-
1.《花心动·春词》 宋·阮逸女
仙苑春浓,小桃开,枝枝已堪攀折。
乍雨乍晴,轻暖轻寒,渐近赏花时节。
柳摇台榭东风软,帘栊静,幽禽调舌。
断魂远,闲寻翠径,顿成愁结。 -
2.《春近风日渐佳与似表弟开小户维修不后庭》 宋·李弥逊
围炉人散长寒煤,暖日还催墐户开。
春近郊原思梦蝶,雪残池馆见真梅。
客愁宛转凌双鬓,岁律侵寻寄一杯。
试绕小栏寻翠甲,履痕犹占旧苍苔。 -
3.《少年游》 宋·杨亿
江南节物,水昏云淡,飞雪满前村。
千寻翠岭,一枝芳艳,迢递寄归人。
寿阳妆罢,冰姿玉态,的的写天真。
等闲风雨又纷纷。
更忍向、笛中闻。 -
4.《登赤壁矶》 宋·韩驹
缓寻翠竹白沙游,更挽藤梢上上头。
岂有危巢尚栖鹘?亦无陈迹但飞鸥。
经营二顷将归老,眷恋群山为少留。
百日使君何足道,空余诗句在江楼。 -
5.《入石颐寺》 宋·毛滂
去年倚策忆春残,芳草重寻翠屈盘。
苔磴渐高天咫尺,岩花未老露蒙蒙。
鸣禽时托朝霞暖,烟涧犹分夜雨寒。
俯扑克众山皆迤,此心不尽四围宽。 -
6.《秋日于天中寺寻复礼上人》 唐·武三思
妙域三时殿,香岩七宝宫。
金绳先界道,玉柄即谈空。
喻筏知何极,传灯竟不穷。
弥天高义远,初地胜因通。 -
7.《秋日于天中寺寻复礼上人》 唐·武三思
妙域三时殿,香岩七宝宫。
金绳先界道,玉柄即谈空。
喻筏知何极,传灯竟不穷。
弥天高义远,初地胜因通。 -
8.《寻龙湍》 唐·孙逖
仙穴寻遗迹,轻舟爱水乡。
溪流一曲尽,山路九峰长。
渔父歌金洞,江妃舞翠房。
遥怜葛仙宅,真气共微茫。 -
9.《送薛据宰涉县(自永乐主簿陟状,寻复选受此官)》 唐·刘长卿
故人河山秀,独立风神异。
人许白眉长,天资青云器。
雄辞变文名,高价喧时议。
下笔盈万言,皆合古人意。 -
10.《送薛据宰涉县(自永乐主簿陟状,寻复选受此官)》 唐·刘长卿
故人河山秀,独立风神异。
人许白眉长,天资青云器。
雄辞变文名,高价喧时议。
下笔盈万言,皆合古人意。