-
81.《雉山》 宋·章岘
营邱水墨师,不识桂林山。
半世阅渠画,今始陋坚顽。
岭边千奇峰,浓绀梳云鬓。
肩舆兀醉梦,所窥才一斑。 -
82.《桂山诸洞歌》 宋·赵夔
宜人之地少陵诗,阅玩前贤词意奇。
烂然五咏非虚语,们压坤方占一维。
青青四顾列群山,生自天工巧若{左金右孱}。
玲珑拔地耸层秀,峥嵘嵯峨星斗间。 -
83.《探禹穴感怀》 宋·赵兴缗
神禹宏疏凿,流传山海经。
披览未为足,时骑李白鲸。
是日轻飙起,翛然天籁鸣。
孤峰带江浙,突兀地轴横。 -
84.《题邑生陈溢钟山草堂》 明·高棅
钟山抱蓝田,水木含清气。
爱尔静者居,草堂在山翠。
帘栊映竹开,几席侵花置。
野客载酒过,山僧抱琴至。 -
85.《安山待闸憩大柳下见蜣螂转丸及窟穴埋藏之状》 明·顾清
蜣螂抟土丸,其智竟莫测。
中包实粪秽,外裹疑橡栗。
后推前复挽,圜转何捷疾。
端如趁严程,又似衒巧术。 -
86.《兔园山》 明·马汝骥
云梯盘石迥,水洞穴山深。
龙壑春雷斗,鲛宫昼日临。
璧金翻竹色,槛玉落藤阴。
谁作梁园赋,还来奏上林。 -
87.《再作太白山人歌》 明·邵宝
吾闻太白之山倚西极,华岳崚嶒势相敌。
上凌刚风太古雪尚寒,下抚苍茫鸟无力。
吁嗟!兹山有径不与终南通,士将避世往往游其中,超历
万壑巢云松。 -
88.《游南山循东行稍穷幽胜》 明·徐繗
陇首酬华瞩,寒山转郁葱。
翳林难见日,灵穴易生风。
帆影沧洲外,鸡声绿树中。
何如石门兴,云卧趣堪同。 -
89.《山居诗》 明·雪山法师
昨接左溪书,已成岩穴志。
著笠举锄头,学干山中事。 -
90.《石经山》 明·姚道衍
峨峨石经山,莲峰吐金碧。
秀气钟太题,胜概拟西域。
竺坟五千卷,华言百师译。
琬公惧变灭,铁笔苍苍石。 -
91.《自画山居图歌赠宜春朱隐君地理专门》 明·虞堪
朱侯有隐居,乃在宜春间。
东游久未已,浩荡忘其还。
山川神气具在眼,穷幽赜隐知何限。
黄河之源出昆仑,千里万里盘旋屈折支天根。 -
92.《和陶读《山海经》》 宋·苏轼
蜀士李八百,穴居吴山阴。
默坐但形语,从者纷如林。
其後有李宽,鸡鹄非同音。
口耳固多伪,识真要在心。 -
93.《和平甫舟中望九华山二首》 宋·王安石
楚越千万山,雄奇此山兼。
盘根虽巨壮,其末乃修纤。
去县尚百里,侧身勇前瞻。
萧条烟岚上,缥缈浮青尖。 -
94.《次韵唐彦猷华亭十咏其九昆山》 宋·王安石
玉人生此山,山亦传此名。
崖风与穴水,清越有余声。
悲哉世所珍,山出受欹倾。
不如鹤与猿,栖息尚全生。 -
95.《次韵唐彦猷华亭十咏其二寒穴》 宋·王安石
神泉冽冰霜,高穴与云平。
空山渟千秋,不出呜咽声。
山风吹更寒,山月相与清。
北客不到此,如何洗烦酲。 -
96.《题舒州山谷寺石牛洞泉穴》 宋·王安石
水泠泠而北出,山靡靡而旁围。
欲穷源而不得,竟怅望以空归。 -
97.《山行》 宋·陆游
山光秀可餐,溪水清可啜。
白云映空碧,突起若积雪。
我行溪山间,灵府为澄澈。
崚嶒崖角立,蟠屈路九折。 -
98.《自九里平水至云门陶山历龙瑞禹祠而归凡四日》 宋·陆游
老子无心老尚狂,山程随处寄伥伥。
云归岫穴初收雨,水入陂塘正下秧。
野客就林煨燕笋,蚕家负笼采鸡桑。
远游万里知何乐?却喜东归住故乡。 -
99.《自九里平水至云门陶山历龙瑞禹祠而归凡四日》 宋·陆游
我来恰值暮春初,昼漏微长小雨余。
苔蚀秦碑亡旧刻,龙归禹穴护遗书。
燕巢已垒泥犹湿,花片虽残叶尚疏。
到处不妨俱可乐,诗人为底爱吾庐? -
100.《稽山雪》 宋·陆游
高人采药来禹穴,骨瘦巉然鬓眉白。
结茅分得野鹿场,一夜北风三尺雪。
明朝过午势愈恶,虎兕交迹人声绝。
虚窗纵横丛竹入,幽涧荒寂孤松折。