-
41.《读金元诸公遗集各赋一章凡五首》 明·何允泓
南冠憔悴老钟仪,大府人传草檄时。
书剑旧参横海幕,铙歌新咏渡淮师。
伯才共惜陈琳老,京国空怀庾信悲。
奏罢谈洋尝药后,刘基何事笑陈基。
¤ -
42.《读金陵俞仲髦荔枝辞戏作五十四韵》 明·宋珏
俞公晚好事,垂涎及荔支。
愿贬枫亭驿,甘作驿丞卑。
忘意荔熟日,端坐饱啖之。
事有谬不然,倾耳听我词。 -
43.《次栗夫韵答一夔招饮》 明·王弼
闻君东篱把寒菊,对酒高歌霜满屋。
寻常闭门嗔索诗,此时下笔皆神速。
想为悲秋发豪兴,十斗九空惊侍仆。
不然浩荡凌云句,岂是枯肠泥睟粥。 -
44.《长葛道中作寄侍读梅给事》 宋·宋祁
仲春告言归,道次古长葛。
水穷既舍舟,仅具始脂辖。
南登高原望,天宇莽庨豁。
溱冀澹无波,芣騩森相轧。 -
45.《读乐天閒居篇》 宋·蔡襄
予年四十四,发白成衰翁。
非有高盖车,曷与贤者同。
嗟予出寒远,家世尝力农。
十九登科第,圣彀参英雄。 -
46.《余壮岁尝假居塔山寺后三十年重到赋二绝》 宋·姜特立
故山重到思依依,不见霜眉雪顶师。
三十年间真一梦,夜檠犹记读书时。 -
47.《夜读王承家县丞诗编》 宋·楼钥
炼句工深与味长,固知家学富青箱。
莫言一脔能尝鼎,更欲为余倾锦囊。 -
48.《题腾芳书院》 宋·姚勉
若稽隆古时,教者家有塾。
英材归乐得,粹学就私淑。
粹学就私淑。
淳风日云远, -
49.《閒中读易》 宋·郭印
圣人阐性命,易书所自作。
要令末世士,悟取先天学。
俗儒何纷纷,私意妄穿凿。
或被阴阳拘,或遭象数缚。 -
50.《读史》 宋·陆文圭
魏延及杨仪,两人蜀俊乂。
各怀专忌心,曲直竟谁在。
孔明惜其才,未尝辄偏废。
渭南反斾归,师在千里外。 -
51.《劝学》 先秦·荀子
君子曰:学不可以已。
青,取之于蓝,而青于蓝;冰,水为之,而寒于水。
木直中绳,輮以为轮,其曲中规。
虽有槁暴(pù),不复挺者,輮使之然也。 -
52.《祭妹文》 清·袁枚
乾隆丁亥冬,葬三妹素文于上元之羊山,而奠以文曰:呜呼!汝生于浙,而葬于斯,离吾乡七百里矣;当时虽觭梦幻想,宁知此为归骨所耶?汝以一念之贞,遇人仳离,致孤危托落,虽命之所存,天实为之;然而累汝至此者,未尝非予之过也。
予幼从先生授经,汝差肩而坐,爱听古人节义事;一旦长成,遽躬蹈之。
呜呼!使汝不识《诗》、《书》,或未必艰贞若是。
余捉蟋蟀,汝奋臂出其间;岁寒虫僵,同临其穴。 -
53.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
54.《屈原列传》 两汉·司马迁
屈原者,名平,楚之同姓也。
为楚怀王左徒。
博闻强志,明于治乱,娴于辞令。
入则与王图议国事,以出号令;出则接遇宾客,应对诸侯。 -
55.《徐文长传》 明·袁宏道
余少时过里肆中,见北杂剧有《四声猿》,意气豪达,与近时书生所演传奇绝异,题曰“天池生”,疑为元人作。
后适越,见人家单幅上有署“田水月”者,强心铁骨,与夫一种磊块不平之气,字画之中,宛宛可见。
意甚骇之,而不知田水月为何人。
一夕,坐陶编修楼,随意抽架上书,得《阙编》诗一帙。 -
56.《文与可画筼筜谷偃竹记》 宋·苏轼
竹之始生,一寸之萌耳,而节叶具焉。
自蜩腹蛇蚶以至于剑拔十寻者,生而有之也。
今画者乃节节而为之,叶叶而累之,岂复有竹乎?故画竹必先得成竹于胸中,执笔熟视,乃见其所欲画者,急起从之,振笔直遂,以追其所见,如兔起鹘落,少纵则逝矣。
与可之教予如此。 -
57.《管晏列传》 两汉·司马迁
管仲夷吾者,颍上人也。
少时常与鲍叔牙游,鲍叔知其贤。
管仲贫困,常欺鲍叔,鲍叔终善遇之,不以为言。
已而鲍叔事齐公子小白,管仲事公子纠。 -
58.《上枢密韩太尉书》 宋·苏辙
太尉执事:辙生好为文,思之至深。
以为文者气之所形,然文不可以学而能,气可以养而致。
孟子曰:“我善养吾浩然之气。
”今观其文章,宽厚宏博,充乎天地之间,称其气之小大。 -
59.《冬至日寄小侄阿宜诗》 唐·杜牧
小侄名阿宜,未得三尺长。
头圆筋骨紧,两眼明且光。
去年学官人,竹马绕四廊。
指挥群儿辈,意气何坚刚。 -
60.《冬至日寄小侄阿宜诗》 唐·杜牧
小侄名阿宜,未得三尺长。
头圆筋骨紧,两眼明且光。
去年学官人,竹马绕四廊。
指挥群儿辈,意气何坚刚。