-
1.《原头送范侍御(得山字)》 唐·岑参
百尺原头酒色殷,路傍骢马汗斑斑。
别君只有相思梦,遮莫千山与万山。 -
2.《和侯大夫秋原山观征人回》 唐·杨巨源
两河战罢万方清,原上军回识旧营。
立马望云秋塞静,射雕临水晚天晴。
戍闲部伍分岐路,地远家乡寄旆旌。
圣代止戈资庙略,诸侯不复更长征。 -
3.《奉使常山,早次太原,呈副使吴郎中》 唐·韩愈
朗朗闻街鼓,晨起似朝时。
翻翻走驿马,春尽是归期。
地失嘉禾处,风存蟋蟀辞。
暮齿良多感,无事涕垂颐。 -
4.《太原和严长官八月十五日夜西山童子上方玩月寄中丞少尹》 唐·欧阳詹
西寺碧云端,东溟白雪团。
年来一夜玩,君在半天看。
素魄当怀上,清光在下寒。
宜裁济江什,有阻惠连欢。 -
5.《和张相公太原山亭怀古诗》 唐·韩察
公府政多暇,思与仁智全。
为山想岩穴,引水听潺湲。
轩冕迹自逸,尘俗无由牵。
苍生方瞩望,讵得赋归田。 -
6.《和张相公太原山亭怀古诗》 唐·崔恭
高情乐闲放,寄迹山水中。
朝霞铺座右,虚白贮清风。
潜窦激飞泉,石路跻且崇。
步武有胜概,不与俗情同。 -
7.《和张相公太原山亭怀古诗》 唐·陆瀍
激水泻飞瀑,寄怀良在兹。
如何谢安石,要结东山期。
入座兰蕙馥,当轩松桂滋。
于焉悟幽道,境寂心自怡。 -
8.《和太原山亭怀古诗》 唐·张贾
中庭起崖谷,漱玉下涟漪。
丹丘谁云远,寓象得心期。
岂不贵钟鼎,至怀在希夷。
唯当蓬莱阁,灵凤复来仪。 -
9.《奉和太原张尚书山亭书怀》 唐·李德裕
岩石在朱户,风泉当翠楼。
始知岘亭赏,难与清晖留。
馀景淡将夕,凝岚轻欲收。
东山有归志,方接赤松游。 -
10.《和太原张相公山亭怀古》 唐·崔公信
叠石状崖巘,翠含城上楼。
前移庐霍峰,远带沅湘流。
潇洒主人静,夤缘芳径幽。
清辉在昏旦,岂异东山游。 -
11.《和太原张相公山亭怀古》 唐·高铢
斗石类岩巘,飞流泻潺湲。
远壑檐宇际,孤峦雉堞间。
何必到海岳,境幽机自闲。
兹焉得高趣,高步谢东山。 -
12.《秋晚日少陵原游山泉之什》 唐·杨发
喧浊侵肌性未沈,每来云外恣幽寻。
尘衣更喜秋泉洁,倦迹方依竹洞深。
暂过偶然应系分,有期终去但劳心。
唯怜一夜空山月,似许他年伴独吟。 -
13.《题赵善长为李原复所画山水》 元·王逢
日光青寒杀气白,山童林髡水缩脉。
城舂堕指扌朱送馁,莽苍坤舆大宵宅。
齐东赵原吴下客,辞荣养母韩康伯。
酒狂忽忆雍熙时,画法荆关海岳窄。 -
14.《蓦山溪 赋崇福荷花,崇福在太原晋溪》 元·赵可
云房西下,天共沧波远。
走马记狂游,正芙蕖、平铺镜面。
浮空阑槛,招我倒芳尊,看花醉,把花归,扶路清香满。
水枫旧曲,应逐歌尘散。 -
15.《西江月 附见天籁集卷下内·原题云,李仁山》 元·李仁山
瑶英轻洒。
姑射飘仙驾。
巧夺孤山能变化。
夭娇飞来白下。
绝怜玉骨清姿。
不随红紫芳时。
要识天然标格,竹篱茅舍横枝。
,得于孤山也。 -
16.《满庭芳 寿判县梧山先生(七字原缺,据?》 元·陈栎
生初度,敢尾贺宾,以祝千岁之寿。
窃以为梧桐月向怀中照,此康节翁,极言天下之清致也。
必闻世之贤邕能锺此清。
必铢视轩冕,超然于荣名利达之表者,始能对越此清。 -
17.《题张起原舟中看山图》 明·张以宁
张侯往年官衡州,州之名山无与俦。
蓉旌羽节降白日,紫盖石廪腾清秋。
侯也爱山得山趣,似是昔时王子猷。
每怜马上看草草,不得独往探奇幽。 -
18.《江南曲中原万里莽空阔,山过长江翠如泼·》 明·张以宁
楼台高下垂柳阴,丝管啁啾乱花发。
北人却爱江南春,穹碑城外如鱼鳞。
青山江上何曾老,曾见南人是北人。 -
19.《君山行赠洪原鲁》 明·吴国伦
五潴水落三江湾,玉镜中分十二鬟。
雪浪迎门卷空翠,君山合是君家山。
多君爱客展芳宴,山水图画两相眷。
琼卮泛酒波璘璘,《金缕》促歌云片片。 -
20.《题米元晖山水小景赠陈原贞别》 明·楚材杞公
江头雨足春水生,江上青山烟树暮。
扁舟明发去如飞,目断征帆入苍雾。