-
21.《探芳信·坐清昼》 宋·张炎
坐清昼。
正冶思萦花,馀酲倦酒。
甚采芳人老,芳心尚如旧。
消魂忍说铜驼事,不是因春瘦。 -
22.《思旧赋》 魏晋·向秀
余与嵇康、吕安居止接近,其人并有不羁之才。
然嵇志远而疏,吕心旷而放,其后各以事见法。
嵇博综技艺,于丝竹特妙。
临当就命,顾视日影,索琴而弹之。 -
23.《高阳台·落梅》 宋·吴文英
宫粉雕痕,仙云堕影,无人野水荒湾。
古石埋香,金沙锁骨连环。
南楼不恨吹横笛,恨晓风、千里关山。
半飘零,庭上黄昏,月冷阑干。 -
24.《九日登山》 唐·李白
渊明归去来,不与世相逐。
为无杯中物,遂偶本州牧。
因招白衣人,笑酌黄花菊。
我来不得意,虚过重阳时。 -
25.《寄徐陵诗》 南北朝·庾信
故人倘思我。
及此平生时。
莫待山阳路。
空闻吹笛悲。 -
26.《赋玛瑙笛》 宋·孔武仲
羌儿吹笛作龙吟,中有太古之纯音。
伊人已死笛仍在,千古月明江水深。
谁知巧匠寻山谷,蹙踏溪云采明玉。
云谷之竹色黯黯,浅紫轻红花映雨。 -
27.《听查八十弹琵琶》 明·王稚登
查翁琵琶天下闻,奇妙不数康昆仑。
六月虚堂发清响,泉鸣木落浮云昏。
人言琵琶出胡族,君今弹之戛哀玉。
边雨夜裂交河冰,朔风秋折穹庐竹。 -
28.《筚篥吟》 元·杨维桢
春风吹船下扬州,夜听笛声江月流。
故宫摇落杨柳秋,客子于邑山阳愁。
明朝此声不可求,乃知朔客杜宽者,手持悲篥寻南游。
胡笳拍中愁未休,龟兹角管亲编收。 -
29.《渡江云 庚戌腊月九日,与邾仲羲同往江阴·》 元·邵亨贞
,芭苇弥望,朔吹乍静,山气乍昏复明,起与仲羲登桥纵目,霜月遍野,情怀恍然,口占纪行,求仲羲印可朔风吹破帽,江空岁晚,客路正冰霜。
暮鸦归未了,指点旗亭,弭棹宿河梁。
荒烟乱草,试小立、目送斜阳。
寻旧游、恍然如梦,展转意难忘。 -
30.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。 -
31.《津阳门诗》 唐·郑嵎
津阳门北临通逵,雪风猎猎飘酒旗。
泥寒款段蹶不进,疲童退问前何为。
酒家顾客催解装,案前罗列樽与卮。 -
32.《双调 山鬼》 元·阿鲁威
若有人兮含睇山幽,乘赤豹文貍,窈窕周流。
渺渺愁云,冥冥零雨,谁与同游?
采三秀兮吾令蹇修,怅宓妃兮要眇难求。
猿夜啾啾,风木萧萧,公子离忧。 -
33.《剡谿馆闻笛》 唐·丁仙芝
夜久闻羌笛,寥寥虚客堂。
山空响不散,谿静曲宜长。
草木生边气,城池泛夕凉。
虚然异风出,仿佛宿平阳。 -
34.《汧阳间(一作汧阳县阁)》 唐·韦庄
汧水悠悠去似絣,远山如画翠眉横。
僧寻野渡归吴岳,雁带斜阳入渭城。
边静不收蕃帐马,地贫惟卖陇山鹦。
牧童何处吹羌笛,一曲梅花出塞声。 -
35.《一萼红(弁阳翁新居,堂名志雅,词名萍洲渔笛谱)》 宋·张炎
制荷衣。
傍山窗卜隐,雅志可闲时。
款竹门深,移花槛小,动人芳意菲菲。
怕冷落、萍洲夜月,想时将、渔笛静中吹。 -
36.《醉歌行赠周仲常归九江兼柬许天启汤又新二山》 明·刘崧
奉君千斛酒,不尽万古情。
但令日日事狂醉,何用身后留空名。
汉家当时重公卿,天子亦复称圣明。
相如徒为茂陵稿,贾谊终作长沙行。 -
37.《题华阳彭玄明所画秋山图》 明·刘崧
我不识华阳彭炼师,见画云山想句曲。
数峰冥色入遥浦,六月泉声动虚谷。
紫霞楼观当落日,似有幡幢出林木。
海边鳌首戴云红,天际蛾眉拂秋绿。 -
38.《中吕·山坡羊》 元·陈草庵
伏低伏弱,装呆装落,是非犹自来着莫。
任从他,待如何?天公尚有妨农过,蚕怕雨寒苗怕火。
阴,也是错;晴,也是错。
身无所干,心无所患,一生不到风波岸。 -
39.《夜宿阳山矶将晓大雨北风甚劲俄顷行三百余里》 宋·陆游
五更颠风吹急雨,倒海翻江洗残暑。
白浪如山泼入船,家人惊怖篙师舞。
此行十日苦滞留,我亦芦丛厌鸣橹。
书生快意轻性命,十丈蒲帆百夫举,星驰电骛三百里,坡陇联翩杂平楚。 -
40.《和谢爱山晚吟韵日晚与客散步因诵夕阳虽好不》 宋·文天祥
日落未落天沧凉,悬崖挂壁留馀光。
紫烟翠雾空迷茫,飕飕度壑松风长。
牛背短笛催归忙,飘飘逸兴空悠扬。
襟怀洒落万虑亡,须臾薄暝山色藏。
长歌浩浩相激昂,淡云弄月微昏黄。