-
1.《逢雪宿芙蓉山主人》 唐·刘长卿
日暮苍山远,天寒白屋贫。
柴门闻犬吠,风雪夜归人。 -
2.《与所盘行溪边有一小屋可爱问之乃为南山主人》 宋·丘葵
相逢海上不须归,两鸟天教一处飞。
何必盘中为子所,苟堪钓处是吾矶。
主人合让泉边屋,吟友来敲月下扉。
闻道山阳曾好隐,此回休道孟光非。 -
3.《淮阴太宁山主崇岳逮与予诸公游今年七十余耳》 宋·张耒
我来之初季春月,门外李花如积雪。
杜门燕坐度长夏,庭树秋风忽骚屑。
西驰大火不复燎,急雨凄风争应节。
紫貂暴日知有待,画扇依墙将怨别。 -
4.《源山主求赞顶相》 宋·释如净
个是净慈毛和尚,口言祸福有定当。
逐日随缘去赴斋,是谓两脚功德藏。
雕装千佛,右砌两廊。
判断一切魍魉鬼,主管五百罗汉堂。 -
5.《鉴山主以天圣宣赐行道者五百金装罗汉青瓷香》 宋·赵蕃
高林杲杲日欲出,却视诸山云自入。
道人导我启圆龛,五百金仙争突兀。
耀州烧瓷朴不巧,狮子座中莲叶绕。
乱余得此镇山灵,莫恨当时赐田少。
世人变灭随空云,至人来往繇念根。
长眉下生会有辰,摩挱笑视默与论。 -
6.《闻丹山主僧德周欲退慈云主僧龄叟留此作》 宋·陈著
识破机关便出林,满天劫火可能侵。
水流不去青山影,风与俱高白鹤心。
物外弟昆相契合,眼中世界几浮沈。
是知处处虚西榻,难得慈云一片阴。 -
7.《赞延庆谦山主寿像》 宋·释绍昙
谦德有光,慈心摄物。
等冤亲不与较量,混尘俗初无间隔。
熙熙外气融冰谷之春,汪汪乎胸吞云梦之泽。
乐羲皇世,含饴弄孙。 -
8.《郁山主赞》 宋·释师范
收得蚌蛤珠,夸张无价数。
我侬不怪他,他是村山主。 -
9.《酹江月(寿松山主人七月十九日)》 宋·方岳
楚天秋早,过中元捻指,蓂飞四荚。
怪得千门佳气满,恰值生申时节。
蓬矢当年,椒盘今夕,瑞木金炉热。
主人情重,酒红潮上双颊。 -
10.《酹江月(寿松山主人七月十九日)》 宋·方岳
楚天秋早,过中元捻指,蓂飞四荚。
怪得千门佳气满,恰值生申时节。
蓬矢当年,椒盘今夕,瑞木金炉热。
主人情重,酒红潮上双颊。 -
11.《玉山主人书画舫》 元·王蒙
乱后重登旧草堂,主人延客晚樽凉。
风摇竹影书签乱,花落池波砚水香。
离别顿惊年岁改,梦魂愁杀路途长。
欲知阮籍何由哭,四海兵戈两鬓霜。 -
12.《别观音山主》 宋·陈师道
离合应生理,过逢岂近缘。
情亲见今日,语妙记当年。
闭户安禅主,冲风逆水船。
不应清夜月,故作别时圆。 -
13.《晚登至德上方偶书短篇呈山主云公》 宋·强至
城市隔半舍,好山宁在深。
乱云归别坞,落日照疏林。
能解外缘缚,始坚安住心。
冠裳方我诱,漫作爱山吟。 -
14.《寿凝院呈山主志师》 宋·葛密
一径直岩隈,亭轩四面开。
涛头转山急,雨脚满江来。
怪石生云气,修篁待风材。
他年白莲社,应许继宗雷。 -
15.《奉圣淳山主年八十有四放翁为作真赞》 宋·陆游
两住名山一老禅,目光如电照人天。
行藏不用占蓍草,卦气全来二十年。 -
16.《和巩兴宗题回峰寺赠明山主》 宋·王之道
江共烟云远,山连薮择长。
日从三伏烈,风借九秋凉。
休作桃花观,聊同柏子香。
相逢无一事,不必下禅床。 -
17.《以拄杖供仁山主二首》 宋·陈师道
洗足投筇只坐禅,厌寻歧路费行缠。
老来不复人间事,不用山公更削圆。 -
18.《送丹山主者周东隐》 宋·陈著
飞来峰头飞铁锡,一坐八载丹霞岑。
山林成阴饕眼浅,议论近古咻机深。
白云泊对不留迹,明月行空是归心。
可无坡翁挽戒老,试听重新钟鼓音。 -
19.《龙井山主送蜡梅》 宋·张镃
凤落松钗满磵桥,野蜂移蜜上枯条。
道人参得山中语,不是涂黄一样娇。 -
20.《郁山主赞》 宋·释心月
骑驴过溪桥,一踏桥梁折。
桥边万朵山,拊掌笑不歇。