-
1.《九日在迩索居无聊取满城风雨近重阳为韵赋七》 宋·戴表元
穷人忧夜长,壮士惜日短。
重九俗所欣,我意乃迩懒。
岂无解忧酒,累酌不能满。
东园富诗材,红实垂纂纂。 -
2.《九日在迩索居无聊取满城风雨近重阳为韵赋七》 宋·戴表元
秋风一以深,四野嘶严风。
晨兴视庭树,今昨所不同。
超腾谅无术,挽抑此世中。
作诗欲何为,赠子以固穷。 -
3.《癸酉春侨居无为寺归云阁以十五游方今五十为》 宋·释行海
十五游方今五十,羞将白发对春风。
故园泉石情长在,近日江湖趣不同。
莺友怕寒抛柳巷,蜂臣探暖到花丛。
芳菲时节偏多感,无奈归心逐塞鸿。 -
4.《癸酉春侨居无为寺归云阁以十五游方今五十为》 宋·释行海
十五游方今五十,几番坎止又流行。
生来不作千年调,死亦何须五鼎烹。
周室黍离狼虎国,尧天花蔼凤凰城。
看山欲跨山中马,却怪一春无好晴。 -
5.《九日在迩索居无聊取满城风雨近重阳为韵赋七》 宋·戴表元
忧患与寒暑,攻人如五兵。
中年学养道,严於守坚城。
秋风不相贷,白发日夜生。
白尽会须止,阅熟已不惊。 -
6.《九日在迩索居无聊取满城风雨近重阳为韵赋七》 宋·戴表元
粲粲黄菊花,照我原上土。
拒霜亦多熊,终日相媚妩。
春花岂不美,嗟此风露苦。
正命何所尤,生迟后甘雨。 -
7.《九日在迩索居无聊取满城风雨近重阳为韵赋七》 宋·戴表元
山鸡鲜羽毛,野鹘健爪吻。
秋高草木空,屏处亦可隐。
一为嗜欲牵,遂与笼槛近。
作书报孔鹄,出入宜少谨。 -
8.《九日在迩索居无聊取满城风雨近重阳为韵赋七》 宋·戴表元
生世悔识字,祝身如野农。
勤劳养尊老,膳味日可重。
农篘熟新黍,耕休有过从。
行吟答松籁,此乐逾歌钟。 -
9.《九日在迩索居无聊取满城风雨近重阳为韵赋七》 宋·戴表元
雁雁西北来,亦复东南翔。
动物各有时,吾当谨行藏。
厚墐违严风,密袂御凛霜。
陶然茅檐下,一笑生春阳。 -
10.《癸酉春侨居无为寺归云阁以十五游方今五十为》 宋·释行海
十五游方今五十,磨穿铁砚又重磨。
江南自寄双鱼去,桥上谁乘驷马过。
春入桑麻惊老眼,冷思天地发长歌。
山林亦是吾君赐,日望官军盪白河。