-
141.《达摩渡芦图》 宋·刘克庄
长啸生风白浪起,高桅千尺如折棰。
佛狸百万不敢渡,师跣双髐踏一苇。
视鲁叟桴差简捷,比博望槎尤俶诡。
岂小儿女狡狯然,亦大神通游戏尔。 -
142.《白鹿寺》 宋·刘克庄
岁晚霜林落叶稠,携家来作鹿门游。
偈言恍似前生说,诗稾犹烦侍者收。
身上征衫抛未得,山中灵药采无由。
十年不独行人老,入定高僧白尽头。 -
143.《挽陈建昌》 宋·刘克庄
一麾逾峤几星霜,岁晚乘云觐帝傍。
方喜吾丘来春计,又闻翁子去怀章。
百弓别业虽清旷,九尺长身已老苍。
原上悲风吹宰树,伤心鸡絮莫携将。 -
144.《徐懋功饷酒用其韵》 宋·刘克庄
少时酒伴尽豪雄,岁晚瓶罍一并空。
方叹独醒吟泽畔,忽勤分饷到篱东。
鲲鲸有量真溟涬,螟蠃无知妄异同。
老矣此身何处着,便应埋向醉乡中。 -
145.《和张侍中述怀诗》 南北朝·庾信
阳穷乃悔吝。
世季诚屯剥。
奔河绝地维。
折柱倾天角。 -
146.《岁寒而春迟闰正月犹有雪三日乃消今日方晴快》 宋·毛滂
东风果来否,雪意不肯消。
初疑寒作威,势猛意反韶。
玲珑开琼花,瑶草亦有苗。
细观如可人,玉立耿高标。 -
147.《至日题江山驿》 宋·黄公度
客里萍蓬愧此身,天涯风俗对兹辰。
云容山意商量雪,梅蕾葭灰漏洩春。
岁晚旅怀元自恶,夜长归梦为谁频。
遥怜儿女团乐处,应念江山飘泊人。 -
148.《湖学别苏召叟》 宋·刘过
失学老无成,宁不心自慊。
子聊生吾后,逸俟眼未见。
委身入罏锤,顾此金百炼。
有如顽钝质,岂可便磨划。 -
149.《定叟弟生朝遣诗为寿》 宋·张栻
我昔在严城,惟子桂林思。
旧游复更践,相望仍今兹。
行止不可期,会合何参差。
况乃近重九,清杯忆同持。 -
150.《送范西叔教授西归》 宋·张栻
乃祖至和间,忠谋书鼎彝。
但知陛下圣,岂知吾言危。
元佑爱君语,读者犹涕洟。
典刑今不亡,盛德故在兹。 -
151.《湖上晚归寄诗友》 宋·陈师道
功名违壮志,戒律负前身。
刘德长欺客,王融郤笑人。
残年增受岁,病眼怯逢春。
杖屦知何向,知公未厌频。 -
152.《山门晚归》 宋·李弥逊
毗耶香饭壑源春,午枕聊分百亿身。
旋落涧泉高下语,自鸣山鸟送迎人。
云山往岁真成癖,觞咏一时俱绝尘。
已辨归途踏山暝,试扪高壁上星津。 -
153.《题蔡生竹里茅檐似野航》 宋·胡寅
诛茅自结林中屋,林密先删百竿竹。
南山献状漏南亭,北路行歌喧北曲。
谁知江海蔡中郎,岁晚栖栖泊岭阳。
未有净名方丈室,小斋聊寄锦江航。 -
154.《子正生日以黄柑为寿》 宋·胡寅
正信风流不辱亲,高文还称掌丝纶。
岂惟补衮须词伯,自是安邦出诤臣。
岁晚已回松柏操,时来休爱水云身。
欲为公寿倡优拙,戏遣商山四老人。 -
155.《赠别》 宋·李流谦
水火气类感,草木臭味亲。
君看金石交,分笃均天伦。
朅来东川游,结友轻雷陈。
诸君尽豪俊,著我漫浪身。 -
156.《鲁少卿挽词》 宋·楼钥
棣萼仪鸳缀,翛然两鬓斑。
时清嗟岁晚,游倦得身闲。
人在羲皇上,经传伯仲间。
桂枝芳未已,何止倍燕山。 -
157.《商妇吟》 宋·杨冠卿
妾本良家子,嫁作商人妇。
荡子去不归,幽闺长独守。
平生松柏心,岁晚柯叶茂。
飘絮乱因风,肯若道傍柳。 -
158.《二十一日湖中》 宋·赵蕃
岁晚仍湖路,客中还病身。
似闻今大熟,那故独长贫。
方朔一囊栗,季鹰千里莼。
扁舟固高蹈,金马亦沉沦。 -
159.《陈同甫抱膝斋二首》 宋·叶适
昔人但抱膝,将军拥和銮。
徒知许国易,未信藏身难。
功虽愆岁晚,誉已塞世间。
今人但拘膝,流俗忌长叹。 -
160.《送赵安卿召除考功》 宋·曹彦约
五老重湖一腐儒,强令随牒应时须。
杜陵身世霜前鬓,陶令田园雨后芜。
梅菊满怀忧岁晚,松楸关念怯春濡。
知音自是调元手,乞与还山护命符。