-
1.《次韵和邻几秋雨十六韵》 宋·司马光
气象殊朝夕,兴居错晦月。
混元初不宰,霪雨浩无程。
垫隘宁天意,咨嗟固物情。
晏{温氵换日}方有望,蔚荟已随生。 -
2.《闲居偶吟,招郑庶子、皇甫郎中》 唐·白居易
自哂此迂叟,少迂老更迂。
家计不一问,园林聊自娱。
竹间琴一张,池上酒一壶。
更无俗物到,但与秋光俱。 -
3.《武功县中作三十首(一作武功县闲居)》 唐·姚合
县去帝城远,为官与隐齐。
马随山鹿放,鸡杂野禽栖。
绕舍惟藤架,侵阶是药畦。
更师嵇叔夜,不拟作书题。 -
4.《早春归山中旧居》 唐·薛能
茫茫驱匹马,归处是荒榛。
猿迹破庭雪,鼠踪生甑尘。
开门冲网断,扫叶放苔匀。
为惜诗情错,应难致此身。 -
5.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
6.《晁错论》 宋·苏轼
天下之患,最不可为者,名为治平无事,而其实有不测之忧。
坐观其变,而不为之所,则恐至於不可救;起而强为之,则天下狃於治平之安而不吾信。
惟仁人君子豪杰之士,为能出身为天下犯大难,以求成大功;此固非勉强期月之间,而苟以求名之所能也。
天下治平,无故而发大难之端;吾发之,吾能收之,然后有辞於天下。 -
7.《閒居杂兴六首》 宋·陈耆卿
墙西几筼筜,我昔手所种。
年来饱风露,锦绷纷错综。
种善如种竹,此语全擎诵。
眇然方寸间,仁不可胜用。 -
8.《满江红 口贞居开得月轩 辛丑销夏记卷四元俞》 元·俞和
□□桃华,又一□、元都春色。
彷佛记、主家阴洞,不多尘迹。
竹里棋枰憎鸟污,人间鹤语无人识。
□古风、迟暮却相逢,庞眉客。 -
9.《山居十首》 宋·薛嵎
老妻倦缝纫,痴儿厌藜藿。
一贫谁复言,多累吾已错。
山半云可耕,山下泉可凿。
轩冕亦傥来,岂得长如昨。 -
10.《幽居五首》 明·金大舆
老去成疏懒,诗书性独偏。
闲看扬子赋,细读《马蹄篇》。
绿水偶垂钓,青山忽在前。
不愁金错罄,时有卖文钱。
¤ -
11.《次韵子由所居六咏》 宋·苏轼
堂前种山丹,错落马脑盘。
堂后种秋菊,碎金收辟寒。
草木如有情,慰此芳岁阑。
幽人正独乐,不知行路难。 -
12.《过黎君郊居?一作:过黎子云新居?》 宋·苏轼
半园荒草没佳蔬,煮得占禾半是薯。
万事思量都是错,不如还叩仲尼居。 -
13.《春晚村居杂赋绝句》 宋·陆游
朝书牛券拈枯笔,暮祭蚕神酌冻醪。
闲放无忧穷有意,傍人错羡此翁高。 -
14.《贫居自警三首》 宋·刘克庄
赤粟黄虀味最深,此生不恨老云林。
鬼神每瞰高明室,天地皆知暮夜金。
夸士燃脐犹殉货,先贤覆首或无衾。
一瓢千驷同归尽,莫为浮云错动心。 -
15.《山居十首》 宋·陈造
鸟息我亦倦,行行取径微。
石棱妨错足,藤蔓每钩衣。
森木各天籁,连山同夕晖。
推门吟袖冷,满带野风归。 -
16.《安居濒江小蓝留三小诗》 宋·李新
江干平日重回首,楼阁参差自饱秋。
世事从来错经意,一生几误转船头。 -
17.《和彦达新居》 宋·胡寅
喜居夏屋成,竹树讙燕雀。
门径眇云水,亦见轮蹄错。
君本有用才,魏匏自濩落。
平生五车勤,岁晏一箪乐。 -
18.《赵山甫居玉壶尽得湖山之胜醉后和其韵二章》 宋·杜范
占尽春光好,湖山一览余。
著身蓬岛里,纵目画屏如。
我计还知错,君谋定不疎。
它年同到此,卜筑莫踌躇。 -
19.《仲夏朔汰卒群哄惊扰居民内外凛凛抚而贲之而》 宋·杜范
居家多惰拙,为国常隐忧。
有时发鲁叹,乃或遭楚咻。
坏证至束手,错事皆从头。
收污挑怨愤,作劳睨嬉游。 -
20.《题步生所居》 宋·李复
君今移居涧水东,涧水暴涨侵近路。
尽取涧石成垣墙,生凿岸柳作桥柱。
结茅构屋十数间,取次面势分几处。
看山看水督耕耨,随意自在不计步。