-
1.《书斋十咏·笔架》 宋·刘子翚
刻画峰峦势,尸功翰墨余。
锁窗閒昼永,高卧数中书。 -
2.《雪窦游志》 元·邓牧
岁癸已春暮,余游甬东,闻雪窦游胜最诸山,往观焉。
廿四日,由石湖登舟,二十五里下北曳堰达江。
江行九折,达江口。
转之西,大桥横绝溪上,覆以栋宇。 -
3.《西山诗次李宾之韵(壬辰年十二月)》 明·陆釴
蚃蚃分阴阳,乾清已高发。
顺哉地漫衍,乃复有凌越。
于地起峰峦,如人有筋骨。
敷与意何休,敦圉势不杌。 -
4.《仲咸因春游商山下得三怪石辇致郡斋甚有幽趣》 宋·王禹偁
咏尽千峰雪,吟行六里春。
布多成暇政,方称好闲身。
物得商山下,形如震泽根。
初期谷城叟,乍遇魏榆神。 -
5.《游山门呈知府大卿》 宋·姚辟
春风到宛陵,太守遇康乐。
隐几坐高斋,清风媚林壑。
语我诸峰峦,道人古棲吒。
幽潜远江汉,秀耸类衡霍。 -
6.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
7.《新岭临眺寄连总进士》 唐·欧阳玭
关势遥临海,峰峦半入云。
烟中独鸟下,潭上杂花熏。
寄远悲春草,登临忆使君。
此时还极目,离思更纷纷。 -
8.《嘉鱼池》 宋·宁某
四百峰峦隐画屏,翠光楼阁起山溟。
高侔太岳千山小,势镇乾坤万古青。
石洞猿啼烟月落,嘉池龙起水云腥。
临流矶上谁遗迹,隐约仙人窦子明。 -
9.《赋洞霄宫隐居十年后》 宋·叶林
琼馆高居势复完,烟重翠叠几峰峦。
山从舞凤由来远,洞隔投龙欲去难。
处处有泉那用汲,岩岩维石宛如磐。
品题今古知多少,閒把唐僧五字看。 -
10.《白石山》 宋·张志道
山似游龙势欲奔,山中有路透天阍。
峰峦常带烟霞色,洞穴浑无斧凿痕。 -
11.《寄曾子固》 宋·王安石
吾少莫与何,爱我君为最。
君名高山岳,嵑乐嵩与泰。
低心收憃友,似不让尘境。
又如沧江水,不逆沟畎浍。 -
12.《过少室》 宋·张耒
驱车继日未知劳,翠霭岚光下褐袍。
日暖峰峦开少室,雪余松柏近嵩高。
山行岁晚风霜苦,地势西来气象豪。
胜事欲歌纷满目,烟霞深处欲诛茅。 -
13.《青梅引》 宋·无名氏
我笑迷人,不信乖劣。
痴心恋,贪名利萦系。
落魄狂游,每将术艺养道,用安身己。
道知和息。 -
14.《立春前二日雪》 宋·王禹偁
一夕满淮海,莎阶晓欲平。
气寒知腊在,势猛共春争。
飘泊残梅妬,龙锺老桧擎。
随风无定态,入竹有繁声。 -
15.《绩溪二咏 翠眉亭》 宋·苏辙
谁安双岭曲弯弯,眉势低临户牖间。
斜拥千畦铺渌水,稍分八字放遥山。
愁霏宿雨峰峦湿,笑卷晴云草木闲。
忽忆故乡银色界,举头千里见苍颜。 -
16.《绩溪二咏其二翠眉亭》 宋·苏辙
谁安双岭曲弯弯,眉势低临户牖间。
斜拥千畦铺渌水,稍分八字放遥山。
愁霏宿雨峰峦湿,笑卷晴云草木闲。
忽忆故乡银色界,举头千里见苍颜。 -
17.《阻雪慈云有怀叔夏》 宋·胡寅
常恨山阳少,篮舆故出郊。
玄冥方北骛,屏翳又南交。
劲气将凝海,寒威便折胶。
白云揉尽碎,黑壤势全包。 -
18.《六日坐法华寺东廊揽秀亭》 宋·项安世
西亭有名字,未若东亭宽。
东亭揽秀者,一目万峰峦。
云兴势浩浩,海立波漫漫。
左见桂阳路,右见春陵滩。
入山恨不早,行路良独难。
晚来无赖处,渺渺送归翰。 -
19.《登大伾山诗》 明·王守仁
晓披烟雾入青峦,山寺疏钟万木寒。
千古河流成沃野,几年沙势自风湍。
水穿石甲龙鳞动,日绕峰头佛顶宽。
宫阙五云天北极,高秋更上九霄看。 -
20.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。