-
121.《初见山花》 宋·范成大
三日晴泥尚没几,几将风雨过年华。
湘东二月春才到,恰有山樱一树花。 -
122.《自巫山遵陆以避黑石诸滩,大雨不可行,泊驿》 宋·范成大
巫山信是阳云台,客行五日云不开。
阴晴何常有朝暮,夜雨少休明复来。
今朝水长不知数,没尽山根苍石堆。
东矶西矶尽如削,大滩小滩俱若雷。 -
123.《读苏叔党汝州北山杂诗次其韵》 宋·陆游
暑耘日炙背,寒耕泥没脚;众人占膏腴,我独治硗确。
力尽功未见,厥土但如昨,岂惟窘糠粞,直恐转沟壑。
今年雨阳时,天如相耕获。
屋倾未暇扶,且复补篱落。 -
124.《读苏叔党汝州北山杂诗次其韵》 宋·陆游
久病卧江村,发白面黧黑。
艰难念温饱,日夜积涓滴。
聚壤粪园桑,荷锄耘垄麦;苟失一日勤,农事深可惜。
小儿念乃翁,卒岁共欣戚。
跂望明年春,社雨泥一赤。 -
125.《初秋梦故山觉而有作》 宋·陆游
犬吠舍前後,月明村东西。
岸草蛩乱号,庭树鸟已栖。
我仆城中还,担头有悬鸡。
小儿劝我饮,村酒拆赤泥。
我醉不自觉,颓然葛巾低。
著书笑蒙庄,茗艼物自齐。 -
126.《初秋梦故山觉而有作》 宋·陆游
杜宇真吾交,劝去恨不速。
忠告输肝肺,厚意均骨肉。
陋哉鹧鸪语,揣我贫念禄。
竹鸡更鄙浅,泥淖忧车轴。
秋风严濑清,春雨戴溪绿。
行矣勿复疑,照影巾一幅。 -
127.《山园杂咏》 宋·陆游
春光何止二分空,寒食都无数日中。
密叶成阴花寂寂,旧巢添土燕匆匆。
纸鸢收线愁风恶,秧马掀泥喜雨蒙。
堪叹今年衰更甚,苍颜纵醉不成红。 -
128.《自九里平水至云门陶山历龙瑞禹祠而归凡四日》 宋·陆游
我来恰值暮春初,昼漏微长小雨余。
苔蚀秦碑亡旧刻,龙归禹穴护遗书。
燕巢已垒泥犹湿,花片虽残叶尚疏。
到处不妨俱可乐,诗人为底爱吾庐? -
129.《卜居三山已四十年矣暇日有感聊赋五字》 宋·陆游
泥古衰犹学,开荒夜亦耕。
屋芟生草盖,釜撷野蔬烹。
白稻雨中熟,黄鸦桑下鸣。
残云忽吐日,喜对小窗明。 -
130.《客有言太山者因思青城旧游有作》 宋·陆游
我登青城山,云雨顾在下,月色缟岩谷,欲睡不忍舍。
明朝下半岭,颇怪哀湍泻,山麓云未归,平地泥没踝,乃知宿处高,所恨到者寡。
有客谈泰山,昔尝宿石室,夜分林采变,阳谷看浴日,九州皆片麈,盛夏犹惨栗。
我闻思一往,安得飞僊术?但愿齐鲁平,东封扈清跸。 -
131.《木山》 宋·陆游
枯楠千岁遭风雷,披枝折干吁可哀。
轮囷无用天所赦,秋水初落浮江来。
嵌空宛转若耳鼻,峭瘦拔起何崔嵬。
珠宫贝阙留不得,忽出洲渚知谁推。 -
132.《雨晴步至山亭欲遂游东村不果》 宋·陆游
村陋垣屋颓,岁晚风雨横。
泥涂绝还往,餐粥养衰病。
药囊杂书卷,白发满清镜。
一榻卧兼旬,不践墙下径。 -
133.《春晴自云门归三山》 宋·陆游
乍行春野眼增明,渐减春衣体倍轻。
人卖山茶先谷雨,鸦随墦祭过清明。
柳塘水满双凫戏,稻陇泥深一犊行。
晚到三桥泛舟去,掩关不复畏重城。 -
134.《醉後庄门望西南诸山》 宋·陆游
身是咸阳旧酒徒,龙锺犹复泥村酤。
百年略似梦长短,一醉且随家有无。
登览未应惭脚力,功名正尔叹头颅。
夕阳又凭阑干立,谁画三山岸帻图? -
135.《题严州王秀才山水枕屏》 宋·陆游
我行天下路几何,三巴小益山最多:翠崖青嶂高嵯峨,红栈如带萦岩阿;下有骇浪千盘涡,一跌性命委蛟鼍。
日驰三百一乌骡,雪压披毡泥满靴。
驿亭沃酒醉脸酡,长笛腰鼓杂巴歌。
大散关上方横戈,岂料世变如翻波,东归轻舟下江沱,回首岁月悲蹉跎。 -
136.《与儿孙同舟泛湖至西山旁憩酒家遂游任氏茅庵》 宋·陆游
过埭维舟古柳根,却扶拄杖入烟村。
印泥接迹牛羊过,投宿争林鸟雀喧。
酒保殷勤邀瀹茗,道翁伛偻出迎门。
郊居不与人间事,惟有耕桑得细论。 -
137.《雨中宿石帆山下民家》 宋·陆游
老觉山行倦,闲便水宿幽。
雨泥看放鸭,烟草听呼牛。
盘箸烦频劝,窗扉喜小留。
余年竟何事,高枕送悠悠。 -
138.《宿石帆山下》 宋·陆游
系船禹庙醉如泥,投宿渔家月向低。
湿翠扑人浓可掬,始知身在石帆西。 -
139.《大雨中离三山宿天章寺》 宋·陆游
苦雨催寒不肯晴,晚来余势更纵横。
云如山坏长空黑,风似潮回万木倾。
要借关河供远眼,不辞泥淖困初程。
解衣一笑僧窗下,几两青鞋了此生。 -
140.《雪後晚晴,四山皆青,惟东山全白·赋最爱东》 宋·杨万里
群山雪不到新晴,多作泥融少作冰。
最爱东山晴後雪,却愁宜看不宜登。