-
241.《枢密府雪后作故韩氏子舍也》 宋·楼钥
平生好流水,雅欲临流赋。
涧谿或过之,眷眷不能去。
青山国故乡,不肯入城府。
宁知开八袠,重为寻故步。 -
242.《吴少由惠诗百篇久未及谢又以委贶勉次来韵》 宋·楼钥
江左一世称名公,首出刘惔与王-濛。
自高直以天自况,何止数仞言高墉。
虚声一传实何在,但知景附而风从。
我朝诸公门户阔,普纳万象如虚空。 -
243.《寿岳阳林倅》 宋·廖行之
南风舞山木,几日天好晴。
骤雨洗空翠,当暑气倏清。
湖光散瀰{左氵右淼},宇鉴浮青冥,鱼龙戏吹浪,草木摇芳馨。 -
244.《又渔社李先生宠以和篇复用韵》 宋·杨冠卿
西风寒岩鞠蘂斑,索米长安得路难。
投林倦翼蚤知还,袖手归来三径间。
云屏万叠匡庐山,鹤唳猿啼千古闲。 -
245.《山间大风雨昼夜不止闻松声撼床戏成拙语谩录》 宋·郑清之
颠风横雨穷山秋,樵青驰檐车停辀。
松声撼空吼万牛,轰豗势欲倾不周。
晨鸡扼吭喑且愁,百鸟何敢相喧啾。
恍疑赵壁环诸侯,呼声动地锵弓矛。 -
246.《简康侄求先君石山》 宋·刘学箕
见好山如见高人,遯世冀茧清净身。
见拳石如接佳友,手摩挲爱逾琼玖。
我生嗜好不有冗长物,寓意萧閒祗在青山并怪石。
往年都梁得灵壁,名以催诗延座侧。 -
247.《唐文权郡见前作和韵见教乃赋计三首答之》 宋·程公许
阴阳无停机,寒暑迭更代。
迅商俄慄憀,炎官亟敛退。
岩壑有余妍,雨晴皆可爱。
迫迮红尘海,适喜翠屏对。 -
248.《岷峨叹》 宋·程公许
出门厌氛嚣,归卧集万感。
凭高一以眺,忽觉岷峨惨。
岷发报山色千古同,非烟非雾愁渖濛。
杜陵昔欢珠玉走,彼犹有幸天府供。 -
249.《寿东师杨尚书》 宋·程公许
去年拜公北定堂,中秋玩月喧丝簧。
长风趣驾泝江艇,恨不初度{奭斗}一觞。
转头玉鉴秋又满,北定风景遥相望。
寸心炯炯千里共,欲往从之川路长。 -
250.《山中书怀》 宋·岳珂
我昨浮平湖,时适逢中秋。
十年鸥鹭盟,万丈蛟龙湫。
微风自远至,皓月当上头。
朋游凡三人,一举累百瓯。 -
251.《梅口遣兴》 宋·苏泂
屏迹甘衡陋,驰书捷置邮。
击匏成潦倒,行李当嬉游。
偶往无前约,明知不自由。
米盐嗔妇问,书剑惜儿留。 -
252.《和前人韵赋昌溪洞口》 宋·阳枋
洞口天容黯,灵宫暂洁斋。
中宵轻霡霂,向晚卷云霾。
岩削苍璆璧,峰攒碧玉钗。
水花纷迸峡,石乳溜垂岩。 -
253.《见欧制干》 宋·阳枋
那师万里走东南,性学精微闻两三。
风月归来深体认,箪瓢自乐细沈涵。
岩前静索龟图秘,蜀口惊呼蚁战酣。
欲觅底寮整残断,峡天分借一屏岚。 -
254.《云山避地》 宋·阳枋
依山茅屋两三间,与世相遗尽日间。
背拥蓝屏半天碧,面对参差横架山。
径草蒙头云覆屋,泉甘土肥似盘谷。
剑峰林密杳无边,绵峡潭深幽莫烛。 -
255.《答野渡垫宾并其子和篇》 宋·卫宗武
唐人尚五言,秀句推柳塘。
复有善鸣者,鸡鸣传远商。
氏名几百载,郁若兰芷香。
诗来破余者,如挹风露凉。 -
256.《春晴》 宋·胡仲弓
寒斋浅酌喜新晴,绝倒湘累赋独醒。
清坐苦无佳客话,朗吟生怕俗人听。
五湖四海双尘屐,万壑千岩一画屏。
云雨丛来翻覆手,黄昏更看照泥星。 -
257.《游武夷九曲》 宋·蒲寿宬
紫缦红裀事有根,绿函金锁蜕犹存。
无缘得到千岩顶,试问而今几代孙。
汉祀昔曾陈玉脯,晋人方始识桃源。
不因大隐屏中老,未易抽簪扣洞门。 -
258.《烟霞洞》 宋·董嗣杲
万色无如叠翠何,何僧镌像屹嵯峨。
山屏晴掩牌门杳,风钥阴封梵屋多。
象落鼻形悬洞右,佛垂手迹寄岩阿。
灯辉金碧琉璃碗,暗掩僧房络薜萝。 -
259.《晓出西门问程庐山回怀云翁》 宋·董嗣杲
谁楼罢传角,将启东方明。
我欲披野衣,西出湓江城。
整屐休迟回,径作匡庐行。
是时凉云阁,茅屋鸡互鸣。 -
260.《琴初贞长剑丞过湖居偕往看桂花满觉陇遂至理》 近代·陈三立
盛秋故侣临湖壖,邀观十里传馨桂。
岩峦回复烟岚消,一径交花满晴吹。
坟头两株异枝干,葳蕤丹蕊璎珞细。
止箯仰面眩眼目,光景醉人尤物最。