-
221.《熙宁壬子八月於洛阳妙觉寺考试举人及还道出》 宋·并叙
壁毁丹青在,移来殿庑深。
赋形惊变态,观佛觉无心。
旌旆翻空色,笙竽含妙音。
风流出吴样,遗法到如今。 -
222.《熙宁壬子八月於洛阳妙觉寺考试举人及还道出》 宋·并叙
青山欲上疑无路,涧道相萦九十盘。
东望嵩高分草木,回瞻原隰涌波澜。 -
223.《熙宁壬子八月於洛阳妙觉寺考试举人及还道出》 宋·并叙
一径乔林下黄叶,三山翠壁绕禅居。
共君将住还归去,欲问安心知已疏。 -
224.《熙宁壬子八月於洛阳妙觉寺考试举人及还道出》 宋·并叙
飞仙不返周王子,重阜相连少室孙。
夜静笙声兼鹤下,回看惟有故山存。 -
225.《熙宁壬子八月於洛阳妙觉寺考试举人及还道出》 宋·并叙
肃肃避暑宫,石殿秋日冷。
凛然中庭柏,气压千夫整。
风声答万壑,云色通诸岭。
材大难为工,甘与蓬蒿屏。 -
226.《熙宁壬子八月於洛阳妙觉寺考试举人及还道出》 宋·并叙
岩窦有虚明,曨曨发晴晓。
真人无俦匹,窗下晨妆早。
门开秋雨入,室静长风扫。
绝迹杳难寻,朱颜未尝老。 -
227.《熙宁壬子八月於洛阳妙觉寺考试举人及还道出》 宋·并叙
浮埃古壁上,萧然四真人。
矫如云中鹤,犹若畏四邻。
坐令世俗士,自惭污浊身。
勿谓今所无,嵩少多隐沦。 -
228.《熙宁壬子八月於洛阳妙觉寺考试举人及还道出》 宋·并叙
登封事已遥,大碑摧风雨。
灵坛久销秃,古木中梁柱。
峰峦至此尽,苍石无寸土。
俯视万仞高,悲辛但狂顾。 -
229.《熙宁壬子八月於洛阳妙觉寺考试举人及还道出》 宋·并叙
飞桥走岩居,茅屋今已破。
何年避世僧,此地常独卧。
秋风高鸟入,夜月寒猿过。
自非心已灰,静极生悲惰。 -
230.《熙宁壬子八月於洛阳妙觉寺考试举人及还道出》 宋·并叙
玉女云为衣,飘摇不须捣。
空传岩下石,夜杵知谁抱。
清泉供澣濯,素月铺缯缟。
人世迫秋寒,处处砧声早。 -
231.《熙宁壬子八月於洛阳妙觉寺考试举人及还道出》 宋·并叙
神夫化黄熊,神母化白石。
婴儿剖还父,涕泣何暇恤。
尔来三千岁,往事谁复识。
惟有少姨存,相望居二室。 -
232.《熙宁壬子八月於洛阳妙觉寺考试举人及还道出》 宋·并叙
上山苦饥渴,中道得寒泉,举瓢石窦响,入口烦痾痊。
洑流去不见,落涧声锵然。
莫归复相值,相从下平川。 -
233.《熙宁壬子八月於洛阳妙觉寺考试举人及还道出》 宋·并叙
重重山前峰,上上终非顶。
行登众岭彻,始得山门迥。
高风惨多寒,落日侧先暝。
却视向所经,眇如在深井。 -
234.《大林寺 上人茅斋》 清·查慎行
盘烟下层霄,山骨微负士。
阴阴日光淡。
漠漠风气古。
宝树压桥低,一溪环菜圃。
香山旧吟地,花径兼宿莽。
废寺亦荒凉,半间用茅补。
孤清耐久坐,客至何必主。
林静无匿声,虚檐应樵斧。 -
235.《和梅公仪留题重光寺罗汉院赠宪上人》 宋·王益
晓剃吟髭雪半零,海窗曾咒钵龙醒。
蚤知西竺能持法,应笑南僧不会经。
云气昼间侵尘柄,藓痕春老上铜瓶。
近来禅观都无语,手指馀花满寺庭。 -
236.《游长安诸寺联句·崇义坊招福院·赠诸上人联》 唐·段成式
翻了西天偈,烧余梵宇香。
撚眉愁俗客,支颊背残阳。
--段成式
洲号惟思沃,山名只记匡。 -
237.《夜宿海会寺赠至善上人》 清·康有为
开士诛茅五老峰,手植匡山百万松。
荡云尽吸明湖水,招月来听海会钟。
初地雨花驯白牯,阴岩石气郁苍龙。
读书无处归来晚,桂树幽幽烟雾重。 -
238.《过寒山寺寄道上人》 未知·陈宗
归舟欲住更匆匆,晚色苍苍迫下舂。
两岸杏花寒食雨,数株杨柳酒旗风。
江边尚说寒山寺,城外犹听半夜钟。
溪水自流人自老,渔歌长伴月明中。 -
239.《送留云上人住翠屏澄照寺》 宋·戴成祖
云出于山复恋山,至今留住翠屏隐。
片云既被山留住,云自留山我自还。 -
240.《予丙子辛已两游解空寺已亥秋又至思上人徙旧》 宋·黄敏求
两扣云关记昔曾,重来诗眼倍晶明。
路移岩石中间入,人在洞天深处行。
玉盎虚明添翠色,霜钟清冽带秋声。
与君小摘涪翁句,留得青山不朽名。