-
1.《地震》 清·蒲松龄
康熙七年六月十七日戌刻,地大震。
余适客稷下,方与表兄李笃之对烛饮。
忽闻有声如雷,自东南来,向西北去。
众骇异,不解其故。 -
2.《梦李白二首·其一》 唐·杜甫
死别已吞声,生别常恻恻。
江南瘴疠地,逐客无消息。
故人入我梦,明我长相忆。
恐非平生魂,路远不可测。 -
3.《神女赋》 先秦·宋玉
楚襄王与宋玉游于云梦之浦,使玉赋高唐之事。
其夜玉寝,果梦与神女遇,其状甚丽,玉异之。
明日,以白王。
王曰:“其梦若何?”玉对曰:“晡夕之后,精神恍忽,若有所喜,纷纷扰扰,未知何意?目色仿佛,乍若有记:见一妇人,状甚奇异。 -
4.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
5.《苦雪寄退之》 唐·卢仝
天王二月行时令,白银作雪漫天涯。
山人门前遍受赐,平地一尺白玉沙。
云颓月坏桂英下,鹤毛风剪乱参差。 -
6.《早兴》 唐·白居易
晨光出照屋梁明,初打开门鼓一声。
犬上阶眠知地湿,鸟临窗语报天晴。
半销宿酒头仍重,新脱冬衣体乍轻。
睡觉心空思想尽,近来乡梦不多成。 -
7.《屡雪二麦可望喜而作歌》 宋·陆游
苦寒勿怨天雨雪,雪来遗我明年麦。
三月翠浪舞东风,四月黄云暗南陌。
坐看比屋腾欢声,已觉有司宽吏责。
腰鎌丁壮倾闾里,拾穗儿童动千百。 -
8.《怡斋》 宋·陆游
东湖仲夏草树荒,屋古无人亭午凉。
萱房微呀不见日,笋箨自解时吹香。
野藤蟠屈入窗罅,湿菌扶疏生屋梁。
跨沟数椽最幽翳,涨水及槛雨败墙。 -
9.《光上座廊下众山五韵》 唐·李颀
名岳在庑下,吾师居一床。
每闻楞伽经,只对清翠光。
百谷聚雪色,莓苔侵屋梁。
气盘古壁转,势引幽阶长。
愿游薜叶下,日见金炉香。 -
10.《白水县崔少府十九翁高斋三十韵》 唐·杜甫
客从南县来,浩荡无与适。
旅食白日长,况当朱炎赫。
高斋坐林杪,信宿游衍阒。
清晨陪跻攀,傲睨俯峭壁。