-
1.《村居苦寒》 唐·白居易
八年十二月,五日雪纷纷。
竹柏皆冻死,况彼无衣民。
回观村闾间,十室八九贫。
北风利如剑,布絮不蔽身。 -
2.《所居苦多鼠近得一猫子畜之虽未能捕而鼠渐知》 宋·郑刚中
嫩白轻斑尚带痴,敛身摇尾未成威。
已知穴内两端者,祗齧馀蔬少退肥。 -
3.《和柯古穷居苦日喜雨》 唐·韦蟾
贞机澹少思,雅尚防多僻。
揽葛犹不畏,劳形同处瘠。
头焦讵是焚,背汗宁关炙。
方欣见润础,那虞悲铄石。 -
4.《山居苦》 宋·詹中正
未达且穷栖,寂寥难可为。
雪窗灯焰短,茅屋雨声低。
幽砌苔金锁,闲庭草半迷。
江山无限意,时得入新题。 -
5.《山居苦》 宋·赵庚夫
栽松成曲径,洗石出秋屏。
米价占新月,更筹认曙星。
买牛邻共契。
祭灶妇看经。
不觉成头白,频看烧地青。 -
6.《居苦》 宋·赵汝唫
去郭近一里,结茅才数间。
红尘飞不到,幽事颇相关。
凿石分流水,移松补断山。
栖禽忙似我,日落未知还。 -
7.《山居苦》 宋·赵与滂
隐君家翠微,茆屋竹为扉。
红日自朝暮,青山绝是非。
野花无蝶管,怪木有神依。
益信林泉乐,年高白发希。 -
8.《苦热中江上,怀炉峰旧居》 唐·齐己
旧寄炉峰下,杉松绕石房。
年年五六月,江上忆清凉。
久别应荒废,终归隔渺茫。
何当便摇落,披衲玩秋光。 -
9.《苦热中江上,怀炉峰旧居》 唐·齐己
旧寄炉峰下,杉松绕石房。
年年五六月,江上忆清凉。
久别应荒废,终归隔渺茫。
何当便摇落,披衲玩秋光。 -
10.《予宿承德日夜苦霪雨拟金筌赋六韵呈陈居中》 宋·李新
黑云{外走内参}{外走内覃}陈岿麓,女娲补天伴天哭。
结愁起坐函丈间,祠禴除门绣黄犊。
书册入眼万花缬,石泉冰肠河九曲。
市头老木昏鸦归,屋角赭山瞿麦熟。