-
41.《自蒲塘驿回驾经历山水》 唐·韦应物
馆宿风雨滞,始晴行盖转。
浔阳山水多,草木俱纷衍。
崎岖缘碧涧,苍翠践苔藓。
高树夹潺湲,崩石横阴巘. -
42.《送清远上人归楚山旧寺(一作国清上人游苏、送溪上人)》 唐·孟郊
波中出吴境,霞际登楚岑。
山寺一别来,云萝三改阴。
诗夸碧云句,道证青莲心。
应笑泛萍者,不知松隐深。 -
43.《和微之诗二十三首·和三月三十日四十韵》 唐·白居易
送春君何在,君在山阴署。
忆我苏杭时,春游亦多处。
为君歌往事,岂敢辞劳虑。
莫怪言语狂,须知酬答遽。 -
44.《山居》 唐·长孙佐辅
看书爱幽寂,结宇青冥间。
飞泉引风听,古桂和云攀。
地深草木稠,境静鱼鸟闲。
阴气晚出谷,朝光先照山。
有时独杖藜,入夜犹启关。
星昏归鸟过,火出樵童还。
神体自和适,不是离人寰。 -
45.《夏日华山别韩博士愈》 唐·鲍溶
别地泰华阴,孤亭潼关口。
夏日可畏时,望山易迟久。
暂因车马倦,一逐云先后。
碧霞气争寒,黄鸟语相诱。 -
46.《题伏龟山北隅》 唐·徐铉
兹山信岑寂,阴崖积苍翠。
水石何必多,宛有千岩意。
孰知近人境,旦暮含佳气。
池影摇轻风,林光澹新霁。
支颐藉芳草,自足忘世事。
未得归去来,聊为宴居地。 -
47.《西江月(西园雪后)》 宋·曹勋
连夜六花飞舞,清晨玉境瑶阶。
湖山寒雾隐楼台。
难画西园真态。
月殿九华同到,雕舆乘兴俱来。
浮春帘密锦筵开。
不是山阴访戴。 -
48.《飞来山》 宋·安稹
升山游罢到贤沙,松桧阴中一境赊。
自愧簪缨趋仕路,翻怜泉石属僧家。
寻穷越国真仙迹,见尽闽封好物华。
幸接凭熊拥千骑,红旌归去照残霞。 -
49.《游洞霄登蓬山隐居》 宋·魏克愚
仙境孰为真,蓬山隐独清。
树林阴上下,楼观影峥嵘。
雨送流泉响,禽供捣药声。
何须天柱顶,身已在空明。 -
50.《山行》 宋·赵立
爱杀潇湘境,山行知几重。
风清秋思重,云淡晓阴浓。
隔水时呼艇,经崖自策筇。
岩扃聊问讯,把酒欠从容。 -
51.《访程山人不遇》 明·方弘静
避喧来谷口,爱此青松阴。
永日空山寂,幽蝉时自吟。
花源应未隔,萝径杳难寻。
稍觉尘襟豁,方知仙境深。 -
52.《理山避暑竹亭有作见寄次答》 明·周诗
阮生能抗俗,嵇子得长林。
僻境寡人迹,开窗多鸟音。
苍藤挂朱日,短榻卧重阴。
羡尔忘机事,云山意已深。 -
53.《辛亥孟秋戊子有虹下天绕飞泉山入东谷饮古井》 宋·文同
长虹落天帔,万丈截群岭。
蟠身下深谷,俯首饮古井。
居人莫之指,况复敢引领。
幡然绕空去,云雾变俄顷。 -
54.《杨山人草堂》 宋·文同
九陇山人文父后,心闲身健两谁如。
玉函经外传奇诀,画戟门前创隐居。
入鼎灵丹黄似橘,隔墙凡境臭如帤。
何时再到高柟下,倚遍清阴听道书。 -
55.《上巳日与客游张园》 宋·韩元吉
簿书有余閒,春日亦已永。
况逢佳节休,朱墨得暂屏。
名园跨江郊,危槛俯千顷。
平芜雨初匀,弱柳风自整。 -
56.《春日同伯氏游问政山门意似表弟旧题用其韵先》 宋·李弥逊
晴妍入遐瞻,佳处要林樾。
归云纷卷舒,列岫互明灭。
偶从青都行,遂与凡境绝。
舆肩俯清阴,屐齿破苔滑。 -
57.《次韵仲辅山中之作》 宋·李弥逊
岩阴坐清暝,目为山兴注。
妙意不可名,悠然与心晤。
疏泉石中鸣,落叶衣上住。
冷风起虚籁,还向无中去。
三生听钟鱼,偶失来时步。
佛屋估秋风,团团两桂树。
却疑此境中,曾是经行处。 -
58.《春分后一日山堂述事》 宋·张镃
每到山堂懒作诗,今朝诗兴觉偏宜。
层林飒还阴填户,乱石巃嵷翠绕池。
猛欲近前闻紫燕,忽听高处啭黄鹂。
风铃不必檐间语,境界非凡我熟知。 -
59.《蒙泉行》 宋·赵汝鐩
二十年前客中都,壁间谁挂蒙泉图。
天造地设有如此,果若所画疑蓬壶。
御风来游洞庭北,此境突兀眼前出。
荆门之外天下稀。 -
60.《冬中至玉泉山寺属穷阴冰闭崖谷无色及仲春行县…有此作》 唐·张九龄
灵境信幽绝,芳时重暄妍。
再来及兹胜,一遇非无缘。
万木柔可结,千花敷欲然。
松间鸣好鸟,竹下流清泉。