-
161.《葑山》 宋·林逋
淤泥肥黑稻秧青,阔盖深流旋旋生。
擬倩湖君书版籍,水仙今佃老农耕。 -
162.《吕山人同荆供奉见过》 宋·梅尧臣
街上春泥踏始开,山人忽同供奉来。
老奴行迟报我晚,怒气欲拔庭中槐。
闻说道心调伏久,等闲休要起嫌猜。 -
163.《山行冒雨至村家》 宋·梅尧臣
雨急芹泥滑,禽鸣苦竹秋。
野香生草木,云润上衣裘。
入石才通马,穿林忽隐牛。
山家多浅井,下照碧峰头。 -
164.《汝南江邻几云鄎南并淮浮光山有张隐枯种松桧》 宋·梅尧臣
峨峨淮山上,中有隐者栖。
不知松桧下,但见虎豹蹊。
人群固已远,樵客入犹迷。
且奉子兰养,应无抱玉啼。 -
165.《涂山》 宋·梅尧臣
古传神禹迹,今向旧山阿。
莫问辛壬娶,从来甲子多。
夜淮低激射,朝江上嵯峨。
荒庙立泥骨,岩头风雨过。 -
166.《新安潘侯将行约游山门寺予以泞淖遂止因为诗》 宋·梅尧臣
苍山自为门,呀豁异镌鑱。
路通石壁尽,潦起田穟陷。
傍岭有结庐,潜潭净於监。
闻之固欲往,久雨湿泥土。 -
167.《姑苏杂咏 偃松行(在天平山西,旧文正书院》 明·高启
龙门西冈魏公祠,祠前有松多古枝。
长身蜿蜒横数亩,巨石作枕相撑持。
春泥半封朽死骨,冻藓全聚皴生皮。
无心昂耸上霄汉,偃仰独向荒山垂。 -
168.《洗山》 宋·晁说之
公事岂不猥,吾性自有适。
驩言春风物,洗山出怪石。
何幸此土壤,顽骜压空碧。
崭岩有天姿,畚锸不待力。 -
169.《寄砀山主簿朱九龄》 宋·王禹偁
闲思蓬岛会群仙,二百同年最少年。
利市襴衫抛白紵,风流名纸写红牋。
歌楼夜宴停银烛,柳巷春泥污锦鞯。
今日折腰尘土里,共君追想好凄然。 -
170.《赋得南山行送冯中允之辛谷冶按狱》 宋·王禹偁
商山三月花如火,草树青葱雨初过。
柳条渐软蝶双飞,桑叶尚多蚕一卧。
薄情野水流不回,无力春云慵欲堕。
团团榆荚是谁抛,漠漠游丝向人嚲。 -
171.《昔陈北山赵南塘二老各有观物十咏笔力高妙暮》 宋·刘克庄
不觉渠泥臭,偏依井干蹲。
声尤粗水鸟,腹欲大河豚。
焚鞠存经训,如簧避谮言。
主人方戒杀,毋怪尔徒喧。 -
172.《警斋侍郎和放翁与茶山五言寄余次韵一首》 宋·刘克庄
髫龀参诸老,辱置书册前。
上起马本纪,下迄李续编。
积勤迫榆景,扶病登木天。
貌丑况古妆,臂短非善缘。 -
173.《题方寺丞西重山瀑布亭》 宋·刘克庄
与客穷源上尽山,林霏初卷岭泥乾。
似嫌甲第施朱戟,别筑茅亭俯碧湍。
龙怒岂容缘磴汲,雹寒不敢近崖看。
平生粗有登临胆,今日凭高立未安。 -
174.《过青泥》 宋·文同
铁山正月雪交加,欲探东风未有涯。
才过青泥春便好,水边林下见梅花。 -
175.《秋山即事》 宋·洪咨夔
避俗鹿挺走,依僧龟深藏。
淡中般若味,定后摩尼光。
坏垣被杂卉,烂漫野媪装。
丛薄鸣幽禽,凄抑怨女吭。 -
176.《山中吟》 宋·洪咨夔
蕊珠闲居兮作七言,琴心三叠兮舞胎仙。
呼汲日月下上云烟兮,回紫抱黄入丹田。
一面宗泥丸,六府主丹元。
五蕤应两扉,九微彻三关。 -
177.《山中忆鹤林》 宋·白玉蟾
可惜兮春光,芹泥香兮燕忙。
花红兮水暖,望美人兮天一方。 -
178.《和李公择赴历下道中杂咏十二首 梁山泊〈次》 宋·苏辙
近通沂泗麻盐熟,远控江淮粳稻秋。
粗免尘泥污车脚,莫嫌菱蔓绕船头。
谋夫欲就桑田变,客意终便画舫游。
愁思锦江千万里,渔蓑空向梦中求。
〈时议者将干此泊以种菽麦。
〉 -
179.《游庐山山阳七咏 开先瀑布》 宋·苏辙
山上流泉自作溪,行逢石缺泻虹霓。
定知云外波澜阔,飞到峰前本末齐。
入海明河惊照曜,倚天长剑失提携。
谁来卧枕莓苔石,一洗尘心万斛泥。 -
180.《游庐山山阳七咏其一开先瀑布》 宋·苏辙
山上流泉自作溪,行逢石缺泻虹霓。
定知云外波澜阔,飞到峰前本末齐。
入海明河惊照曜,倚天长剑失提携。
谁来卧枕莓苔石,一洗尘心万斛泥。