-
1.《奉饯高尊师如贵道士传道箓毕归北海》 唐·李白
道隐不可见,灵书藏洞天。
吾师四万劫,历世递相传。
别杖留青竹,行歌蹑紫烟。
离心无远近,长在玉京悬。 -
2.《奉汉中王手札报韦侍御、萧尊师亡》 唐·杜甫
秋日萧韦逝,淮王报峡中。
少年疑柱史,多术怪仙公。
不但时人惜,只应吾道穷。
一哀侵疾病,相识自儿童。
处处邻家笛,飘飘客子蓬。
强吟怀旧赋,已作白头翁。 -
3.《游终南山因寄苏奉礼士尊师苗员外》 唐·李端
半岭逢仙驾,清晨独采芝。
壶中开白日,雾里卷朱旂。
猿鸟知归路,松萝见会时。
鸡声传洞远,鹤语报家迟。 -
4.《奉和袭美酒中十咏·酒尊》 唐·陆龟蒙
黄金即为侈,白石又太拙。
斫得奇树根,中如老蛟穴。
时招山下叟,共酌林间月。
尽醉两忘言,谁能作天舌。 -
5.《奉和袭美赠魏处士五贶诗·诃陵尊》 唐·陆龟蒙
鱼骼匠成尊,犹残海浪痕。
外堪欺玳瑁,中可酌昆仑。
水绕苔矶曲,山当草阁门。
此中醒复醉,何必问乾坤。 -
6.《与宣供奉携瘿尊归杏溪园联句》 唐·李益
千畦抱瓮园,一酌瘿尊酒。
唯有沃洲僧,时过杏溪臾。
——李益
追欢君适性,独饮我空口。
儒释事虽殊,文章意多偶。
——广宣 -
7.《导引(加上太上皇帝太上皇后尊号册宝乐章(乾道六年)·奉上册宝导引曲)》 宋·周必大
重华真主,晨夕奉庭闱。
禋祀庆成时。
乾元坤载同归美,宝册两光辉。
斑衣何似赭黄衣。
此事古今稀。
都人欢乐嵩呼震,圣寿总天齐。 -
8.《导引(加上太上皇帝太上皇后尊号册宝乐章(淳熙二年)·奉上册宝导引曲)》 宋·周必大
新阳初应,乐事起彤庭。
和气满吴京。
帝家来庆东皇寿,西母共长生。
金书玉篆灿龙文。
前导沸欢声。
修龄无极名无尽,一岁一回增。 -
9.《奉和镏彦基尊师待相空至》 明·全室宗泐
实公同门英,论交二十载。
赋诗多新语,亦足迈前代。
偶与仙翁言,久别思一会。
溪山入春明,花鸟亦相待。
孤云本无期,行踪定何在。
日暮倚东风,疏钟起天外。 -
10.《奉和邻几六月七日文德殿观文武百官等上尊号》 宋·司马光
舜禹曾何与,羲农实强名。
含灵徒叶赞,造物始无情。
阊阖非烟澹,觚棱晓气清。
葳蕤大衢隘,殷辚外朝盈。