘基
混沌结,玄黄开,人生其中,称为三才。
一人身有一天地,形质虽异众理该。
欲淫物诱滋巧伪,遂使真淳耗?攵玄风颓。
乃有朝生而暮死者,本根浅短无栽培。 -
249.《咏史(二十一首)》 明·刘基
景公返雀襜,晏子称其仁。
鳏寡既有室,长年不负薪。
焉知予玉节,遗祸逮天伦。
推恩限目见,太息此君臣。 -
250.《和子华许昌道中诗有隐逸之思》 宋·韩维
悲风中夜兴,寒气入我室。
颓然揽衣坐,中怀百忧溢。
我生乏壮图,少小事刀笔。
窥古得微尚,趋时寡良术。 -
251.《和永叔言怀》 宋·韩维
弱岁抑衰病,掩关卧园庐。
端居寡人事,永日惟对书。
得花辄手植,生草每自锄。
最怜脩竹姿,擢干青玉如。 -
252.《近承杨子遣垂和池上短篇爱而有赠且摅予怀》 宋·强至
杨子文格少已遒,自关以西鲜此流。
逸兴一发不言休,诗吟千篇酒百瓯。
始谓富贵力可求,行年四十差厥谋。
相逢渭水初清秋,气俊秋隼辞长虬。 -
253.《送吕贯中》 宋·强至
陋邑相逢乐且敖,一枰才了又丹醪。
酒因校户知君大,棋为论饶觉我高。
忽对溪山挥别袂,却忧棋酒寡同袍。
勉哉各努当年力,无使功名见二毛。 -
254.《幕中书怀》 宋·强至
宦游老岁月,春花渐空枝。
坐耗镜中颜,日饶鬓边丝。
流俗宜重轻,青云势参差。
刚肠寡所合,出门复何之。 -
255.《某介直寡合为邑亡状而杜兄一见过爱作诗称许》 宋·强至
平生怀古哲,所趣背时人。
饿死不巧宦,力行惟庇民。
风波方满眼,霄汉欲谋身。
山水得一县,松筠为四邻。 -
256.《秘阁郑公移节乡部置酒饯别诗以侑之》 宋·张栻
嗜僻寡同好,意合难语离。
倾盖今年年,盍簪惬心期。
况复王事可,退食陪委蛇。
窥君肺腑中,落落无藩篱。 -
257.《谢程帅袁制使》 宋·陈造
昔人道与俱,物外一不假。
而我同是见,兼取及土苴。
虚心超万境,诗笔时一把。
造诣岂二机,此秘知者寡。 -
258.《崔先生所守甚高其为人表里澹泊然其文晔如有》 宋·李廌
别久相思今见君,近诗盈轴语弥新。
雄妍不用近时律,温厚初还上世淳。
少与多仇身踽踽,乐天知命志申申。
才高所寓皆高趣,气古斯能似古人。 -
259.《同仲宝风雨中过德麟留宿以夜未央为韵分得未》 宋·李廌
悲风送寒雨,遥夜俄总至。
草木虽战秋,渠能保柔脆。
杯盘照青灯,哦诗久无寐。
安能决云开,坐见参横未。 -
260.《宿毗沙院诸友相送》 宋·王灼
出门风喧号,半道雨飘洒。
行役已堪厌,投宿小兰若。
葱笼林樾中,一径仅容马。
古屋数十橼,佛事走村社。