-
261.《三堂》 宋·宋肇
林峦十里上巉岩,飞槛初凭缥缈间。
夔子风烟依白帝,夜郎耕稼接鸟蛮。
砌横乱石遥临涧,门对高峰近带山。
咫尺惊湍呈莫测,每来登此念乡关。 -
262.《题惠山寺》 宋·汤仲友
梁溪停短棹,带月步西关。
路尽忽逢寺,松多不见山。
岩腰云殿古,洞口石泉闲。
到此正吟苦,秋声满树间。 -
263.《游洞宵》 宋·汪立中
洞天福地萃名山,我喜登临昔所悭。
五殿香严如在帝,九山青销若为关。
岩前鸣凤当年事,野外骧龙反掌间。
自顾武夷捍火吏,真祠梦想不容樊。 -
264.《游南山》 宋·汪任
浈阳富佳致,无以过南山。
山高雄地理,万丈亲云端。
攀援临绝顶,气象非尘寰。
神存古庙貌,台敞旧轩栏。 -
265.《诗赠富乐山海公长老》 宋·王纲
心地如今不动尘,大千境界百年身。
掩关明月上峰顶,满座清风生玉津。
雪岭松筠为节操,石楼钟磬度昏晨。
已同七老图岩壁,便是龙华会里人。 -
266.《送要公似有这宰古田》 宋·五迈
余与林公似,生长南山南。
吾我翁乃翁,宿望俱不风。
或晚登黄甲,禄不沾斗甔。
或困顿场屋,补劳仅青衫。 -
267.《妙相寺方丈》 宋·徐锐
脚力无穷为好山,直须勾引到禅关。
柳堤雪后摇金缕,竹径风前弄翠环。
宦业始知红叶落,清游终羡白云闲。
此来不见文殊面,多谢岩花慰我颜。 -
268.《故旧相送出城门》 宋·薛居宝
策马国门南,行投感时节。
唧唧寒螀乱,皎皎层恋洁。
修途遵广川,衰林夕阳灭。
含情不忍语,眷旧讵忍别。 -
269.《剑阁》 宋·燕肃
剑耸秋峰积霭昏,关城遥向望中分。
触新百堵连青嶂,依旧千家住白云。
松桧影随岩寺出,管弦声杂涧声闻。 -
270.《寄僧琴山》 宋·杨紬林
闽海西来山复山,白云深处见禅关。
幽岩风细莺声缓,古寺春深鹤梦间。
游子从来悲草绿,老僧浑不计花残。
笑余犹是红尘客,尽日攀跻行路难。 -
271.《游华景洞》 宋·张自明
拂破苍苔觅旧题,五言觅得晚唐诗。
岩光人忆遗名好,华景天开一段奇。
铁锁掣关躔霹垒,玉梯穿路透瑶池。
古心未展閒游戏,惭愧平生华子期。 -
272.《雉山》 宋·章岘
营邱水墨师,不识桂林山。
半世阅渠画,今始陋坚顽。
岭边千奇峰,浓绀梳云鬓。
肩舆兀醉梦,所窥才一斑。 -
273.《却敌凯歌》 宋·赵万年
吁嗟黠虏何猖狂,引弓百万侵吾疆。
首屠枣阳捣神马,窥伺长江欲苇航。
隆冬久晴江水涸,直揭小樊厉源漳。
马沈人溺相枕藉,霜刃逼胁狼驱羊。 -
274.《游大涤》 宋·赵与杼
九锁閟仙关,长歌入翠峦。
青松飞羽盖,修竹动琅玕。
雪霁千岩瘦,云深六洞寒。
客来尘虑息,一笑倚阑干。 -
275.《纪梦》 宋·郑若冲
包抱乾坤一环堵,拍手千门辉藻黼。
编茅何事傍云根,川观岩居天固予。
忆昔卧病岁壬午,梦行涧石憩衡宇。
常充达庵表其门,大楷金书爰仰睹。 -
276.《曹山》 宋·邹毅
白云深处到林丘,曹洞根深地更幽。
圣隐岩前山杳杳,回龙亭下水悠悠。
凉侵客枕秋风活,光抱禅关桂景秋。
尘足未堪康乐屐,得间聊伴省郎游。 -
277.《秋望》 元·郭钰
长啸动岩壑,秋风生满林。
片云随雁度,疏雨约蝉吟。
燕马关山远,吴船岁月深。
归来苏季子,何用苦多金? -
278.《山居诗二首呈诸道侣》 元·丁鹤年
日日看山眼倍明,更无一事可关情。
扫开积雪岩前走,领取闲云陇上行。
不共羽人谈太易,懒从衲子话无生。
划然时发苏门啸,遥答风声及水声。
¤ -
279.《陪赵公子游蒋山即席次李五峰韵》 元·陈旅
弭棹丹阳郭,鸣鞭白下山。
晴原烟翳翳,幽树鸟关关。
石液玻璃碧,云根玛瑙殷。
佛岩开细菊,僧径入从菅。
雨洗川容净,潮随野色还。
六朝有遗事,尽在夕阳间。 -
280.《诗(七首)》 明·董养河
岩际茅低星更低,竹栏松径步来迷。
还他仙壑真风月,阅尽俳场假笑啼。
茗碗渴深无用谱,药囊病惯不看题。
山僮事简扉关早,为语霜畦过虎蹄。