-
41.《朋党论》 宋·欧阳修
臣闻朋党之说,自古有之,惟幸人君辨其君子小人而已。
大凡君子与君子以同道为朋,小人与小人以同利为朋,此自然之理也。
然臣谓小人无朋,惟君子则有之。
其故何哉?小人所好者禄利也,所贪者财货也。 -
42.《贾谊论》 宋·苏轼
非才之难,所以自用者实难。
惜乎!贾生,王者之佐,而不能自用其才也。
夫君子之所取者远,则必有所待;所就者大,则必有所忍。
古之贤人,皆负可致之才,而卒不能行其万一者,未必皆其时君之罪,或者其自取也。 -
43.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
44.《七谏》 两汉·东方朔
初放
平生于国兮,长于原野。
言语讷譅兮,又无彊辅。
浅智褊能兮,闻见又寡。 -
45.《胠箧》 先秦·庄周
将为胠箧、探囊、发匮之盗而为守备,则必摄缄縢、固扃鐍;此世俗之所谓知也。
然而巨盗至,则负匮、揭箧、担囊而趋;唯恐缄縢扃鐍之不固也。
然则乡之所谓知者,不乃为大盗积者也?故尝试论之,世俗之所谓知者,有不为大盗积者乎?所谓圣者,有不为大盗守者乎?何以知其然邪?昔者齐国邻邑相望,鸡狗之音相闻,罔罟之所布,耒耨之所刺,方二千余里。
阖四竟之内,所以立宗庙、社稷,治邑、屋、州、闾、乡、曲者,曷尝不法圣人哉?然而田成子一旦杀齐君而盗其国。 -
46.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
47.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
48.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
49.《代上何枢密》 宋·许应龙
宋元宪公王沂公,妙龄擢第魁南宫。
清华历遍升谏省,雍容二府亮天工。
却敛经纶来望郡,一镇天雄一镇郓。
政声洋溢彻宸聪,丹诏紫泥催入觐。 -
50.《观孔义甫与谢致仕诗有感》 宋·郑侠
人生足清闲,天下第一福。
惜哉声与利,举世方逐逐。
君子耀轩裳。
小人腴口腹。 -
51.《解嘲诗(并序)》 明·屠滽
见恶必远避,见善尝加恭。
石田乃隐者,赋诗亦多工。
如何论朝政,所论殊不公。
此札实差谬,何谓声枌枌。 -
52.《赠杜默》 宋·欧阳修
南山有鸣凤,其音和且清。
鸣於有道国,出则天下平。
杜默东土秀,能吟凤凰声。
作诗几百篇,长歌仍短行。 -
53.《送廖倚归衡山》 宋·梅尧臣
雌猿夜啼别湘东,晓寻故人背孤桐。
孤桐有声弹不响,弦绝曲在埋蒿蓬。
知音万古期必逢,今日已闻天下雄。
陟山涉水不辞远,文章大名居禁中。 -
54.《再和》 宋·刘克庄
陌头侠少行歌呼,方演东晋谈西都。
哇淫奇响荡众志,澜翻辨吻矜群愚。
狙公加之章甫饰,鸠盘谬以脂粉涂。
荒唐夸父走弃杖,恍惚象罔行索珠。 -
55.《首尾吟》 宋·邵雍
尧夫非是爱吟诗,诗是尧夫可叹时。
固有命焉刚不信,是无天也果能欺。
才高正被聪明使,身贵方为利害移。
无计奈何春又老,尧夫非是爱吟诗。 -
56.《登闻鼓诗》 宋·毛滂
九重赤涂高如天,四海黔首纷於蝝。
众屧望天若无路,区区有意常能宣。
乃知听卑四聪达,万里呻笑如邮传。
朝阳门外登闻鼓,鼓下章飞如急雨。 -
57.《巫山庙》 宋·苏辙
山中庙堂古神女,楚巫婆娑奏歌舞。
空山日落悲风吹,举手睢盱道神语。
神仙洁清非世人,瓦盎倾醪荐麋脯。
子知神君竟何自,西方真人古王母。 -
58.《次韵和李寺丞见寄之什》 宋·杨亿
云章承诏祝高穹,夜聪空歌宿绛宫。
正怯龟肠终日内,忽膞雁信五城中。
八珍伊鼎鹽梅味,九夏尧厨萐莆风。
苦恨斋居方慎独,朵颐大嚼与谁同。 -
59.《偶兴》 宋·杨亿
芳兰滋九畹,萧蒿亦旁植。
威凤翔丹山,鸱枭犹接翼。
雅琴歌南风,蛙鸣不容息。
骊珠媚清川,鱼目光激射。 -
60.《呈陈总领五首》 宋·刘过
今上聪明过尧汤,师王忠纯如魏王。
君上戮力殄分虏,六月戈甲飞冰霜。
泗州已复汉正朔,议饰初庙修洛阳,草茅蝼蚁百无用,山林岂复中原梦。
敬须洗眼候河清,读公浯水中兴颂。