-
1.《两翁歌》 宋·陆游
君不见塞上失马翁,马去安知不为福;又不见新丰折臂翁,臂废身全老乡国。
陆翁多难类两翁,著书满屋身愈穷。
十年力耕遇水旱,老不能耕年始丰。
人言翁穷可闵笑,霍食鹑衣天所料。 -
2.《甲寅春日江村即事三十首(录十二首)》 未知·谋[B16J]
北郭携家野岸东,山猿出槛鹤辞笼。
朱门华屋身先避,白石清泉计未穷。
子已哀殇空字犬,妻能偕隐亦如鸿。
亲知莫讶林扉远,只隔轻帆十里风。
¤ -
3.《牛首山阅楞严夜坐》 明·殷迈
一轴《楞严》阅未终,四山风静暮林空。
忽逢华屋身能入,自得神珠道不穷。
树影欲迷云度处,经声遥听月明中。
共传鹿鸟春深后,犹向烟萝礼法融。 -
4.《破窗风雨图》 明·赵俶
客窗读书过夜半,江上长风将雨来。
茅屋身和木叶落,竹床笑对灯花开。
何人鸡鸣解起舞,此时蝶梦付衔杯。
我欲哦诗慰寥寂,蓑笠敲门步绿苔。 -
5.《建康六感·宋》 宋·刘子翚
寄奴真伟人,落拓龙潜地。
据筵呼五木,已有吞世气。
世期值阳九,天纲日沦夫。
偏邦可跨州,卑号犹称帝。 -
6.《单漕贡君范挽诗》 宋·戴表元
竟抱遗经死,斯人亦可哀,传家一夔足,涉世万牛回。
白屋身空脱,青山手自开。
樵苏且莫近,玉树炯泉台。 -
7.《送王屋山人魏万还王屋·并序》 唐·李白
王屋山人魏万,云自嵩宋沿吴相访,数千里不遇。
乘兴游台越,经永嘉,观谢公石门。
后于广陵相见,美其爱文好古,浪迹方外,因述其行而赠是诗。
仙人东方生,浩荡弄云海。 -
8.《暮春题瀼西新赁草屋五首》 唐·杜甫
久嗟三峡客,再与暮春期。
百舌欲无语,繁花能几时。
谷虚云气薄,波乱日华迟。
战伐何由定,哀伤不在兹。 -
9.《巫山县汾州唐使君十八弟宴别兼诸公携酒乐…留于屋壁》 唐·杜甫
卧病巴东久,今年强作归。
故人犹远谪,兹日倍多违。
接宴身兼杖,听歌泪满衣。
诸公不相弃,拥别惜光辉。 -
10.《早冬游王屋自灵都抵阳台上方望天坛偶吟成章寄…李相公》 唐·白居易
霜降山水清,王屋十月时。
石泉碧漾漾,岩树红离离。
朝为灵都游,暮有阳台期。
飘然世尘外,鸾鹤如可追。 -
11.《月夜登王屋仙坛》 唐·顾非熊
月临峰顶坛,气爽觉天宽。
身去银河近,衣沾玉露寒。
云中日已赤,山外夜初残。
即此是仙境,惟愁再上难。 -
12.《润屋》 唐·徐夤
润屋丰家莫妄求,眼看多是与身雠。
百禽罗得皆黄口,四皓山居始白头。
玉烁火光争肯变,草芳崎岸不曾秋。
朱门粉署何由到,空寄新诗谢列侯。 -
13.《贺新郎(人有见诳以六月六日生者,且言喜唱贺新郎,因用东坡屋字韵追寄)》 宋·陈亮
镂刻黄金屋。
向炎天、蔷薇水洒,净瓶儿浴。
湿透生绡裙微褪,谁把琉璃藉玉。
更管甚、微凉生熟。 -
14.《新居用韩昌黎诗辛勤三十年以有此屋庐为韵》 宋·蔡戡
我居本宽余,湫隘良有以。
子舍虽不多,聚族五百指。
月俸均薄少,晨炊共甘美。
忧责丛一身,冥行不知止。 -
15.《新居用韩昌黎诗辛勤三十年以有此屋庐为韵》 宋·蔡戡
平生湖海气,志广更才疏。
致君初无术,许身一何愚。
慨念天下士,四海无家居。
但愿庇广厦,不唯爱吾庐。 -
16.《倾城误人身寄内翰洪文》 宋·朱涣
倾城误人身,嗟哉难具陈。
请君试侧耳,听妾歌其因。
妾初未笄学新妆,肌理玉雪眉黛长。
融恰窈袅销金裳,态浓意远夺目光。 -
17.《踏莎行·葱草身才》 宋·申二官人
葱草身才、灯心脚手。
闲时与蝶花间走。
有时跌倒屋檐头,蜘蛛网里翻筋斗。
水马驰来,藕丝缠就。
鹅毛般上三杯酒。
等闲试把秤儿秤,平盘分上何曾有。 -
18.《敬礼瓦屋和尚塔偈》 宋·勾令玄
大空无尽动马尘,玄步孤高物外人。
日本国来寻彼岸,洞山林下过迷津。
流流法乳谁无分,子子教知我最亲。
一百六十三岁后,方於此塔葬全身。 -
19.《春日花前听李节筝歌作张王屋黄质山每夸余以》 明·何良俊
瘦鹤支离病客身,黄莺娇小帝城春。
花前莫遣清尊歇,头上应添白发新。
纵饮已忘身外事,当歌且惜眼中人。
秦淮花月如天上,几欲乘槎一问津。 -
20.《题芗城梁得刚书屋用林缉熙韵》 明·罗伦
乳燕鸣鸠甲水滨,小轩幽径足听闻。
生忘芳草翻疑梦,寒尽梅花剩得春。
世事暗随灯烬落,年华偏恋老翁新。
芒鞋竹杖身长健,频上金牛醉野人。