-
21.《水调歌头 庚辰六月,游玉华谷,回过少姨庙》 元·元好问
中语,为之赋仙人词,今载於此。
梦入云山宫阙幽。
鸾?同侣鸳凤流。
桂月竟夜光不收。 -
22.《山居》 唐·长孙佐辅
看书爱幽寂,结宇青冥间。
飞泉引风听,古桂和云攀。
地深草木稠,境静鱼鸟闲。
阴气晚出谷,朝光先照山。
有时独杖藜,入夜犹启关。
星昏归鸟过,火出樵童还。
神体自和适,不是离人寰。 -
23.《括满江红》 宋·林正大
落魄高人,拚百万、青铜一醉。
挥素手、朱绳一抹,四筵惊起。
催织寒虫秋弄月,叫群独雁天水。
更黄鹂、紫燕对春风,争繁脆。 -
24.《春晴自云门归三山》 宋·陆游
乍行春野眼增明,渐减春衣体倍轻。
人卖山茶先谷雨,鸦随墦祭过清明。
柳塘水满双凫戏,稻陇泥深一犊行。
晚到三桥泛舟去,掩关不复畏重城。 -
25.《晏太尉西园贺雪歌》 宋·欧阳修
阴阳乖错乱五行,穷冬山谷暖不冰。
一阳且出在地上,地下谁发万物萌。
太阴当用不用事,盖由奸将不斩亏国刑。
遂令邪风伺间隙,潜中瘟疫於疲氓。 -
26.《留九宫山封道士饭因赠》 宋·董嗣杲
菜本芃芃剪青玉,馔成浇饭填清腹。
孤鹤出自九宫山,双眸如鹘步如鹿。
我闻深谷少得盐,食淡眠幽体已仙。
轩轩意趣神气全,中寿亦过八十年。 -
27.《上浙东帅王尚书》 宋·曾丰
太古牺娲氏,创为琴与笙。
氤氲弸混沌,噢咻擘冥茎。
合气归三律,分音丽五行。
未歌先协律,无韵不成声。 -
28.《和乐天洛城春齐梁体八韵》 唐·刘禹锡
帝城宜春入,游人喜意长。
草生季伦谷,花出莫愁坊。
断云发山色,轻风漾水光。
楼前戏马地,树下斗鸡场。 -
29.《咏所乐》 唐·白居易
兽乐在山谷,鱼乐在陂池。
虫乐在深草,鸟乐在高枝。
所乐虽不同,同归适其宜。
不以彼易此,况论是与非。 -
30.《醉落魄》 宋·李吕
效山谷道人“陶陶兀兀”之句,法其体,作此以遣兴云。
休休莫莫,当年不负西湖约。
一枝初见横篱落。
嚼蕊闻香,长是醉乡落魄。 -
31.《和佥事夹谷之寄韵》 宋·方逢辰
夫子说周易,肇开太极分。
及乎作春秋,下逮西狩麟。
混辟至决裂,坚冰致习驯。
三皇何皞皞,五帝何纷纷。 -
32.《初秋戏作山居杂兴俳体十二解》 宋·杨万里
独对秋筠倒晚壶,喜无吏舍四歌呼。
柳梢一壳兹缁滓,屋角双班谷古孤。 -
33.《寄题刘著作羲叟家园效圣俞体》 宋·欧阳修
嘉子治新园,乃在太行谷。
山高地苦寒,当树所宜木。
群花媚春阳,开落一何速。
凛凛心节奇,惟应松与竹。 -
34.《答卓常簿二首》 宋·刘克庄
神仙富贵拟皆差,已把云台让仲华。
幸有庾郎三种韭,别无滕叔两车麻。
斩新句子包诸体,放泼腔儿令一家。
白白红红满山谷,不知天女散何花。 -
35.《天津闲步》 宋·邵雍
洛阳城里任西东,二十年来放尽慵。
故旧人多时欵曲,京都国大体雍容。
池平有类江湖上,林静或如山谷中。
不必奇功盖天下,闲居之乐自无穷。 -
36.《感时述事(十首)》 明·刘基
惟民食为命,王政之所先。
海鹾实天物,厥利何可专。
贪臣务聚财,张罗密于毡。
厉禁及鱼虾,卤水不得煎。 -
37.《苏养直书简帖赞》 宋·岳珂
其作字得东坡之骨,而加以平实。
得山谷之体,而去其越轶。
其应世接物得马少游之善,而持以插诎。
故先生者施之长,居士者待其俦匹, -
38.《夏日珠溪赋八音体》 宋·方岳
金筛薜罗月,玉戛琅玕风。
石根一睡美,幽尚谁与同。
丝棼俗士怀,颠倒崔烈铜。
竹筇肯俱来,独予两诗穷。 -
39.《黄虚谷以唐体五言一首别次韵饯其归》 宋·陈著
我欲话时穷,非翁谁与从。
老来有两健,春到得相逢。
潮水明朝橹,云山后夜钟。
相思无尽处,樽酒几时重。 -
40.《回文体二首》 宋·胡仲弓
红花濯锦织前山,日暖啼莺春昼閒。
空院古廊风寂寂,僻居幽谷水潺潺。
宫移旧曲新翻谱,酒晕浓愁浅带颜。
同调赋诗吟思苦,匆匆急递走囊悭。