-
61.《思齐化士》 宋·释崇岳
拔剑红尘斩万机,直教佛祖浪头低。
我侬赢得呵呵笑,老倒思贤愧不齐。 -
62.《颂十玄谈·尘异》 宋·释印肃
三乘分别强安名,悯念群生习气深。
宝所到时城假化,何曾动步早观音。 -
63.《应化非真分第三十二》 宋·释印肃
如如皆合道,休向外边讨。
大地作纤尘,万里无茎草。 -
64.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
岩壑之间,草木之阳春;江湖之上,风烟之精神。
发须野雪,眉目秋津。
渊默入寒蟾之窟,圆明养老蚌之珍。
步步入尘,门门出身。
莫愁指端兮焦尾之曲,可意钩上兮赤稍之鳞。 -
65.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
妙传乎真,转侧而神。
赤脚劫空归去路,白头借伴却来人。
无心分物我,何处著根尘。
烟柳莺华闹浩浩,太平时节大家春。 -
66.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
炯炯寒瞳,丝丝衰鬓。
丘壑之姿,烟霞之韵。
据坐而心空,森罗而海印。
中虚也乾而成离,内动也艮而变震。
云行而用闲,电掣而机迅。
狤獠人不惹尘埃,黄梅祖亲传屈眴。 -
67.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
顶雪抗春,目寒射人。
蓑裹江湖雨,斗浮河汉津。
拙忘机兮抱瓮,妙不传兮斲轮。
谷鸟岩华自声色,十方普现刹尘身。 -
68.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
三河野人,两浙社宾。
湛存该理智,妙触出根尘。
乌藤行脚丛林事,鈯斧住山云水身。 -
69.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
只是个人,到处分身。
万水中间月,百华头上春。
不外一法,不受诸尘。
生处熟也疏处亲,默时说也静时神。
钵盂著饭饱还喜,拄杖入拳饥放嗔。 -
70.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
一相无相,虚空等量。
一身多身,物像俱春。
动也出岫之云,静也居谷之神。
现形说法也,刹刹尘尘。 -
71.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
髑髅历乾,鼻孔觉宽。
廓空三际,不立毫端。
面目风霜杀,身心水月寒。
情尘净尽兮,万像齐观。 -
72.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
暗而明,虚而盈。
水天秋色共,月昼夜潮平。
无在不在,无生不生。
诸尘随起到,万化得纵横。
默默大全兮壁挂闲口,堂堂正受兮谁黏恶名。 -
73.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
白发颅上,青瞳眉底。
雪点疏林,秋明野水。
万像自相投,一灵还不倚。
默默一尘入正受,历历诸尘三昧起。 -
74.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
净而纯中无一尘,纯而净中有万应。
眼睛明,鼻孔正。
更将折筋搅沧溟,令彼龙鱼知水为命。 -
75.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
霜缣写病姿,寒木得春迟。
山居自肯束三篾,尘立每烦颦两眉。
牛头不懒,虎头不痴,个事十成还自知。
饭塞饥肠衣补破,不妨唧溜出家儿。 -
76.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
癯山早寒,老木先槁。
心潜三界空,念动一尘眇。
太虚谁与增添,万像何曾欠少。
止犹谷神唯自知,肯把閒身相搅扰。 -
77.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
无像而像,有许模样。
不真而真,只个形神。
豁清也千岩万壑而秋,光丽也诸尘百草而春。
恁麽来兮,处处相亲。 -
78.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
山林眉目,水月身心。
雪何早而古岩棱,秋似先而寒潭深。
机头绵绪,线尾金针。
谁云道大兮自有知音。 -
79.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
传之失真,体之而神。
明白智圆而有照,清虚理极而无身。
心萌法法,影落尘尘,一段精光华上春。 -
80.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
山之寒兮带雪,水之清兮含月。
默而灵兮卓卓妙存,静而应兮尘尘光发,彻见离微兮任出任没。