-
1.《予与微之老而无子发于言叹著在诗篇今年冬各有一子…嘲》 唐·白居易
常忧到老都无子,何况新生又是儿。
阴德自然宜有庆,皇天可得道无知。
一园水竹今为主,百卷文章更付谁。 -
2.《庞婆报儿儿即倚锄立化图赞》 宋·释绍昙
小姝先行,老爷踵去。
无意奔丧,急寻死路。
哭泣煞孤孀这老娘,钁头边事难分付。 -
3.《偈二首》 宋·释择明
从来家富小儿娇,偏向江头弄画桡。
引得老爷把不住,又来船上助歌谣。 -
4.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
5.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
6.《烈女李三行》 元·胡天游
大海何漫漫,千年不能移。
太山自言高,精卫衔石飞。
朝见精卫飞,暮见精卫飞。
吐血填作塸,一旦成路蹊。 -
7.《祭妹文》 清·袁枚
乾隆丁亥冬,葬三妹素文于上元之羊山,而奠以文曰:呜呼!汝生于浙,而葬于斯,离吾乡七百里矣;当时虽觭梦幻想,宁知此为归骨所耶?汝以一念之贞,遇人仳离,致孤危托落,虽命之所存,天实为之;然而累汝至此者,未尝非予之过也。
予幼从先生授经,汝差肩而坐,爱听古人节义事;一旦长成,遽躬蹈之。
呜呼!使汝不识《诗》、《书》,或未必艰贞若是。
余捉蟋蟀,汝奋臂出其间;岁寒虫僵,同临其穴。 -
8.《哀江头》 明·何白
飞云渡口西风急,津吏停桡刺船立。
始阳公子方垂髫,掩抑依依向余泣。
为言阿父守南康,双旌五马烂生光。
宁知廉吏反成罪,诸孤藐尔身凄凉。 -
9.《退之谓以鸟鸣春往往为以夏鸣耳古人麦黄韵鹂》 宋·舒岳祥
麦熟即快活,汝不食麦空饶舌。
前时斗粟银百星,老农无银色菜青。
此鸟年年啄草子,今年草根救人死。
鸟无所食饥奈何,见人食麦喜且歌。 -
10.《煮粥行》 清·尤侗
去年散米数千人,今年煮粥才数百。
去年领米有完衣,今年啜粥见皮骨。
去年人壮今年老,去年人众今年少。
爷娘饿死葬荒郊,妻儿卖去辽阳道。 -
11.《靳庄行》 明·吕坤
长清六月才禾黍,大家小家愁无雨。
草根挑尽木如冬,又见探雏啖野鼠。
沙中稚子哭欲绝,阿爷卧路不能语。
三年长饿一息在,那复余情念儿女。 -
12.《快活歌二首》 宋·白玉蟾
快活快活真快活,被我一时都掉脱。
撒手浩歌归去来,生姜胡椒果是辣。
如今快活大快活,有时放颠或放劣。
自家身里有夫妻,说向时人须笑杀。 -
13.《东川节度歌》 宋·程公许
东川节度兵马雄,我尝闻这浣溪翁。
五百年间人事纷变灭,惟有青山衮衮今古同。
春官侍郎李太史,沃丝昔日来观风。
八年挽爷一炊条例,蔚蓝台上烟雨悉溟濛。