-
1.《山雉》 唐·白居易
五步一啄草,十步一饮水。
适性遂其生,时哉山梁雉。
梁上无罾缴,梁下无鹰鹯.雌雄与群雏,皆得终天年。
嗟嗟笼下鸡,及彼池中雁。
既有稻粱恩,必有牺牲患。 -
2.《芙蓉山雉图》 元·王冕
锦屏重重锦官宫,锦官宫苑多芙蓉。
芙蓉花开仙子容,满城歌馆延秋风。
秋风吹凉渡江浒,江上月明人笑语。
举头无限是青山,富贵繁华定何许?风云变灭事已非,西宫南苑殊曩时。 -
3.《红梅翠竹山雉图》 元·王冕
游丝冉冉游云暖,翠石凝香土花短。
管弦不动白日迟,可是江南旧亭馆。
湘帘隔竹翠雨浓,王姬醉染胭脂红。
文章羽毛亦自好,转首似觉怀春风。 -
4.《红梅翠竹山雉图》 元·王冕
游丝冉冉游云暖,翠石凝香上花短。
管弦不动白日迟,可是江南旧亭馆。
湘帘隔竹翠雨浓,玉肌醉染胭脂红。
文章羽毛亦自好,转首似觉怀春风。 -
5.《雉山》 宋·黄照
为爱空门息世机,儒衣不著著僧衣。
渊鱼林鸟已闻法,更待当年瑞雉归。 -
6.《留题雉山》 宋·尚用之
座下闻经本至诚,改头易面悟前身。
信知大道无人事,一念真如雉化人。 -
7.《雉山》 宋·章岘
营邱水墨师,不识桂林山。
半世阅渠画,今始陋坚顽。
岭边千奇峰,浓绀梳云鬓。
肩舆兀醉梦,所窥才一斑。 -
8.《自龙隐岩泛舟至雉山》 宋·章岘
晴溪几曲度澄湾,朝涉龙岩晚雉山。
林叟野僧休笑我,平生所得是官闲。 -
9.《题雉山禊亭》 宋·张栻
一曲清江正可怜,隔江新竹露娟娟。
好风成我曲肱梦,起看飞云度碧天。