-
161.《和司令洪文咏梅花两绝句》 宋·程公许
旧游无处问芳华,身似禅僧处处家。
聊共梅花娱岁晚,又催元日颂椒花。 -
162.《自道场山至何山读故人洪舜俞内翰诗刻追和》 宋·程公许
褊性不谐俗,泛梗归无家。
故人右扶风,双旌拥崇牙。
款门及暇日,褰裳蹑飞霞。
维南古道场,诸天集毗耶。 -
163.《仙谷词送别西宪杨少卿奉祠东归》 宋·程公许
揽飞云兮遐思,轶迅飚兮流目。
涪之水兮涉瀰,秘殊途同归境兮仙谷。
彼仟谷兮何有,辟埃氛兮泬寥。
森幽篁兮拥翠,蓊喜柏兮相樛。 -
164.《摸鱼儿·望关河》 宋·苏泂
望关河、试穷遥眼,新愁似丝千缕。
刘郎豪气今何在,应是九疑三楚。
堪恨处。
便拚得、一生寂寞长羁旅。 -
165.《用简斋建除体韵》 宋·方岳
建旗凛大将,负弩纷前驱。
除此两不能,锄荷则有余。
满畦老菘韭,贫犹未饥虚。
平生错料事,不到齐王竽。 -
166.《交傍晚戴帅初除夕并寄弟观二首》 宋·陈著
兄弟相依友在邻,又添一岁话情真。
梅花素入两年眼,椒酒难医百病身。
敝帚自珍从众笑,破皮非怪亦多嗔。
柴门一任风开闭,静看争春车马尘。 -
167.《重午酒边四句书宜晚》 宋·陈著
七十二岁重午酒,百千万变独閒身。
细看榴艾只自醉,同吊芷兰能几人。 -
168.《送衢州孔明达官郡学得代送行次韵》 宋·陈著
三载分毡正学规,初心元不为穷饥。
官身恰似僧游锡,归面无惭妇织机。
霄汉故交为有后,山林遗老辱相知。
前程步步须珍重,岁晚江空人物稀。 -
169.《季秋既望吾族子侄以老人会于我家名日燕老集》 宋·陈著
飒飒西风来,吹不开眉端。
团团空中月,照不见肺肝。
菊花仍旧香,过雁秋年年。
我怀人得知,流光逝如川。 -
170.《疏影·寒泉溅雪》 宋·赵文
余赏其言,为赋
寒泉溅雪,有环佩隐隐,飞度霜月。
易水风寒,壮士悲歌,关山万里离别。
杨花浩荡晴空转,又化作、云鸿霜鹘。 -
171.《秋晚斋居》 宋·仇远
校官既与庙官同,胡不移家在泮宫。
暮四朝三嫌有累,岁糜月费愧无功。
致身馆阁须公等,曝背庭除任老翁。
却喜北窗新植行,行看玉立向南风。 -
172.《冬寒客怀》 宋·董嗣杲
争锥无意志摧藏,岁晚栖然滞客房。
井臼自亲犹火食,琴书谁力谩时装。
前峰雪洗心方快,破廨风穿骨欲僵。
烧荻御寒身尚曲,有人皲瘃守边疆。 -
173.《贫游》 宋·董嗣杲
厄贫作客嗟不辰,栖危更觉怀家频。
接泥渡头漫簇云,飞雪成块打倒人。
隔江黄梅山嶙峋,莫障疆场风沙尘。
巴河未放船出津,岁晚客子多苦辛。 -
174.《杜工部有同谷七歌其辞高古难及而音节悲壮可》 宋·王炎
有弟有弟手足亲,与我鼎立成三人。
叔氏鳏居苦多病,季了宦游依旧贫。
吾兄既终弟亦逝,岁晚惸惸惟一身。
呜呼三歌兮意放,歌罢无言坐惆怅。 -
175.《和韩毅伯韵三首》 宋·王炎
万里乾坤尚侧身,诸公青眼拂埃尘。
平生毛颍义相许,今日方兄情稍亲。
信有朱弦能使鬼,肯将拱璧暗投人。
不妨岁晚留行色,梅柳梢头已报春。 -
176.《渡江云 庚戌腊月九日,与邾仲羲同往江阴·》 元·邵亨贞
,芭苇弥望,朔吹乍静,山气乍昏复明,起与仲羲登桥纵目,霜月遍野,情怀恍然,口占纪行,求仲羲印可朔风吹破帽,江空岁晚,客路正冰霜。
暮鸦归未了,指点旗亭,弭棹宿河梁。
荒烟乱草,试小立、目送斜阳。
寻旧游、恍然如梦,展转意难忘。 -
177.《次韵和次道学士献赠留台吴侍郎洛水泛舟之作》 宋·宋庠
岁晚风清洛雾开,有人沿泝避嚣埃。
庄谈解辩观濠乐,潘兴能添作赋才。
兰菊分洲争向背,凫鹥随棹罢惊猜。
留都吏役虽羁鞅,亦欲抽身更一陪。 -
178.《次韵江陵张书记送行》 宋·项安世
行行得好辞,忽忽疑昼梦。
朝餐手不释,夜卧心屡诵。
皎若朱丝弦,清于玉壶冻。
美人家三世,有笔修五凤。 -
179.《追和渊明九日闲居诗》 宋·王铚
白发不堪镜,残骸宁久生。
已是梦中事,那知身后名。
古今黄花节,增重由渊明。
后来杜与苏,感慨皆同声。 -
180.《向伯恭芗林诗》 宋·王铚
楚人喻芗草,可佩复可食。
灵均楚同姓,放逐去其国。
皎皎忠良心,惕惕惧谗贼。
扁舟下沧浪,魂迷招不得。