-
101.《梁武修忏图》 宋·刘克庄
紫袍临蜀殿,黄屋建梁台。
异世为鹃去,前身作蚓来。 -
102.《梁山大雪》 宋·文同
严风吹屋鸣,向晓尤凛冽。
应从北山上,一夜吹猛雪。
幽人不能饮,身体冷如铁。
空向龙具中,苦吟声不绝。 -
103.《梁宗庙登歌 五》 南北朝·沈约
猗与至德。
光被黔首。
铸镕苍昊。
甄陶区有。
恪恭三献。
对扬万寿。
比屋可封。
含生无咎。
匪徒七百。
天长地久。 -
104.《送邵梁秀才》 宋·杨亿
君家罨画溪,岁晚忽思归。
密雪不献赋,流尘空化衣。
购书藏屋壁,温席奉庭闱。
清世莫招隐,垂天待一飞。 -
105.《送梁士衡归余杭》 宋·韩元吉
一水分他县,音书近可传。
飘零俱北客。
憔悴各中年。
破屋春风里,扁舟夜雪前。
故人逢短簿,为话意茫然。 -
106.《冬日示杨季若梁天机》 宋·郑獬
天河忽侧飞雹倾,丁丁屋瓦相敲鸣。
扑衣写下白玉粒,脚底踏碎真珠声。
官舍高屋苦濩落,此时不易孤客情。
颍侯恰寄玉泉酿,乳花甘滑琉璃清。 -
107.《西距渭南二十里有佛祠曰梁田其主僧守遂者引》 宋·强至
洋州太守驻双轮,佳句曾留渭水春。
一纪却题关右节,二篇才出屋间尘。
濡毫忽听山僧语,题柱须防县令嗔。
只道衣冠专世态,炎凉也属不毛人。 -
108.《次韵梁教授》 宋·陈造
一代司马公,山立皋稷后。
声名竦华夷,所乐在五亩。
著书不止陵左班,措世治平嘉佑间。
不欺之学谁与嗣,元城逸驾君独攀。 -
109.《因见市人以瓦缶莳花屋上有感》 宋·姜特立
城中寸土如寸金,屋上莳花亦良苦。
因思离宫与别馆,南至九崇北鄠杜。
东西延袤八百里,桥梁褭空七百柱。
伤哉好大荒主心,岂识世间蓬筚趣。
一邱一壑吾辈事,随分园池何用许。
我今度地山一隅,栽柳栽花已无数。 -
110.《梁运判生日》 宋·魏了翁
有歌不必歌吴趋,有舞不用陈巴渝。
试听天下紫云曲,着意自与人间殊。
益州刺史梁大夫,高冠长佩鸣清都。
秋原方集迎车雉,春风欲送升平乌。 -
111.《春日怀詹梁》 宋·苏泂
陈雷箭去不遗镞,后世人情手翻覆。
我生二十少知己,更觉恩怨生骨肉。
尘沙踪迹窘吴越,波浪奔驰走巴蜀。
痴年自长习艺能,如兔之角碍人目。 -
112.《欧职相士谒书诣梁权郡诗以代之》 宋·方岳
江皋误洗荷锄手,滴尽沧浪书满家。
第一讳穷人谬甚,再三称好子虚耶。
霜眠茅屋可无酒,春到梅梢怕有花。
烦见歙州梁别驾,为言诗骨雪槎牙。 -
113.《书草屋壁》 宋·蒲寿宬
天地无终穷,万物乃刍狗。
勿夸杏为梁,何如甕作牖。
昔闻巢氏民,仁义亦奚有。
蠢蠢不识知,居居自醇厚。 -
114.《石屋》 宋·董嗣杲
云梁烟栋翠嵚崯,五百痴人谩饰金。
屋顶谁增华阁重,石头自拥白云深。
钟声透谷泉分响,鬼力支空雨聚阴。
无废无兴无启闭,老僧不动一心生。 -
115.《上闽帅梁丞相生日二十二韵》 宋·陈傅良
炎正维中叶,皇图再造年。
天潢流少海,星纬粲台躔。
臣主尝难并,乾坤岂偶然。
千龄开历数,一气付陶甄。 -
116.《用郑浮梁韵简圜师二首》 宋·裘万顷
杖屦山蹊窄,钟鱼佛界深。
寒梅残屋角,春蔼老墙阴。
一水元无恙,扁舟尚可寻。
烦师掬清溜,为我洗尘心。 -
117.《县治登梁和寄居余叔济韵》 宋·陈宓
宾僚满座昔难知,尽是才当汉石渠。
讼牒已资贤共次,茶瓯聊复话公馀。
千村早见刀为犊,比屋仍看经荷锄。
疏拙却便明月夜,小窗松竹谩观书。 -
118.《送仇仁近持山村图求屋赀》 宋·方回
浪多年二十,是事弗如之。
老我初登第,闻君早解诗。
风霜悬齿颊,锦绣簇肝脾。
才是通漫刺,谁非献屈卮。 -
119.《和梁签判颍州西湖十三题·四望亭》 宋·苏颂
高亭春望思无穷,千里人烟指顾中。
比屋如云浓被野,颐颐醇俗乐时丰。 -
120.《梁父吟》 宋·于石
建安天下如溃瓜,一榻之外非吾家。
黄屋飘飖定何许,龙为鱼兮鼠为虎。
老瞒持力敢欺天,朵颐汉鼎方垂涎。
紫髯将军一攘臂,控荆引越三千里。