-
1.《凄其岁晚不胜乡国坟墓之情再得四篇赠宗之》 宋·敖陶孙
邻曲竟还往,岁除当餽分。
作我淡生活,小龙破密云。
天机亦良勤,错综合瘁芬。
松柏青始独,苕华黄已芸。 -
2.《再题白傅诗》 宋·范成大
香山岁晚错芳辰,索酒寻花一笑欣。
列子御风犹有待,邹生吹律强生春。
若将外物关舒惨,直恐中涂混主宾。
此老故应深解此,逢埸聊戏眼前人。 -
3.《水调歌头·题西山秋爽图》 清·纳兰性德
空山梵呗静,水月影俱沉。
悠然一境人外,都不许尘侵。
岁晚忆曾游处,犹记半竿斜照,一抹界疏林。
绝顶茅庵里,老衲正孤吟。 -
4.《太和戊申岁大有年诏赐百寮出城观稼谨书盛事以俟采诗》 唐·白居易
清晨承诏命,丰岁阅田闾。
膏雨抽苗足,凉风吐穗初。
早禾黄错落,晚稻绿扶疏。
好入诗家咏,宜令史馆书。
散为万姓食,堆作九年储。
莫道如云稼,今秋云不如。 -
5.《贺新郎(四用韵)》 宋·刘克庄
犹记臣之少。
兴狂时、过陈遵饮,对孙登啸。
岁晚登临多感慨,但觉齐山诗妙。
任蓉月、柳风吹照。 -
6.《凤凰台上忆吹箫》 宋·张炎
味凄然。
以其号孤篷,嘱余赋之。
水国浮家,渔村古隐,浪游惯占花深。
犹记得、琵琶半面,曾湿衫青。 -
7.《满江红 小庄有感》 元·舒逊
岁晚江空,更风雪、连朝情恶。
门紧闭、清寒**,重重帘幕。
老屋数椽聊掩庇,山田几亩多硗确。
叹前村、乔木碧参天,今凋落。 -
8.《梅花》 宋·王公炜
枯霜剪尽千林叶,才放江头第一春。
瘦影看来天爱画,孤根生处地无尘。
夜郎岁晚逢羁客,谷口寒云见似人。
绝是精神吟不尽,好枝和月插纱巾。 -
9.《咏菊二首》 宋·王安石
院落秋深数菊丛,缘花错莫两三蜂。
蜜房岁晚能多少,酒盏重阳自不供。 -
10.《舒悲》 宋·陆游
嗜酒苦猖狂,畏人还龌龊。
老病始悔叹,天下无此错。
管葛逝已久,千古困俗学;扪虱论大计,使我思景略。
中原失枝梧,胡尘暗河洛。 -
11.《冬暖海棠盛开三绝》 宋·刘克庄
少为紫陌看花郎,岁晚维摩住病坊。
忽被彩云瞒老眼,错呼青女作红娘。 -
12.《夜赋》 宋·陈与义
抱病喜清夜,形羸心独开。
不知药鼎沸,错认雨声来。
岁晚灯烛丽,天长鸿雁哀。
书生惜日月,欹枕意茫哉。 -
13.《次韵子瞻与安节夜坐三首》 宋·苏辙
前山积雪暮峥嵘,燕坐微闻落瓦声。
共对一尊通夜语,相看万里故乡情。
信归岭上寒梅远,恨极江南春草生。
明目青铜添白发,且须醉睡倒灯檠。 -
14.《用简斋建除体韵》 宋·方岳
建旗凛大将,负弩纷前驱。
除此两不能,锄荷则有余。
满畦老菘韭,贫犹未饥虚。
平生错料事,不到齐王竽。 -
15.《予久客思归以秋光都似宦情薄山色不如归意浓》 宋·仇远
威凤巢深林,神龙潜巨壑。
泥涂困蝼蚁,城市防弹{矢敫}。
小草不自贵,已铸出山错。
岂知甘苦淡,有味俱不恶。 -
16.《次韵和李寔父焰火行》 宋·舒岳祥
山樵夏斩樗栎枝,受昼日炙兼风吹。
天寒岁晚见功用,春透肝鬲连腰肢。
一室暖香胜桦烛,破衲纫缝针线续。
床头翁子新篘成,翁媪分虀小筵席。 -
17.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉,秋之为气也!
萧瑟兮草木摇落而变衰。
憭栗兮若在远行,登山临水兮送将归。
泬漻兮天高而气清,寂寥兮收潦而水清。 -
18.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉!秋之为气也。
萧瑟兮,草木摇落而变衰。
憭栗兮,若在远行。
登山临水兮,送将归。 -
19.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
20.《天仙子·踯躅花开红照水》 唐·皇甫松
晴野鹭鸶飞一只,水葓花发秋江碧。
刘郎此日别天仙,登绮席,泪珠滴,十二晚峰青历历。
踯躅花开红照水,鹧鸪飞绕青山觜。
行人经岁始归来,千万里,错相倚,懊恼天仙应有以。