-
1.《始除尚书郎,别善福精舍》 唐·韦应物
简略非世器,委身同草木。
逍遥精舍居,饮酒自为足。
累日曾一栉,对书常懒读。
社腊会高年,山川恣游瞩。 -
2.《和裴延龄尚书寄题果州谢舍人仙居》 唐·卢纶
飘然去谒八仙翁,自地从天香满空。
紫盖迥标双鹤上,语音犹在五云中。
青溪不接渔樵路,丹井唯传草木风。
歌此因思捧金液,露盘长庆汉皇宫。 -
3.《秋中野望寄舍弟绶兼令呈上西川尚书舅》 唐·卢纶
忧来思远望,高处殊非惬。
夜露湿苍山,秋陂满黄叶。
人随雁迢递,栈与云重叠。
骨肉暂分离,形神遂疲苶. -
4.《和裴舍人观田尚书出猎》 唐·杨巨源
圣代司空比玉清,雄藩观猎见皇情。
云禽已觉高无益,霜兔应知狡不成。
飞鞚拥尘寒草尽,弯弓开月朔风生。
今朝始贺将军贵,紫禁诗人看旆旌。 -
5.《江陵客舍留别樊尚书》 唐·刘言史
信陵门馆下,多病有归思。
坠履忘情后,寒灰更湿时。
委栏芳蕙晚,凭几雪髫垂。
明日秋关外,单车风雨随。 -
6.《疟起舍弟尚未已示道原》 宋·王安石
侧足呻吟地,连甍瘴疟秋。
穷乡医自绌,小市药难求。
肝胆疑俱破,筋骸漫独瘳。
惭君远从我,契阔每同忧。 -
7.《郑天休舍人言中丞晏尚书西园见忆》 宋·宋祁
闻道青云友,曾过广武庐。
中园玩萧寂,嘉树日扶疏。
坞静蝉鸣急,花翻鸟集馀。
赋成谁见忆,唯是沈尚书。 -
8.《铜官僧舍得尚书郎赵宗闵墨竹一枝笔势妙天下》 宋·黄庭坚
省郎潦倒今何处,败壁风生霜竹枝。
满世□□专翰墨,谁为真赏拂蛛丝。 -
9.《铜官僧舍得尚书郎赵宗闵墨竹一枝笔势妙天下》 宋·黄庭坚
独来野寺无人识,故作寒崖雪压枝。
相得平生藏妙手,只今犹在鬓如丝。 -
10.《兵部王仲行尚书惠诗叙近日直舍隔壁论诗说棋》 宋·周必大
诗可弄万象,棋能消百忧。
苦吟复苦战,已过心休休。
自从识夫子,十阅长安秋。
奇才揜众俊,博物包九流。