-
1.《答苏武书》 两汉·李陵
子卿足下:勤宣令德,策名清时,荣问休畅,幸甚幸甚。
远托异国,昔人所悲,望风怀想,能不依依?昔者不遗,远辱还答,慰诲勤勤,有逾骨肉,陵虽不敏,能不慨然?自从初降,以至今日,身之穷困,独坐愁苦。
终日无睹,但见异类。
韦韝毳幕,以御风雨;羶肉酪浆,以充饥渴。 -
2.《货殖列传序》 两汉·司马迁
老子曰:“至治之极,邻国相望,鸡狗之声相闻,民各甘其食,美其服,安其俗,乐其业,至老死不相往来。
”必用此为务,挽近世涂民耳目,则几无行矣。
太史公曰:夫神农以前,吾不知已。
至若《诗》、《书》所述虞、夏以来,耳目欲极声色之好,口欲穷刍豢 之味,身安逸乐而心夸矜势能之荣。 -
3.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
4.《有酒作》 宋·李新
富贵日厌意,志愿男子多。
饥寒一身赘,奈此两臂何。
有子立参肩,於人犹负痾。
食菜色染颜,肘露枯树柯。 -
5.《杏为梁-刺居处僭也》 唐·白居易
右为梁,桂为柱,何人堂室李开府。
碧砌红轩色未干,去年身殁今移主。
高其墙,大其门,谁家第宅卢将军。 -
6.《送陕府王建司马》 唐·贾岛
司马虽然听晓钟,尚犹高枕恣疏慵。
请诗僧过三门水,卖药人归五老峰。
移舫绿阴深处息,登楼凉夜此时逢。
杜陵惆怅临相饯,未寝月前多屐踪。 -
7.《和友人题壁》 唐·温庭筠
冲尚犹来出范围,肯将经世作风徽。
三台位缺严陵卧,百战功高范蠡归。
自欲一鸣惊鹤寝,不应孤愤学牛衣。
西州未有看棋暇,涧户何由得掩扉。 -
8.《玉泉寺》 唐·周朴
寺还名玉泉,澄水亦遭贤。
物尚犹如此,人争合偶然。
溪流云断外,山峻鸟飞还。
初日长廊下,高僧正坐禅。 -
9.《礼记引逸诗》 先秦·佚名
昔吾有先正。
其言明且清。
国家以宁。
都邑以成。
庶民以生。
谁能秉国成。
不自为政。
卒劳百姓。
相彼盍旦。
尚犹患之。 -
10.《木兰花慢(舟中有怀澄江陆起潜皆山楼昔游)》 宋·张炎
水痕吹杏雨,正人在、隔江船。
看燕集春芜,渔栖暗竹,湿影浮烟。
余寒尚犹恋柳,怕东风、未肯擘晴绵。
愁重迟教醉醒,梦长催得诗圆。 -
11.《沧州道中》 清·阎尔梅
潞河数百里,家家悬柳枝。
言自春至夏,雨泽全未施。
燥土既伤禾,短苗不掩陂。
辘轳干以破,井涸园菜萎。 -
12.《春欲暮雪作不已简子新》 宋·家铉翁
庭前草色浑未露,坞外桃花肯破颜。
七十日春閒过了,半分春色尚犹悭。 -
13.《句》 宋·曹谷
临去尚犹闻禁漏,异姓嘉名在史书。
-
14.《秋后二首》 宋·徐文卿
种豆山园中,土瘠豆不实。
攟收能几何,倚杖三叹息。
况此山下田,旱久苗叶赤。
无豆尚犹可,无禾孰供食。
已孤丰稔望,徒费耘耕力。
官吏更索租,真尔从何出。 -
15.《哀夏孝女》 宋·郑大惠
射生户,北山有虎何不射。
岂不闻夏家有女年十五,随父樵薪入山坞,父行在前忽遭虎。
女见父伤奋不惧, -
16.《治乱吟五首》 宋·邵雍
天能生而不能养,地能养而不能生。
火能烹而不能沃,水能沃而不能烹。
天地尚犹无全功,水火何由有全能。
得用二者交相养,反为二者交相凌。 -
17.《牵牛花》 宋·董嗣杲
篱笆雨过晚阳红,碧衬秋空点染工。
河鼓星高钟异卉,铢衣烟靓袅西风。
香挼茜彩涂姜色,蔓引凉姿入豆丛。
为蕊尚犹分黑白,此花岂与易羊同。 -
18.《玉漏迟 留别淇上诸君》 元·王恽
浙江江路杳。
苍茫自叹,南飞鸟鸟。
故国回头,梦里青山吟绕。
手把一麾南去,道不比、八州常调。 -
19.《防江二首》 宋·张嵲
大漠与吴超,天南天北头。
虏尤涉吾地,饮马长淮流。
饮马尚犹可,莫使学操舟。 -
20.《答严隐之》 宋·李复
美树多来巢,确士无报耕。
不问彼如何,但责已所营。
闻昔荆有鸮,荆人恶其声。
自荆将迁吴,鸤鸠止其行。