-
1.《祠庞颍公》 宋·王九龄
贤哉庞颍公,天相佑仁宗。
清规映当代。
劲节摩秋空。
皇佑维四年,蛮寇南海邕。 -
2.《和关彦远雪》 宋·晁补之
春雨翻成雪,朝垆未觉炎。
拂檐惊乍响,缀袖喜初沾。
庭薄宁堪迹,空繁讵可瞻。
正怜风共起,终恨雨同渐。 -
3.《登无为冠鳌亭分韵得山字》 宋·李流谦
岱嵩拆裂沧溟翻,惊魂去干呼复还。
故人劝我勉自宽,圣贵扬名懲毁残。
十生导师超物先,誓言一拜蠲冤烦。
晓暾破霁山云搴,匹马弄袖风翩翩。 -
4.《张宣公书简帖赞》 宋·岳珂
紫岩之传,原委一忠。
遡而伊濂,根本一中。
事君致身,其用则同。
自我淑人,派于五峰。 -
5.《庚戌过浯溪读中兴碑》 宋·李曾伯
峿山一何青,浯水一何绿。
上有唐朝碑,苍崖与天矗。
清庙倣遗音,灵武号实录。
其笔走风雷,其文贵金玉。 -
6.《范觉民挽词四首》 宋·张嵲
射策惊寰海,收名似岱嵩。
俄从白面士,遽作黑头公。
积善龄何促,流光后必丰。
他年悲宰树,独在浙江东。 -
7.《登岱(四首)》 明·赵鹤
分明苍秀拔云开,谁凿当年混沌胎。
山压星辰从下看,海浮天地自东回。
一时岱狩雍容礼,千古嵩高制作材。
载说皇朝称祀诏,始知神哲奠三才。
¤ -
8.《上孙使君》 唐·贯休
圣主得贤臣,天地方交泰。
恭惟岳精粹,多出于昭代。
君侯握文镜,独立尘埃外。
王演俗容仪,崔陵小风概。 -
9.《恒岳晨望有怀》 唐·李夐
二仪均四序,五岳分九州。
灵造良难测,神功匪易酬。
恒山北临岱,秀崿东跨幽。
澒洞镇河朔,嵯峨冠嵩丘。 -
10.《望海潮》 宋·沈伯文
山连嵩岱,疆分齐鲁,济南自古多奇月。
魄堕英昨星,芒剪瑞□,来参汉主龙飞。
仙露浥繁枝。
振家声赫奕,金印传龟。