-
1.《招山阳高徐二生饮二首》 宋·陈造
欲作山阴兴尽回,良思与子共衔杯。
要须人境俱清绝,好抱瑶琴踏雪来。 -
2.《宿翠山》 宋·郑清之
箯舆十里见青崭,行尽松阴得翠岩。
万壑声中清磬出,一峰高处白云缄。
茶新煮鼎作鱼沫,僧有可人能尘谈。
自觉灵山缘境熟,佛禅重问后三三。 -
3.《大雪》 宋·喻良能
山阴境中寒雪飞,山川明秀见应稀。
严威不贷乘兴棹,馀彩并入繙书帷。
黄竹应歌姬满曲,素花又舞谢庄衣。
东郊薪者寒到骨,纵有狐裘那忍披。 -
4.《招山阳高徐二生饮二首》 宋·袁说友
欲作山阴兴尽回,良思与子把离杯。
要须人境俱清绝,好抱瑶琴踏雪来。 -
5.《八月七日被命上会稽沿途所历拙於省记为韵语》 宋·魏了翁
未到钱清四易舟,微躯兀兀任沈浮。
山阴境里平如练,一枝安眠到越州。 -
6.《游虞山记》 清·沈德潜
虞山去吴城才百里,屡欲游,未果。
辛丑秋,将之江阴,舟行山下,望剑门入云际,未及登。
丙午春,复如江阴,泊舟山麓,入吾谷,榜人诡云:“距剑门二十里。
”仍未及登。 -
7.《次袁尚书巫山十二峰二十五韵》 宋·丁逢
半雨半晴山弄姿,湿云吹风不成痴。
蘼芜渐遍楚宫碧,葡萄未涨巴江迟。
西南大尹初涉境,山川效职加瑰奇。
翠屏窥窗故娟妙,松峦映掩相参差。 -
8.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
9.《岳阳石门墨山二山相连有禅堂观天下绝境》 唐·张说
囷轮江上山,近在华容县。
常涉巴丘首,天晴遥可见。
佳游屡前诺,芳月愆幽眷。
及此符守移,欢言临道便。 -
10.《颜山歌》 明·吴斌
欲为紫霞赏,遂作丹霄游。
颜山秀拔五千仞,况于绝顶凌飞楼。
长风吹目空四海,但见天地如虚舟。
龙争虎斗血中野,安知此境长悠悠。 -
11.《水龙吟 余始年二十馀,岁在丁未,与故人东》 金朝·蔡松年
余言,怀卫间风气清淑,物产奇丽,相约他年为终焉之计。
尔后事与愿违,遑遑未暇。
故其晚年诗曰,梦想淇园上,春林布谷声。
又曰,故交半在青云上,乞取淇园作醉乡,盖志此也。 -
12.《和滕公游穿山洞》 宋·梅尧臣
洞口水石浅,潺潺泻绿蒲。
缘溪进岩窦,阴黑人境殊。
中言有物怪,蟠蛰春来苏。
霖雨虽有意,风雷莫相扶。 -
13.《夏日同伯氏毕裕之守一程国材游天宁登西山国》 宋·李弥逊
游轮走朱盖飞碧,路如羊肠山虎脊。
奇观多似九牛毛,尘服轻於一狐腋。
禅房借枕空函丈,野磴搘筇座盈尺。
阴崖日淡春杲杲,老树风悲秋索索。 -
14.《江口阻风寄琅山衷老》 宋·姜特立
人间有净境,咫尺不易通。
今朝解尘缚,始到天人宫。
叠嶂拥崔嵬,夏木郁青葱。
白鸟巢半山,掩映画图中。 -
15.《游灵源天境遇雨各奔归晚坐以不是溪居者那知》 宋·姚勉
灵源水有天,日涉胜趣多。
同行十数子,散策经山坡。
溪行小盘礴,石坐閒摩挲。
野菊留余花,新梅看微柯。 -
16.《剡溪五秀才画子猷访戴图》 宋·王铚
剡溪万壑千岩景,人境谁能识心境。
君画山阴雪后船。
始悟前人发清兴。
眼中百里旧山川,荒林雪月萦寒烟。 -
17.《丙子岁三月十有二日游嵩山宿峻极中院时天气》 宋·李廌
阳崖转窅窕,层林蔽重阴。
披榛过舆马,缘云得幽寻。
坐觉真境寂,兹焉悟赏心。 -
18.《龙多山次冯使君韵》 宋·白丙
阴阴云雾埋仙境,不放山峦容易开。
风伯前驱为除扫,分明认得使君来。 -
19.《六月初八日过龙洞纳凉树阴下酌泉待月而行》 宋·张嵲
绝壁不带土,一日千仞青。
何年架危阁,窱窕陵青冥。
仰观众树姿,俯听大壑声。
山空响互答,隐辚心所惊。 -
20.《夏日山居》 宋·种放
阴阴林木静,寂寂无人境。
红绽紫葳香,岚沈玉膏冷。
看云时独坐,慎事常中省。
何客驭风来,新篁动疏影。