-
121.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
122.《寄永兴招诗夏太尉》 宋·梅尧臣
宝元元年西夏叛,天子命将临戎行。
二年孟春果来寇,高奴城下皆氐羌。
五原偏师急赴敌,昼夜不息趋战场。
马烦人怠当劲虏,虽持利器安得强。 -
123.《感讽六首》 唐·李贺
人闲春荡荡,帐暖香扬扬。
飞光染幽红,夸娇来洞房。
舞席泥金蛇,桐竹罗花床。
眼逐春瞑醉,粉随泪色黄。 -
124.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
125.《分题得渔村晚照》 宋·徐照
渔师得鱼绕溪卖,小船横系柴门外。
出门老妪唤鸡犬,张敛蓑衣屋头晒。
卖鱼得酒又得钱,归来醉倒地上眠。
小儿啾啾问煮米,白鸥飞去芦花烟。 -
126.《木兰花慢·向闲庭散步》 现代·顾随
向闲庭散步,忘今夕,是何年。
听犬吠鸡鸣,始知自己,身在尘寰。
苍天。
黝然不语,闪万千、星眼看人间。 -
127.《拟古八首》 宋·陈普
先我二百年,世道犹小康。
鸣銮下紫霄,群仙集柏梁。
仙仙青霞衣,济济白霓裳。
兢兢奉玄道,拳拳荐天浆。
鸡犬亦可仙,岂徒寿天生。
茂陵无仙骨,上帝下巫阳。
群仙返玉京,万事争苍黄。 -
128.《豆踠行》 明·李梦阳
昨当大风吹雪过,湖船无数冰打破。
冰骧峞山岳立,行人骇观泪交堕。
景泰年间一丈雪,父老见之无此祸。
鄱阳十日路断截,庐山百姓啼寒饿。 -
129.《幽趣十二首》 宋·郑刚中
幽趣无人会,闲居趣自成。
孤舟横水静,宿鹭入烟明。
风絮低还起,苔钱断复生。
小门无客款,睡犬不闻声。 -
130.《随州沙溪》 宋·黄载
石路崎岖石濑鸣,峰峦回合小原平。
桑麻积雨肥春垅,鸡犬一村喧昼晴。
田妇共携中饭去,樵童相唤上山声。
边头今有江南景,十数年来不用兵。 -
131.《憩凉月观焦山在望》 宋·曹邍
凉寻小径坐,心与大江闲。
素月镜秋水,碧云巾暮山。
残蝉移别树,吠犬出幽关。
近对焦仙洞,飞霞不可攀。 -
132.《上尚郎中》 宋·刘鉴
六合阴沉一样云,行人白昼亦黄昏。
贪财吏似方山犬,逃命民如入峡猿。
典到琴书犹小事,卖抛田产更销魂。
先生明共霜台月,照彻茅檐几泪痕。 -
133.《酬乐天早春闲游西湖,颇多野趣,恨不得与微》 未知·未知
以成酬答。
末章亦未暇诚,则势使之然,亦欲粗为恬养之赠耳】
元稹
雁思欲回宾,风声乍变新。 -
134.《江行俳体十二首》 明·钟惺
小聚星晨屡断连,山椒一缕露人烟。
土音偏不移鸡犬,市暨通行杂钞钱。
泽国火耕兼水耨,霜林枣地接枫天。
时艰夜禁明书楔,拨刺更更响钓船。
¤ -
135.《效杜甫七歌在长洲县作》 清·余怀
有客有客字船子,平生赤脚踏海水。
身经战斗少睡眠,功名富贵徒为尔。
自比稷契何其愚,非薄汤武良有以。
呜呼一歌兮歌激昂,日月惨淡无晶光。 -
136.《经尚湖望虞山》 明·沈周
日午放船湖上头,虞山随船走不休。
高云仰见出翠壁,飞影下接沧波流。
青林人家隐山麓,鸡鸣犬吠闻中洲。
鸬鹚群栖竹叶暗,蜻蜓特立荷花秋。
莲歌渔唱尚互答,落景在树犹堪游。
小舟争渡各先去,独逆风波浑不忧。 -
137.《土偶祸》 明·沈周
锽锽鸣锣,彭彭伐鼓。
复有旂盖,亦有戟斧。
精力骏奔,无有老竖。
整整肃肃,什什伍伍。 -
138.《感怀诗五首》 明·袁中道
轻帆止江涯,家山在烟雾。
振衣入郭门,城池已非故。
朱门涌清波,长堤亘衢路。
手携门前柳,亏蔽成高树。 -
139.《游沃洲山》 宋·陈东之
我本名山人,屡作名山兴。
天台一住三十年,尽日扪萝陟云磴。
上揽四万八千太之高秋,参差明河两肩并。
下瞰三百六十度之朝暾,灭没飞烟八荒净。 -
140.《麻姑山作》 宋·李自中
小小茅檐下,清吟对此君。
溪深春涨雨,山阔夜藏云。
地湿松花冷,天晴树色分。
敲门寻道士,鸡犬隔篱闻。