-
1.《龙邱山》 宋·陈举恺
九峰湿翠秋光凝,亭亭出水芙蓉净。
崔巍怪石距若虎,合沓奇峰驰八骏。
山若古寺隔红尘,时有天风度幽磬。
岂惟清赏玩心目,况有高人寄真隐。
自惭奔走红尘客,何由得遂山林性。
长歌聊复赋重游,不用悬岩刻名姓。 -
2.《示徒》 宋·释印肃
我有陀罗名解脱,在在处处和尘拨。
莫令拨著个风夫,何用剃头并展钵。
咦,连妻带子庞居士,一时成佛都包括。 -
3.《别南塘子》 明·左国玑
五月麦熟茧缲丝,黄鹂啄椹鸣桑枝。
南风送帆五两急,吴江酒船初到时。
牛车日转曹门进,鼓市楼西集成镇。
金椎初破紫泥封,玉壶泻出黄金嫩。 -
4.《雪中从邢怀正乞酒》 宋·韩元吉
櫑具高拄颊,风尘客长安。
长安不宜客,负暮仍苦寒。
夜闻阴风喧,晓看雪漫漫。
天公非恶劚,笑我貂裘单。 -
5.《山行寄刘李二参军》 唐·卢照邻
万里烟尘客,三春桃李时。
事去纷无限,愁来不自持。
狂歌欲叹凤,失路反占龟。
草碍人行缓,花繁鸟度迟。
彼美参卿事,留连求友诗。
安知倦游子,两鬓渐如丝。 -
6.《小苑春望宫池柳色》 唐·裴达
胜游经小苑,闲望上春城。
御路韶光发,宫池柳色轻。
乍浓含雨润,微澹带云晴。
幂历残烟敛,摇扬落照明。
几条垂广殿,数树影高旌。
独有风尘客,思同雨露荣。 -
7.《题李山人幽居》 唐·张籍
襄阳南郭外,茅屋一书生。
无事焚香坐,有时寻竹行。
画苔藤杖细,踏石笋鞋轻。
应笑风尘客,区区逐世名。 -
8.《送文畅上人东游》 唐·白居易
得道即无著,随缘西复东。
貌依年腊老,心到夜禅空。
山宿驯溪虎,江行滤水虫。
悠悠尘客思,春满碧云中。 -
9.《豪家夏冰咏》 唐·雍裕之
金错银盘贮赐冰,清光如耸玉山棱。
无论尘客闲停扇,直到消时不见蝇。 -
10.《送李殷游边(一作送李殷游西京)》 唐·刘驾
十年梦相识,一觏俄远别。
征驾在我傍,草草意难说。
君居洞庭日,诗句满魏阙。
如何万里来,青桂看人折。