-
101.《舍弟山亭》 明·陆俸
谷鸟唤人啼,山人过竹西。
树高将宿凤,江霁欲生霓。
径暖莺花日,风和燕子泥。
莫辞尊酒暮,烟□□相思。 -
102.《西山诗次李宾之韵(壬辰年十二月)》 明·陆釴
蚃蚃分阴阳,乾清已高发。
顺哉地漫衍,乃复有凌越。
于地起峰峦,如人有筋骨。
敷与意何休,敦圉势不杌。 -
103.《山中滞雨》 未知·王中
渌酒千钟醉,衰年百念阑。
山深茅舍静,春暮雨声寒。
花事随泥滓,苔痕上井栏。
寂寥闻杜宇,羁思若为宽。 -
104.《咏阳山云泉庵大石奉和诸公同游联句之作》 明·杨循吉
伟哉此阳山,有石俟歌诵。
形将冰块截,势与莲花共。
仰观一何高,登涉不可鞚。
鸟飞必徊翔,云出自腾滃。 -
105.《自画山居图歌赠宜春朱隐君地理专门》 明·虞堪
朱侯有隐居,乃在宜春间。
东游久未已,浩荡忘其还。
山川神气具在眼,穷幽赜隐知何限。
黄河之源出昆仑,千里万里盘旋屈折支天根。 -
106.《玉山佳处》 明·张天英
玉山有佳处,乃在昆仑西。
蓬莱数峰小,上与浮云齐。
云中飘飘五色凤,只爱碧梧枝上栖。
芝草琅玕满玄圃,群仙共蹑青云梯。 -
107.《娄东述怀寄示龙门上人玉山居士》 明·邾经
寂寞娄东寺,经过岁暮时。
后凋霜柏古,乱点石苔滋。
方外尊吾友,龙门得老琦。
十年今几遇,早岁故相知。 -
108.《顺治归山诗》 清·爱新觉罗·福临
天下从林饭似山,钵盂到处任君餐。
黄金白玉非为贵,惟有袈裟披肩难。
朕为大地山河主,忧国忧民事转烦。
百年三万六千日,不及僧家半日闲。 -
109.《是日宿水陆寺,寄北山清顺僧二首》 宋·苏轼
长嫌钟鼓聒湖山,此境萧条却自然。
乞食遶村真为饱,无言对客本非禅。
披榛觅路冲泥入,洗足关门听雨眠。
遥想後身穷买岛,夜寒应耸作诗肩。 -
110.《是日宿水陆寺寄北山清顺僧二首》 宋·苏轼
草没河堤雨暗村,寺藏修竹不知门。
拾薪煮药怜僧病,扫地焚香净客魂。
农事未休侵小雪,佛灯初上报黄昏。
年来渐识幽居味,思与高人对榻论。 -
111.《与周长官李秀才游径山二君先以诗见寄次其韵》 宋·苏轼
少年饮红裙,酒尽推不去。
呼来径山下,试与洗尘雾。
瘦马惜障泥,临流不肯渡。
独有汝南君,従我无朝暮。 -
112.《次韵和子由欲得骊山澄泥砚》 宋·苏轼
举世争称邺瓦坚,一枚不换百金颁。
岂知好事王夫子,自采临潼绣领山。
经火尚含泉脉暖,吊秦应有泪痕潸。
封题寄去吾无用,近日従戎拟学班。 -
113.《与子由同游寒溪西山》 宋·苏轼
散人出入无町畦,朝游湖北暮淮西。
高安酒官虽未上,两脚垂欲穿尘泥。
与君聚散若云雨,共惜此日相提携。
千摇万兀到樊口,一箭放溜先凫鹥。 -
114.《和孙同年卞山龙洞祷晴》 宋·苏轼
吴兴连月雨,釜甑生鱼蛙。
往问卞山龙,曷不安厥家。
梯空上巉绝,俯视惊谽谺。
神井涌云盖,阴崖垂藓花。 -
115.《焦千之求惠山泉诗》 宋·苏轼
兹山定空中,乳水满其腹。
遇隙则发见,臭味实一族。
浅深各有值,方圆随所蓄。
或为云汹涌,或作线断续。 -
116.《予少年颇知种松手植数万株皆中梁柱矣都梁山》 宋·苏轼
露宿泥行草棘中,十年春雨养髯龙。
如今尺五城南杜,欲问东坡学种松。
君方扫雪收松子,我已开榛得茯苓。
为问何如插杨柳,明年飞絮作浮萍。 -
117.《步入衡山》 宋·范成大
应有人家往隔溪,绿阴亭午但闻鸡。
松根当路龙筋瘦,竹笋漫山凤尾齐。
墨染深云犹似瘴,丝来小雨不成泥。
更无骑吹喧相逐,散诞闲身信马蹄。 -
118.《大雨宿仰山,翌旦骤霁,混融云"无乃开仰山》 宋·范成大
谁开大仰云?此岂吾力及。
日光千丈毫,弹指众峰立。
衡山卷阴气,海市发冬蛰。
韩苏两枯鱼,出语自濡湿。 -
119.《巾子山又雨》 宋·范成大
百日篮舆因局跧,三晨泥阪兀跻攀。
晚晴幸自垫江县,今雨奈何巾子山。
树色于人殊漠漠,云容怜我稍班班。
如今只忆雪溪句,乘兴而来兴尽还。 -
120.《灵山口》 宋·范成大
陵高类登天,斗下剧窥井。
衡从十里近,底用许多岭?
秋雨酿春泥,掀淖力扛鼎。
仆夫负隅哭,邂逅忧性命。
旧嗤子猷狂,夜半桨归艇。
方知兴尽处,顷步令人瘿。