-
41.《题赵子德修屋疏二首》 宋·陆文圭
神有青囊号救贫,如何无术自谋身。
道南大宅今安在,欲向龙舒觅主人。 -
42.《破屋》 宋·丘葵
数间破屋住陈人,八尺空床卧病身。
赤脚婢沽深巷酒,苍头奴买对江鳞。
匣中菱镜难藏老,阶下苔钱不济贫。
百念已灰何自苦,迩来喜与孟家邻。 -
43.《破屋颂示众》 宋·释印肃
一个闲身穿破屋,风吹雨滴转光明。
灯笼露柱时时举,只道以平报不平。
琉璃殿上鞭金马,追风不及三脚驴。 -
44.《土屋》 宋·杨时
土屋枕荒陂,周回仅容席。
环堵异营窟,犹遗古风质。
功虽劳版筑,身自有余力。
依户凿圆窦,寒光度如璧。 -
45.《相和歌辞·铜雀妓》 唐·刘商
魏主矜蛾眉,美人美于玉。
高台无昼夜,歌舞竟未足。
盛色如转圜,夕阳落深谷。
仍令身殁后,尚足平生欲。 -
46.《琴曲歌辞·蔡氏五弄·秋思》 唐·司空图
身病时亦危,逢秋多恸哭。
风波一摇荡,天地几翻覆。
孤萤出荒池,落叶穿破屋。
势利长草草,何人访幽独。 -
47.《咏史四首》 唐·卢照邻
季生昔未达,身辱功不成。
髡钳为台隶,灌园变姓名。
幸逢滕将军,兼遇曹丘生。
汉祖广招纳,一朝拜公卿。 -
48.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
49.《送韦大夫东京留守》 唐·王维
人外遗世虑,空端结遐心。
曾是巢许浅,始知尧舜深。
苍生讵有物,黄屋如乔林。
上德抚神运,冲和穆宸襟。 -
50.《赠怀一上人》 唐·崔颢
法师东南秀,世实豪家子。
削发十二年,诵经峨眉里。
自此照群蒙,卓然为道雄。
观生尽入妄,悟有皆成空。 -
51.《赠怀一上人》 唐·崔颢
法师东南秀,世实豪家子。
削发十二年,诵经峨眉里。
自此照群蒙,卓然为道雄。
观生尽入妄,悟有皆成空。 -
52.《同王十三维偶然作十首》 唐·储光羲
仲夏日中时,草木看欲燋。
田家惜工力,把锄来东皋。
顾望浮云阴,往往误伤苗。
归来悲困极,兄嫂共相譊. -
53.《司马将军歌》 唐·李白
狂风吹古月,窃弄章华台。
北落明星动光彩,南征猛将如云雷。
手中电击倚天剑,直斩长鲸海水开。
我见楼船壮心目,颇似龙骧下三蜀。 -
54.《寄冯著》 唐·韦应物
春雷起萌蛰,土壤日已疏。
胡能遭盛明,才俊伏里闾。
偃仰遂真性,所求惟斗储。
披衣出茅屋,盥漱临清渠。 -
55.《郡斋闲坐》 唐·岑参
负郭无良田,屈身徇微禄。
平生好疏旷,何事就羁束。
幸曾趋丹墀,数得侍黄屋。
故人尽荣宠,谁念此幽独。
州县非宿心,云山欣满目。
顷来废章句,终日披案牍。
佐郡竟何成,自悲徒碌碌。 -
56.《玉门关盖将军歌》 唐·岑参
盖将军,真丈夫。
行年三十执金吾,身长七尺颇有须。
玉门关城迥且孤,黄沙万里白草枯。
南邻犬戎北接胡,将军到来备不虞。 -
57.《酬裴员外以诗代书》 唐·高适
少时方浩荡,遇物犹尘埃。
脱略身外事,交游天下才。
单车入燕赵,独立心悠哉。
宁知戎马间,忽展平生怀。 -
58.《玄都坛歌,寄元逸人》 唐·杜甫
故人昔隐东蒙峰,已佩含景苍精龙。
故人今居子午谷,独在阴崖结茅屋。
屋前太古玄都坛,青石漠漠常风寒。 -
59.《白水县崔少府十九翁高斋三十韵》 唐·杜甫
客从南县来,浩荡无与适。
旅食白日长,况当朱炎赫。
高斋坐林杪,信宿游衍阒。
清晨陪跻攀,傲睨俯峭壁。 -
60.《哀王孙》 唐·杜甫
长安城头头白乌,夜飞延秋门上呼。
又向人家啄大屋,屋底达官走避胡。
金鞭断折九马死,骨肉不得同驰驱。
腰下宝玦青珊瑚,可怜王孙泣路隅。