-
1.《步虚四章》 宋·白玉蟾
玉肖长生君,锡命青华房。
上念神母言,下慰天八方。
八方俱红尘,尘埃何迷茫。
谁复念玉府,飞神登苍苍。 -
2.《驿步(癸酉年在南安县)》 唐·韩偓
暂息征车病眼开,况穿松竹入楼台。
江流灯影向东去,树递雨声从北来。
物近刘舆招垢腻,风经庾亮污尘埃。
高情自古多惆怅,赖有南华养不材。 -
3.《驿步(癸酉年在南安县)》 唐·韩偓
暂息征车病眼开,况穿松竹入楼台。
江流灯影向东去,树递雨声从北来。
物近刘舆招垢腻,风经庾亮污尘埃。
高情自古多惆怅,赖有南华养不材。 -
4.《感春十三首》 宋·张耒
嗟余尉穷县,端坐百无虑。
幸兹岁丰穰,庶息尘埃步。
乘间策羸马,莽莽出门去。
田原亦可悦,农事蔼方布。
还家有诗书,客至具鸡黍。
勿复叹远游,人生孰非寓。 -
5.《徐园闲步二首》 宋·张耒
动地春风晚未休,吹花折柳却成愁。
尘埃不用频车马,独卧氍毹正拥裘。 -
6.《题步君叙园亭》 宋·王令
我爱练湖春柳好,四十里围青玉城。
平流中澄绿镜匣,远山旁卧翠虎横。
黄林主人乐此地,瞰压湖面开以亭。
常将醉目望野色,数曲老画谁家屏。 -
7.《入山遇雨宿开先寺二首》 宋·王阮
摆落尘埃步入山,与僧相对浃旬间。
鹤林却笑题诗客,只得浮生半日闲。 -
8.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
9.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
10.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
11.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
12.《游金精次韵》 宋·曾原郕
鲸奔兽骇罗群峰,晴岚湿雾深几重。
世言番君勇穿石,此事荒唐敢云实。
仙凡聚散那得知,祗今流水篆元之。
冲升坛在肯回雇,木鹤痴情飞不去。 -
13.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
14.《秋怀十五首》 唐·孟郊
孤骨夜难卧,吟虫相唧唧。
老泣无涕洟,秋露为滴沥。
去壮暂如剪,来衰纷似织。
触绪无新心,丛悲有馀忆。 -
15.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
16.《题郑舜举蔗庵》 宋·韩元吉
吾州富佳山,修竹连峻岭。
居然缚尘埃,一见辄心醒。
岂知刺史宅,跬步閟清景。
古木盘城隅,石径幽且迥。 -
17.《报任少卿书/报任安书》 两汉·司马迁
太史公牛马走司马迁,再拜言。
少卿足下:曩者辱赐书,教以慎于接物,推贤进士为务,意气勤勤恳恳。
若望仆不相师,而用流俗人之言,仆非敢如此也。
仆虽罢驽,亦尝侧闻长者之遗风矣。 -
18.《却敌凯歌》 宋·赵万年
吁嗟黠虏何猖狂,引弓百万侵吾疆。
首屠枣阳捣神马,窥伺长江欲苇航。
隆冬久晴江水涸,直揭小樊厉源漳。
马沈人溺相枕藉,霜刃逼胁狼驱羊。 -
19.《次韵翁处度同游北山》 宋·楼钥
两夫持鎌行我先,巧寻径路其智专。
我扶枯藤衣短后,意气已出层峰巅。
何郎鲍叔饱经历,胜处一一手自编。
我携旧记访陈迹,正恐急景不得延。 -
20.《酬种放徵君一百韵》 宋·王禹偁
太岁在辛卯,九月万木落。
是时太阴亏,占云臣道剥。
王生出紫微,谴逐走商洛。
扶亲又抱子,迤逦过京索。