-
61.《上梅直讲书》 宋·苏轼
轼每读《诗》至《鸱枭》,读《书》至《君奭》,常窃悲周公之不遇。
及观《史》,见孔子厄于陈、蔡之间,而弦歌之声不绝,颜渊、仲由之徒相与问答。
夫子曰: “‘匪兕匪虎,率彼旷野’,吾道非邪,吾何为于此?”颜渊曰:“夫子之道至大,故天下莫能容。
虽然,不容何病?不容然后见君子。 -
62.《贺进士王参元失火书》 唐·柳宗元
得杨八书,知足下遇火灾,家无余储。
仆始闻而骇,中而疑,终乃大喜。
盖将吊而更以贺也。
道远言略,犹未能究知其状,若果荡焉泯焉而悉无有,乃吾所以尤贺者也。 -
63.《送李顺文》 明·李延兴
维齐古青州,其地山水秀。
尝遭国大侵,夹辅犹腋肘。
宅土称上腴,财赋等浙右。
奇阃久乃隳,完城失封守。 -
64.《青霞先生文集序》 明·茅坤
青霞沈君,由锦衣经历上书诋宰执,宰执深疾之。
方力构其罪,赖明天子仁圣,特薄其谴,徙之塞上。
当是时,君之直谏之名满天下。
已而,君纍然携妻子,出家塞上。 -
65.《五月二十四日自达州至永睦县投宿废学即事书》 宋·张嵲
学废乡校空,鸟雀欲据有。
甚雨晚来晴,循檐厌黄口。
巴水亦能大,一暮没堤柳。
落照满涨川,归云翼山岫。 -
66.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
67.《沧浪亭记》 明·归有光
浮图文瑛居大云庵,环水,即苏子美沧浪亭之地也。
亟求余作《沧浪亭记》,曰:“昔子美之记,记亭之胜也。
请子记吾所以为亭者。
”余曰:昔吴越有国时,广陵王镇吴中,治南园于子城之西南;其外戚孙承祐,亦治园于其偏。 -
68.《郊陶潜体诗十六首》 唐·白居易
不动者厚地,不息者高天。
无穷者日月,长在者山川。
松柏与龟鹤,其寿皆千年。
嗟嗟群物中,而人独不然。 -
69.《李贺小传》 唐·李商隐
京兆杜牧为李长吉集序,状长吉之奇甚尽,世传之。
长吉姊嫁王氏者,语长吉之事尤备。
长吉细瘦,通眉,长指爪,能苦吟疾书。
最先为昌黎韩愈所知。 -
70.《谢李常伯》 宋·王令
人从东南来,忽得连纸诗。
行义不赫晔,名声无萎蕤。
虽尝误见辱,旋则拜席归。
别久谓已忘,不图犹记之。 -
71.《哨遍》 宋·辛弃疾
今昌父之弟成父,於所居凿池筑亭,榜以旧名。
昌父为成父作诗,属余赋词,余为赋哨遍。
庄周论於蚁弃知,於鱼得计,於羊弃意,其义美矣。
然上文论虱吒於豕而得焚,羊肉为蚁所慕而致残,下文将并结二义,乃独置豕虱不言而遽论鱼,其义无所从起。 -
72.《送虚白上人序》 明·高启
余始不欲与佛者游,尝读东坡所作《勤上人诗序》,见其称勤之贤曰:“使勤得列于士大夫之间,必不负欧阳公。
”余于是悲士大夫之风坏已久,而喜佛者之有可与游者。
去年春,余客居城西,读书之暇,因往云岩诸峰间,求所谓可与游者,而得虚白上人焉。
虚白形癯而神清,居众中不妄言笑。 -
73.《寄周安孺茶》 宋·苏轼
大哉天宇内,植物知几族。
灵品独标奇,迥超凡草木。
名従姬旦始,渐播桐君录。
赋咏谁最先,厥传惟杜育。 -
74.《晚步江浒有得鼋大如箕赎放之邻叟言此家前数》 宋·李流谦
卷帆江皋日西斜,散步聊纵腰脚麻。
有鼋如箕谁所得,绳贯四足尚喘呀。
偶然相值不忍去,倚杖却立空咨嗟。
客囊虽云甚羞涩,数金何惜死可赊。 -
75.《题伯量春风堂》 宋·裘万顷
未登春风堂,尝读春风诗。
春风不易得,令人每怀思。
一堂谁独无,所至皆有之。
奈何堂中人,此意多背驰。 -
76.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
77.《寄赠含曦上人》 唐·卢仝
楞伽大师兄,夸曦识道理。
破锁推玄关,高辩果难揣。
论语老庄易,搜索通神鬼。
起信中百门,敲骨得佛髓。 -
78.《闻训狐》 宋·李覯
昔年因读昌黎文,知有训狐犹未真。
客堂昨夜灭烛后,一声窃发诚惊人。
慈母入席匪虚语,据此麄暴谁敢闻。
杀人之子养尔子,天地不管胡为仁。 -
79.《无题和唐李义山商隐》 明·杨基
尝读李义山《无题》诗,爱其音调清婉,虽极其秾丽,然
皆托于臣不忘君之意,而深惜乎才之不遇也。
客窗风雨,读而悲之,为和五章。
一瓣芙蕖是彩舟,棹歌离思两夷犹。 -
80.《半生行》 明·郑琰
刺促复刺促,哀歌不成曲。
试听征人歌一声,切切乌乌泪相续。
吾祖卜地三山麓,世业繁华称鼎族。
七叶盛文儒,八代承章服。