-
1.《孟津岁晚十首》 宋·宋庠
戍苦河兼重,星回岁聿悲。
颓云埋雪树,暗水入冰池。
山叠看疑近,楼高倚更危。
吞腥何日了,归去茹华芝。 -
2.《蟋蟀》 先秦·佚名
蟋蟀在堂,岁聿其莫。
今我不乐,日月其除。
无已大康,职思其居。
好乐无荒,良士瞿瞿。 -
3.《小明》 先秦·佚名
明明上天,照临下土。
我征徂西,至于艽野。
二月初吉,载离寒暑。
心之忧矣,其毒大苦。 -
4.《蟋蟀》 先秦·诗经
蟋蟀在堂,岁聿[1]其莫[2]。
今我不乐,日月其除[3]。 -
5.《苦寒歌》 唐·韩愈
黄昏苦寒歌,夜半不能休。
岂不有阳春,节岁聿其周,君何爱重裘。
兼味养大贤,冰食葛制神所怜。
填窗塞户慎勿出,暄风暖景明年日。 -
6.《悲愤诗》 魏晋·蔡琰
嗟薄祜兮遭世患。
宗族殄兮门户单。
身执略兮入西关。
历险阻兮之羗蛮。 -
7.《秋暮书怀》 宋·张舜民
客舍无前后,分明似一舟。
瓶罂生计小,儿女长年忧。
糊口身将老,谋归岁聿周。
布衣今复敝,莫问黑貂裘。 -
8.《十月》 宋·叶巽斋
维此十月,岁聿云暮。
惟月之良,是谓盈数。
阴极于坎,阳比于子。
阴阳消长,否泰攸寓。 -
9.《感往昔》 明·葛高行文
岁聿莫而历蹇兮,执霜心以为柄。
扬真气之馥馥兮,叩寂寞而见性。
刷淟涊之流俗兮,佩蕙纕以自解。
惊箕伯之袭帏兮,撞我思之悠悠。 -
10.《秋日旅怀》 明·刘琏
秋气生白虹,秋声入高树。
离离星汉明,杳杳孤鸟度。
夜坐不觉久,逍遥散余步。
鬓毛动凄风,罗裳怯零露。
寒阴日已侵,芳岁聿云暮。
眷言思我乡,谁与将尺素?