-
1.《减字木兰花》 宋·李之仪
渠不改。
古有斯人。
千载谁能继后尘。
春风入手。 -
2.《中秋联句》 宋·吴浚
棘闱受得树凉多,耿耿孤灯奈夜何。
后夜中秋可无月,雨工先为洗银何。
中秋此去日无多,笑问青天雨若何。
旧日仙槎应好在,西风吹送上天河。 -
3.《登平陆北回瞰陕城奉寄李八太学士使君二十二》 宋·司马光
汉家二千石,体望几来尊。
况复严徐客,从前益稷孙。
公侯贵不绝,礼乐器常存。
符竹临分陕,声光应列藩。 -
4.《昨日侍巾钵饭于天宁蒙示佳什谨次韵》 宋·陈与义
朱门未知禅悦义,富不期奢奢自至。
二韮虽寒故是公,万羊贾祸徒封卫。
我公居尘不染尘,便随一钵遗甘辛。
出家虽非将相事,食菜要是英雄人。
臞儒一生用心苦,何曾梦见鸡映黍。
中丞惜福幸见分,晚食从公当羔羜。 -
5.《南柯子 十二首 赠陈三翁》 元·马钰
在俗非为俗,居尘不染尘。
如莲不著水之因。
万卉千花,一叶不沾身。
营养心中性,修完身内神。
各人了了继何人。
庞老全家,拔宅许真君。 -
6.《次花翁冬日三诗》 宋·杜范
人心天理两相关,无奈花翁尽日闲。
丽服靓妆纷拜节,弊衣短策自怡颜。
已闻瞥尔寻幽去,又见陶然向市还。
住世世尘尘不染,梅花好处即孤山。 -
7.《转幽亭》 宋·吴机
从容行乐兴无涯,地转清幽亦可佳。
须信居尘尘不染,竹风飘拂爽人怀。 -
8.《次邦宪宣德红梅诗韵》 宋·吴颐
玉骨冰肌冷照人,匀红轻浥绛罗巾。
更无凡木能争艳,定向壶中别得春。
久稔新诗能写物,须知樽酒可藏真。
寄声闭户英夫子,体取居尘不染尘。 -
9.《寿吴景年》 宋·陈著
托迹红尘不染尘,径梅溪竹共精神。
字真正逼张居士,禅味曾参印上人。
声色素轻非为老,须眉虽皓却如新。
儿孙须得文章力,富贵丛中一寿椿。 -
10.《得道阳》 元·王哲
八月清凉白露匀。
万民安乐养真身。
窈窈冥冥云外客,昏昏默默月中人。
虽是居尘不染尘。
也无喜怒亦无嗔。
既处逍遥生莹滑,自然聚散云皮