-
81.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
心得而真,物应而神。
幻住三昧,觉了诸尘。
洒洒落落不共法,浩浩荡荡无边身。
明明白白随流月,叶叶华华到处春。 -
82.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
寒箸苍山之骨,雪压老松之颠。
形气清而有像,心迹泯而亡缘。
诸尘不受,一印周旋。
大大小小兮方方圆圆。 -
83.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
眉目十分,精神一段。
岩高释迟,木老春来缓。
古涧明月宾,青山白云伴。
借光何处不分身,刹刹尘尘谁解唤。 -
84.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
四大无埃,五蕴外来。
智慧尚归父,因缘初不媒。
西山寒月下,东海夜潮回。
一一根尘妙触事,千千手眼随宜开。
众生世界了如幻,影像那涴吾灵台。 -
85.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
个是何人,气清骨贫。
烟霞面目,丘壑精神。
二仪自然一体,万像况与同尘。
床上全威白额虎,钩头可意赤稍鳞。 -
86.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
你是何人,缁衣裹身。
静住天无四壁,机回月带重轮。
梦蝶境中閒有趣,露蝉胸次净无尘。
相随化事入廛井,百草头上风烟春。 -
87.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
本体无生,诸尘幻成。
白发雪漫顶,青瞳秋在泓。
妙触出碍,机用超情。
珠走不留影,谷虚还应声。
默默坐寒唯自照,天无四壁月三更。 -
88.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
神定气平,心空智明。
其机静而自应,其用虚而不盈。
寒潭月落,霁夜河横。
绍了亡祖位,借功成佛名。
建立因缘皆尔尔,刹尘世界与众生。 -
89.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
枯木之春,蟠桃之辰。
自然时节,不费精神。
啐啄丹山之凤窟,游跃桃华之龙津。
一机历历,三昧尘尘。
眼中之物物中眼,身里出门门里身。 -
90.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
刹刹尘尘,随应现身。
百川之月,百华之春。
阿你随宜手眼快,更谁敢议骨头贫。
道交德邻,主主宾宾。 -
91.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
从身出门,即物契神。
一机历历,三昧尘尘。
逢场且了游戏事,向道非无幻化人。 -
92.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
心空观身,眼冷对尘。
本来无物,幻起成春。
动若行云而应,止犹虚谷而神。
门门随事得三昧,机用纵横不倩人。 -
93.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
寒岩著雪,老木含春。
独灵空劫眼,不碍肉团身。
枯禅三椽兮自守其默,豁净四壁兮谁管其贫,森罗万像兮根根尘尘。 -
94.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
气宇豁落,精神萧散。
尘劫坐空,世缘居简。
閒閒淡淡枯木云,沥沥漉漉通身眼。
森罗万像同条,莫道个人檐板。 -
95.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
视物眼深。
说禅口快。
一点不著虚空,万化谁分器界。
应众缘而閒六根,入诸尘而住三昧。
其小无内,其大无外。 -
96.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
额高耸骨,眼深藏神。
诸缘{左氵右曶}合,一默真醇。
自得混成物我,谁能碎折根尘。
不来而来不见见,会有知音彼上人。 -
97.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
静而神,默而真。
方寸绝四壁,大千成一尘。
拈来百草头边看,浩荡华华叶叶春。 -
98.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
写出个僧,冷淡无能。
默耕田地,力锄葛藤。
入海泥牛绝消息,度河月兔有光棱。
携去尘中成化事,更嫌何处不相应。 -
99.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
发白而老,面黄仍病。
穷地水火风之根,得见闻觉知之柄。
一气专柔,诸尘善应。
魏自而良,橘陈而令。
尽大地药了调和之治方,满虚空身识起来之缘性。 -
100.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
两眼深秀,双眉下垂。
面目严冷,身心古锥。
云水盘游,寻常梦於行脚;丛林寂默,三十年之住持。