-
1.《西山叟》 唐·齐己
西山中,多狼虎,去岁伤儿复伤妇。
官家不问孤老身,还在前山山下住。 -
2.《垦山叟》 宋·陈造
杂木漫山谁所种,居不临流多不用。
九月霜风卷黄落,群山一昔皆班駮。
遥看拖帔横椽衣,农家刈粟山有畦。
家家垦田日嫌窄,荒林翳荟惜虚掷。 -
3.《和唐山叟所赠三诗》 宋·王灼
蓑衣芒屦日相逢,仙者谁人识吕钟。
已受丹书存夜气,定除白发变春容。
情田旧习虽锄秽,笔阵馀威尚折冲。
闻说山间赋招隐,试披云雾几多重。 -
4.《访山叟留题》 唐·李中
策杖寻幽客,相携入竹扃。
野云生晚砌,病鹤立秋庭。
茶美睡心爽,琴清尘虑醒。
轮蹄应少到,门巷草青青。 -
5.《和唐山叟所赠三诗》 宋·王灼
遍从江海濯清流,归老岷岷占上游。
心远欲联高士传,地偏仍似贾胡留。
何时竹杖闲搘壁,终日绳床懒命俦。
碧嶂红尘两相望,劳生笑我不知休。 -
6.《和唐山叟所赠三诗》 宋·王灼
人品相悬定几分,十年高卧赤城云。
神仙窟宅古多见,泉石膏肓今亦云。
羽回拟陪天上乐,麟毫犹写世间文。
吴江枫落摇归棹,更喜新诗惬所闻。 -
7.《山叟》 宋·释绍昙
不褒红尘有利名,閒听幽鸟静看云。
羲皇世上无穷乐,曝背茅檐策几勋。 -
8.《空灵山应田叟》 唐·常建
湖南无村落,山舍多黄茆。
淳朴如太古,其人居鸟巢。
牧童唱巴歌,野老亦献嘲。
泊舟问溪口,言语皆哑咬。 -
9.《山耕叟》 唐·韦应物
萧萧垂白发,默默讵知情。
独放寒林烧,多寻虎迹行。
暮归何处宿,来此空山耕。 -
10.《玉山东溪题李叟屋壁》 唐·钱起
霞景已斜照,烟溪方暝投。
山家归路僻,辙迹乱泉流。
野老采薇暇,蜗庐招客幽。
麏麚突荒院,鸬鹊步闲畴。
偶此惬真性,令人轻宦游。 -
11.《题玉山村叟屋壁》 唐·钱起
谷口好泉石,居人能陆沈。
牛羊下山小,烟火隔云深。
一径入溪色,数家连竹阴。
藏虹辞晚雨,惊隼落残禽。
涉趣皆流目,将归羡在林。
却思黄绶事,辜负紫芝心。 -
12.《山斋读书寄时校书杜叟》 唐·钱起
日爱蘅茅下,闲观山海图。
幽人自守朴,穷谷也名愚。
倒岭和溪雨,新泉到户枢。
丛阑齐稚子,蟠木老潜夫。
忆戴差过剡,游仙惯入壶。
濠梁时一访,庄叟亦吾徒。 -
13.《华山西冈游赠隐玄叟》 唐·顾况
群峰郁初霁,泼黛若鬟沐。
失风鼓唅呀,摇撼千灌木。
木叶微堕黄,石泉净停绿。
危磴萝薜牵,迥步入幽谷。
我心寄青霞,世事惭苍鹿。
遂令巢许辈,于焉谢尘俗。
想是悠悠云,可契去留躅。 -
14.《春日题杜叟山下别业》 唐·卢纶
白鸟群飞山半晴,渚田相接有泉声。
园中晓露青丛合,桥上春风绿野明。
云影断来峰影出,林花落尽草花生。
今朝醉舞同君乐,始信幽人不爱荣。 -
15.《思山居一十首·忆村中老人春酒(有刘、杨二叟善酿)》 唐·李德裕
二叟茅茨下,清晨饮浊醪。
雨残红芍药,风落紫樱桃。
巢燕衔泥疾,檐虫挂网高。
闲思春谷事,转觉宦途劳。 -
16.《诮山中叟》 唐·施肩吾
老人今年八十几,口中零落残牙齿。
天阴伛偻带嗽行,犹向岩前种松子。 -
17.《游维山新兴寺,宿石屏村谢叟家》 唐·许浑
晚过石屏村,村长日渐曛。
僧归下岭见,人语隔溪闻。
谷响寒耕雪,山明夜烧云。
家家扣铜鼓,欲赛鲁将军。 -
18.《山村叟》 唐·于濆
古凿岩居人,一廛称有产。
虽沾巾覆形,不及贵门犬。
驱牛耕白石,课女经黄茧。
岁暮霜霰浓,画楼人饱暖。 -
19.《寄山中叟》 唐·齐己
青泉碧树夏风凉,紫蕨红粳午爨香。
应笑晨持一盂苦,腥膻市里叫家常。 -
20.《访龙井山中村叟》 宋·叶绍翁
雨打荒篱豆荚垂,柴门未启立多时。
客来自掘蹲鸱煮,旋拾枯松三数枝。